Στο κείμενο αναφέρεται ότι οι θεσμοί δεν διαπραγματεύονται, αλλά αντιθέτως ζητούν πλήρη υποταγή και παραδειγματική τιμωρία του ελληνικού λαού και συμπληρώνεται ότι δικαιώνονται όσοι εδώ και καιρό προέβλεπαν «πως οι διαρκείς υποχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης προκειμένου να υπάρξει συμφωνία, ανοίγουν την όρεξη των δανειστών για να αξιώνουν ακόμη περισσότερα και πιο βάρβαρα μέτρα».
Στο άρθρο επισημαίνεται ακόμη ότι «η κυβέρνηση, υπό το βάρος των ιστορικών ευθυνών που έχει αναλάβει, πρέπει και μπορεί να αντιδράσει και θα αντιδράσει στις ιταμές μεθοδεύσεις των πιστωτών, εκπροσωπώντας γνήσια τη λαϊκή βούληση για απαλλαγή της χώρας από τα νεοαποικιάκα μνημονιακά δεσμά της κοινωνικής λεηλασίας».
Ώρα ιστορικών αποφάσεων
Κατά τον συντάκτη του κειμένου, Νίκο Δημάκο, η προοπτική για συμφωνία, που θα βάζει τέλος στη λιτότητα, που θα δίνει στην αναγκαία ρευστότητα στην ασθμαίνουσα ελληνική οικονομία και θα προβλέπει την αναγκαία βαθιά διαγράφη του αβίωτου χρέους, εντός του υφιστάμενου ασφυκτικού πλαισίου που θέτουν οι κυρίαρχες ευρωατλαντικές ελίτ, μοιάζει να απομακρύνεται περισσότερο παρά ποτέ.
«Είναι ώρα ιστορικών αποφάσεων για την προοπτική του τόπου και το μέλλον του ελληνικού λαού. Η συζήτηση των εναλλακτικών επιλογών που διαθέτει η χώρα, μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο, επιβάλλεται να ανοίξει χωρίς δαιμονοποιήσεις και δογματισμούς», καταλήγει.