της Δανάης Καρυδάκη
Καλώς ήρθατε κι απόψε στη ζούγκλα μας! Θα απολαύσετε ένα υπερθέαμα για το δίκαιο του ισχυρού, την αξιολόγηση “επί ίσοις όροις” σωμάτων με διαφορετικές ανάγκες, το μεγαλείο του καπιταλισμού που αντιμετωπίζει όλα τα σώματα όχι ως κοινωνικά ίσα αλλά ως βιολογικά ίδια (εν προκειμένω ανδρικά), την άρση της προστασίας των εγκύων στον βωμό της αγίας, ομοούσιας και αδιαίρετης παραγωγικότητας!
Κι αν αφήσουμε στην άκρη τη φανερή ταξικότητα μιας τέτοιας δικαστικής απόφασης, πέφτουν οι μάσκες και σε ιδεολογικό επίπεδο. Διότι για άλλη μια φορά, όταν καλούνται οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως φιλελεύθεροι να επιλέξουν μεταξύ φεμινισμού (η προστασία της εγκυμοσύνης και της μητρότητας στην εργασία αποτελεί καίριο φεμινιστικό αίτημα) και νόμου της αγοράς, συστρατεύονται με το δεύτερο ψελλίζοντας κάτι αρλούμπες περί περισσότερων γυναικών σε θέσεις CEO.
Τι επιλογή δίνουν λοιπόν στις νέες γυναίκες που δεν έχουν κάποιο τζάκι από πίσω να τις συντηρεί; Δουλειά ή παιδί και τα δύο μαζί αποκλείονται. Καλή λευτεριά!
σκίτσο @kosogkaos