Η τελευταία μεγάλη γκάφα ήταν στο προχθεσινό επίσημο τραπέζωμα του Προέδρου της Νότιας Κορέας, στο Λευκό Οίκο. Ο Γιουν Σουκ Γιόλ, που τόσο σωστά τραγούδησε το American Pie, για να τιμήσει τους οικοδεσπότες του, τον πρόεδρο των ΗΠΑ και τη σύζυγό του, έμελλε να ακούσει από την αντιπρόεδρο, Κάμαλα Χάρις, πως, το ενδεικτικότερο των δεσμών που ενώνουν τις ΗΠΑ με την Ν. Κορέα, πολιτιστικών και ιστορικών, είναι… το Squid Game. Σήριαλ που ο δημιουργός του το εμπνεύστηκε για να αναδείξει την μεγάλη ταξική ψαλίδα και τα κακά του καπιταλισμού, που μετατρέπει τη ζωή σε ακραία ανταγωνιστική….

Έχουν προηγηθεί πολλές. Ανησυχητικά πολλές. Ίσως oι πιο γνωστές είναι οι ...διαστημικές της περιπέτειες και η στιγμή που μπέρδεψε Βόρεια και Νότια Κορέα – δεν το έχει με την Κορέα…

Οπως έγραφε το Axios, είναι τόσες και τέτοιου είδους που το μεγαλύτερο πρόβλημα του προέδρου των ΗΠΑ, στο δρόμο για τις εκλογές, το βαρίδι που ίσως τον κρατήσει πίσω, είναι η αντιπρόεδρός του. Ειδικά αν δεν έχει τον Τραμπ απέναντί του.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, με την ανακοίνωση της υποψηφιότητας και την πρώτη διαφήμιση, στην οποία η αντιπρόεδρος εμφανίζεται τρεις φορές, ο Ρόμπερτ Κέννεντυ ο νεώτερος έφτασε, μέσα σε μια μέρα, στο 20% ήδη στους Δημοκρατικούς, σκαρφαλώνοντας ένα 5% από το προηγούμενο ποσοστό του.

Οι αριθμοί μιλάνε μόνοι τους: Ο Μπάιντεν θα είναι 82 με 86 χρονών στη δεύτερη θητεία του. Η μέση ηλικία των ανδρών στις ΗΠΑ είναι τα 73 χρόνια – οι πιθανότητες να τα ξεπεράσει κατά 20% ο νυν πρόεδρος δεν είναι εξαιρετικές. Σε περίπτωση θανάτου του προέδρου των ΗΠΑ, αναλαμβάνει την Προεδρία ο/η αντιπρόεδρος. Οι ψηφοφόροι γνωρίζουν πως υπάρχει, λοιπόν, σοβαρή πιθανότητα η Κάμαλα να γίνει πρόεδρος της χώρας.

Οι πληροφορίες από αμερικάνικα μέσα λένε πως, ο Μπάιντεν σκέφτηκε να αλλάξει υποψήφιο/α αντιπρόεδρο, υπήρξε “σκεπτικισμός” γράφει το Νιούζγουηκ, την κρατάει κι ας μην τα πήγε καλά λένε, με τρόπο, οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. Δημοσιεύματα που καλούσαν τον πρόεδρο “αν ξανακατέβει να διαλέξει άλλο/η αντιπρόεδρο” βλέπαν όλο το χρόνο πέρισυ το φως της δημοσιότητας.

Η ανικανότητα της αντιπροέδρου τόσο στην πολιτική όσο, το σημαντικότερο, και στην συνεργασία με άλλους έχουν ανησυχητικές διαστάσεις, που έχουν καταγραφεί με σειρά άρθρων σε μέσα που στηρίζουν την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Τα δημοσιεύματα, κάποια διεθνή, έχουν ξεπεράσει τα όρια της καλώς εννοούμενης κριτικής πολλές φορές. Το CNN μάλιστα αναφέρει πως “πολλά ηγετικά στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος θεωρούν πως, αν οι πολίτες δεν δουν θετικότερα την διάδοχο [του Μπάιντεν], μπορεί να απομακρυνθούν τελείως και να μη στηρίξουν την υποψηφιότητα. Προτρέπουν, γι’ αυτό, να σταματήσει η υπόθεση με τη Χάρις, έστω και για χάρη του Μπάιντεν – ή έστω για χάρη των Δημοκρατικών και του μέλλοντος του κόμματος». Η Κάμαλα έμεινε, γιατί αλλαγή στην δεύτερη θητεία, θα το χρεώνονταν ο ίδιος ο Μπάιντεν, ως αποτυχία στην επιλογή αντιπροέδρου για την πρώτη θητεία, και είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα των Δημοκρατικών.

Ωστόσο, παρ’ ότι η υποψηφιότητά της προκάλεσε αναταράξεις στην μαύρη κοινότητα, γιατί δεν την θεωρούσαν ακριβώς δική τους, αλλά και λόγω των πολύ αυστηρών ποινών που είχε επιδιώξει, ως εισαγγελέας, κατά του αφροαμερικάνικου πληθυσμού, πράγματα που μάλλον έχουν να κάνουν με την προνομιούχο ταξική καταγωγή της και ανατροφή της, για την περίοδο της επιλογής αντιπροέδρου η Κάμαλα Χάρις ήταν εξαιρετική επιλογή: πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος, πρώτη μαύρη αντιπρόεδρος, πρώτη ασιάτισσα αντιπρόεδρος… Σε μια περίοδο που ο σεξισμός και ο ρατσισμός κυριαρχούσαν, ελέω πολιτικών του Τραμπ, στον δημόσιο λόγο των ΗΠΑ, η Κάμαλα ήταν η προσωποποιημένη απάντηση των Δημοκρατικών σε αυτά. Τόσο οι γυναίκες όσο και δύο μειονότητες που έχουν ζήσει το ρατσισμό στο πετσί τους, αισθάνθηκαν να δικαιώνονται από τη συγκεκριμένη επιλογή. Ειδικά για τις αφροαμερικάνες γυναίκες, πιστές ψηφοφόρους των δημοκρατικών, ήταν λόγος συσπείρωσης και αγώνα για τη νίκη Μπάιντεν, που αν και ήδη είχε την πλειοψηφία στην αφροαμερικανική ψήφο, με την επιλογή της την “τσιμέντωσε”.

Η χαρά για τον “γάμο” αυτό, κράτησε πολύ λίγο. Από τους πρώτους μήνες της προεδρίας Μπάιντεν, κι αφού καταλάγιασε ο κουρνιαχτός του εορτασμού της Καμάλας ως συμβόλου, άρχισαν τα προβλήματα, που κατέγραφαν οι δημοσκοπήσεις. Η δημοτικότητά της ήταν μονίμως χαμηλή, στον 11ο μήνα της κυβέρνησης Μπάιντεν είχε 28% έναντι 40+ του προέδρου. Ήταν η περίοδος που την χαρακτήρισε “απογοητευτική” στις δηλώσεις της η Αλεχάντρiα Οκάσιο Κορτές, μετά δηλώσεις της αντιπροέδρου εναντίον των μεταναστών.  Τον τελευταίο χρόνο η δημοτικότητά της βούλιαξε ακόμη περισσότερο, παρότι υπήρξαν ολόκληρες περίοδοι που ο Λευκός Οίκος την απέσυρε από το προσκήνιο, για να διασώσει ότι απόμενε από αυτήν.

Τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολα για το Μπάιντεν, σε περίπτωση που δεν έχει απέναντί του τον Ντόναλντ Τραμπ. Πρόσφατη δημοσκόπηση του NBC δείχνει πως το 70% των πολιτών των ΗΠΑ θα ήθελαν να μην κατέβουν ούτε ο Τραμπ ούτε ο Μπάιντεν. Περίπου 50% των ψηφοφόρων Δημοκρατικών που ρωτήθηκαν δεν επιθυμούν να κατέβει ο Μπάιντεν για δεύτερη θητεία – μπορεί κανείς δικαίως να θεωρήσει ότι μέρος αυτών απάντησε συνυπολογίζοντας την αντιπροεδρία Χάρις. Παράλληλα, όλος ο κομματικός μηχανισμός των Δημοκρατικών έχει παραταχθεί πίσω από τον Πρόεδρο, αποφασισμένος να μην δει καν σοβαρά άλλες υποψηφιότητες – είναι χαρακτηριστικό ότι έχει αποφασιστεί να μην γίνουν οι προεκλογικοί δημόσιοι διάλογοι (debates) υποψηφίων. Και, βεβαίως, έχουμε πάντα την καταγραμμένη αντιπάθεια των ψηφοφόρων για την αντιπρόεδρο και πιθανή πρόεδρο.

Η Κάμαλα στην Αφρική

Στο Politico, φιλοξενείται η άποψη πρώην υψηλόβαθμου αξιωματούχου του Λευκού Οίκου, ότι ευθυνονται ο ρατσισμος και ο σεξισμος για την πολύ μειωμένη δημοφιλία της αντιπροέδρου. Δυστυχώς, στην περίπτωση της Κάμαλα, δεν είναι αυτή η περίπτωση. Μπορεί τα αμερικάνικα μέσα να ενθουσιάστηκαν με την, όντως ιστορική, επίσκεψή της σε τρεις αφρικανικές χώρες, με φιλοαμερικανικές κυβερνήσεις, αλλά η ίδια η Αφρική δεν στάθηκε ευγενική με την αντιπρόεδρο, ειδικά η Νιγηρία, πατρίδα του 20%+ των Αφρικανών, που έμεινε έξω από το ταξίδι…

Πολλές φορές έχει κατηγορηθεί η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ ότι «δε μένει στο κείμενο», με κακά αποτελέσματα. Στην περίπτωση των κρατών που επισκέφθηκε, φαίνεται ότι δεν είχε καν κείμενο – μιλούσε λες και βρισκόταν σε αμερικάνικο αμφιθέατρο, ίσως στην Καλιφόρνια, και πάντως ούτε καν σε πολιτείες με πλειοψηφόν ρεπουμπλικανικό κοινό.

Κοινώς, έμοιαζε να μη μπορεί να κατανοήσει που βρίσκεται και πως να απαντήσει, θετικά για όσους δεν απολαμβάνουν πλήρη δικαιώματα στην περιοχή: σε δελτίο της γκανέζικης τηλεόρασης, μετά την ομιλία της για την γυναικεία επιχειρηματικότητα, που θα έστεκε σε οποιαδήποτε δυτική χώρα, γυναίκες επιχειρηματίες, βασικός μοχλός στην καλλιέργεια αυτή, σχολίαζαν πως “η Γκάνα και η Ακτή Ελεφαντοστού παράγουν το 70% του κακάο παγκοσμίως. Ας αρχίσουν να μας πληρώνουν όπως πρέπει και ξέρουμε τι θα κάνουμε”…

Στο ζήτημα των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας της Αφρικής και των δολοφονικών νόμων σε συγκεκριμένες χώρες, μπέρδεψε τις χώρες που δεν έχουν σχετικό ενεργό νόμο ή επιβάλλουν πρόστιμα με τις χώρες που φυλακίζουν, βασανίζουν ή καταδικάζουν σε θάνατο, όπως η Ουγκάντα ή η Μαυριτανία. Πάντως, ο προεδρος της Γκανας που ήταν πολυ πιο διπλωματικός απο την ερωτηση αναφέροντας πως η χώρα δεν έχει καν τέτοιο νόμο, νομοσχέδιο υπό συζήτηση στη βουλή έχει, που έχουν καταθέσει κάποιοι βουλευτές – παγωμένο από το 2021 ας σημειωθεί-, το πλήρωσε στο εσωτερικό, ευρισκόμενος απέναντι σε ένα τσουνάμι διαμαρτυριών. Χαρακτηριστικά, ο βουλευτής Σαμ Τζωρτζ, χαρακτήρισε “υποκριτικές” τις συστάσεις της στη Γκάνα, χώρα που έχει ανενεργό από χρόνια τον νόμο περί ποινικοποίησης της ομοφυλοφιλίας που προέβλεπε φυλακίσεις, θυμίζοντας πως “στο Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία”, χώρες συμμάχους των ΗΠΑ, “οι ομοφυλόφιλοι δολοφονούνται και κανείς δε λέει τίποτε”.

Κι όμως, θα αρκούσε να μελετήσει στοιχεία που έχει δώσει το Ρώυτερς για την κατάσταση στην Αφρική και για την σύνδεση αυτών των νόμων με την αποικιοκρατία, για να μπορέσει να απαντήσει ανάλογα: η σύνδεση της αποικιοκρατίας με τις διώξεις της ΛΟΑΤΚΙ  κοινότητας θα έφερε αποτέλεσμα θετικότερο για την κοινότητα. Όπως αναφέρει το Ρώυτερς, «το νομικό σύστημα που είχαν επιβάλλει οι Βρετανοί στις αποικίες περιελάμβανε τον “νόμο κατά του σοδομισμού 377” και πολλές αποικίες που είχαν κερδίσει την ανεξαρτησία τους… κράτησαν τον ίδιο νόμο. … Από τις 17 χώρες που ήταν βρετανικές αποικίες και απέκτησαν τότε νόμους κατά των ΛΟΑΤΚΙ, μόνο τρεις τους έχουν καταργήσει έκτοτε». Είναι βέβαιο πως η ανάδειξη του γεγονότος θα βοηθούσε πολύ περισσότερο από το κήρυγμα περί δικαιωμάτων, το οποίο ακούγεται διπλά υποκριτικό όταν έρχεται έξωθεν από χώρες που είχαν αποικιοκρατική ή διατηρούν νεο-αποικιοκρατική στάση έναντι της Αφρικής…

Εν κατακλείδι, η υποψηφιότητα Μπάιντεν σε περίπτωση που δεν πάρει το χρίσμα των ρεπουμπλικάνων ο Τραμπ, είναι προφανές ότι θα υποφέρει λόγω της Κάμαλα Χάρις. Πιθανώς κανένας δεν επιθυμεί την υποψηφιότητα Τραμπ όσο οι Δημοκρατικοί σήμερα. Και, πιθανότατα, ο στόχος της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ ή του όποιου ρεπουμπλικάνου υποψήφιου θα επικεντρωθεί στο πρόσωπο της Κάμαλα Χάρις, του κακού χαρακτήρα της και της πολιτικής της ανικανότητας.