Η «Επιτροπή Αλληλεγγύης στον αγωνιστή Νίκο Ρωμανό» πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου για τον Νίκο Ρωμανό, ο οποίος έχει προφυλακιστεί από τις 22 Νοεμβρίου με μοναδικό στοιχείο ένα μερικό δακτυλικό αποτύπωμα σε μια σακούλα. Όπως αποκαλύφθηκε από τον συνήγορό του, Νικόλα Αλετρά, στην κατάμεστη αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ), την ημέρα της εκδήλωσης οι διωκτικές αρχές ολοκλήρωσαν την έρευνα σε επίπεδο εργαστηριακών αποτελεσμάτων και εξετάσεων δειγμάτων, χωρίς να προστεθεί κανένα απολύτως στοιχείο στη δικογραφία για την υπόθεση των Αμπελοκήπων, που να αφορά τον προφυλακισμένο φίλο του δολοφονημένου Αλέξη Γρηγορόπουλου. «Μετά τα νέα στοιχεία, θεωρούμε πως μια παράταση της προφυλάκισης θα ενέχει σκοπιμότητα» τόνισε η Λίλα Ραγκούση, επίσης συνήγορος του Ν. Ρωμανού

του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη

Ο Νίκος Ρωμανός παραμένει προφυλακισμένος από τον Νοέμβριο του 2024, μετά από την πολύωρη απολογία ενώπιον της 22ης τακτικής ανακρίτριας με μοναδικό στοιχείο ένα μερικό δακτυλικό αποτύπωμα, που φέρεται να βρέθηκε σε μια σακούλα στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων, όπου είχε σημειωθεί μια έκρηξη που επέφερε τον θάνατο του αναρχικού Κυριάκου Ξυμητήρη και τον σοβαρο τραυματισμό της Μαριάννα Μ.

Κατά την απολογία του ο Ν. Ρωμανός αρνήθηκε τις κατηγορίες, τονίζοντας πως δεν γνωρίζει κανέναν συγκατηγορούμενό του και προτάσσοντας το πολύ εύλογο επιχείρημα πως «τόσο εγώ όσο και άτομα που έχουν απασχολήσει στο παρελθόν τις αρχές βρισκόμαστε σε ένα σταθερό καθεστώς παρακολούθησης – επιτήρησης. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να διαπράξω οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη». Αλλά η ανακρίτρια θεώρησε πως έπρεπε να τον προφυλακίσει.

Όλο αυτό το διάστημα, ο Νίκος Ρωμανός έχει τη συμπαράσταση ενός κινήματος αλληλεγγύης, που προσπαθεί να αναδείξει την αδικία στο πρόσωπό του. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον αγωνιστή Νίκο Ρωμανό συγκροτήθηκε ακριβώς για αυτό. Το προηγούμενο διάστημα έχει συλλέξει και δημοσιεύσει δηλώσεις συμπαράστασης και αλληλεγγύης στο Ν. Ρωμανό από τον καλλιτεχνικό κόσμο, τον χώρο του πολιτισμού, σωματεία, συλλόγους, πολιτικές πρωτοβουλίες.

«Η υπόθεση των Αμπελοκήπων συνδέεται με το σύστημα αδικίας, το οποίο έχει βγει στο προσκήνιο με το έγκλημα στα Τέμπη»

Η Κωνσταντίνα Καρτσιώτη, που συντόνιζε τη συνέντευξη Τύπου εκ μέρους της Επιτροπής, τόνισε τη σημασία του γεγονότος πως η αίθουσα του ΔΣΑ ήταν κατάμεστη σε μια περίοδο που «αναδεικνύονται τα δύο μέτρα και σταθμά της αστικής Δικαιoσύνης». Η ίδια αναφερόμενη, στη δίωξη του Ρωμανού και συνολικά για την υπόθεση των Αμπελοκήπων, κάνει λόγο «για ένα ακόμα σαθρό κατηγορητήριο της Αντιτρομοκρατικής», που «συνδέεται με το σύστημα αδικίας, το οποίο έχει βγει στο προσκήνιο με το έγκλημα στα Τέμπη» και «πλέον τεράστιες μερίδες του λαού αντιλαμβάνονται την ύπαρξή του». «Είναι η ίδια πολιτική που δολοφονεί, συγκαλύπτει και μπαζώνει στα Τέμπη, στην Πύλο, που έχει βάψει τα χέρια της με τη γενοκτονία της Παλαιστίνης, που επιβαρύνει με την ολοένα μεγαλύτερη επίθεση μέσω του νομικού οπλοστασίου όπως ο νέος ποινικός κώδικας και καταστέλλουν τα δικαιώματα και του λαϊκού κινήματος» εξηγεί.

Το σύνθημα της συνέντευξης Τύπου ήταν πως: «Η χειρότερη μορφή αδικίας είναι να υποκρινόμαστε ότι ήδη υπάρχει δικαιοσύνη». Η Κ. Καρτσιώτη κάνει λόγο για το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης που βρέθηκε στο πλευρό του Ρωμανού από την πρώτη μέρα της σύλληψής του, σημειώνοντας πως από ολα τα μέρη του κόσμου έρχονταν στην Επιτροπή μηνύματα με το σύνθημα «ολόκληρο βαγόνι δεν ήταν αρκετό μια σακούλα φτάνει για τον Νίκο Ρωμανό».

«Η απόφαση προφυλάκισης είναι πληγή για το δικαιικό σύστημα» – Τα εργαστηριακά αποτελέσματα δεν προσέθεσαν στοιχεία στη δικογραφία

Ο Νικόλας Αλετράς, συνήγορος του Ν. Ρωμανού, υπενθύμισε πως «ο Ρωμανός βροντοφωναζε από την αρχή ότι είναι αθώος». Όπως αναφέρει, αυτό είναι κάτι που το «επιβεβαιώνει και η στάση ζωής του», καθώς «έχει σώσει δείγματα γραφής από το 2019 που είχε αποφυλακιστεί για παρελθοντικές επιλογές». Τόνισε πως «η απόφαση προφυλάκισης είναι πληγή για το δικαιϊκό σύστημα», καθώς «δεν είναι δυνατόν σε επίπεδο αξιολογησης στοιχείων ένας ανύπαρκτος σε μια δικογραφία άνθρωπος να φτάνει να προφυλακίζεται». Όπως σημειώνει, το μοναδικό σημείο στη δικογραφία που εμφανιζεται είναι ένα μερικό δακτυλικό αποτύπωμα σε μια σακούλα που «όπως όλοι ξέρουμε είναι ένα κινητό, οικιακό αντικείμενο, που δεκάδες από αυτές παίρνουν από τα χέρια όλων μας».

Σε αυτό το σημείο ο κ. Αλετράς αποκάλυψε πως ανήμερα της συνέντευξης Τύπου ολοκληρώθηκε και η έρευνα των διωκτικών αρχών σε επίπεδο εργαστηριακών αποτελεσμάτων και εξετάσεων δειγμάτων,  χωρίς να προστεθεί κανένα απολύτως στοιχείο για το Νίκο Ρωμανό στη δικογραφία για την υπόθεση των Αμπελοκήπων. «Όλες οι εκθέσεις DNA, η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου, το βιντεοληπτικό υλικό και γενικά η διαδρομή που έχει ακολουθηθεί από διωκτικής πλευράς αποδεικνύουν πως δεν υπάρχει πουθενά ο Νικος Ρωμανός» εξηγεί. Αναλυτικότερα, σε άλλο σημείο, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, τονίζει πως «δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με την πιθανότητα ενός μερικού αποτυπώματος σε μια σακούλα, όταν υπάρχουν απαντήσεις από τα εγκληματολογικά εργαστήρια, που έχουν κάνει το πιστόλι που ήταν το περιεχόμενο της σακούλας χίλια κομμάτια και δεν υπάρχει ούτε DNA ούτε αποτυπώματα».

«Φτάνει πια!» συμπληρώνει και εξηγεί πως «νομολογιακά είναι λυμένο το ζήτημα ενός δακτυλικού ή παλαμικού αποτυπώματος όταν δεν συνδυάζεται με κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο σε μια δικογραφία τέτοιας βαρύτητας». «Στο πλαίσιο του 187Α το κατηγορητήριο γίνεται δυσανάλογο για ένα άτομο χωρίς καμία ανάμειξη, το οποίο καλείται να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας» προσθέτει. «Δεν χρειάζεται κανείς να είναι νομικός για να καταλάβει πως το ότι ο Ρωμανός είναι στη φυλακή για ένα δακτυλικό αποτύπωμα προσβάλει το κράτος δικαίου» καταλήγει.

«Μετά τα νέα στοιχεία, θεωρούμε πως μια παράταση της προφυλάκισης θα ενέχει σκοπιμότητα»

Ο Λίλα Ραγκούση, επίσης συνήγορος του Ν. Ρωμανού, ξεκίνησε λέγοντας πως «αν δεν ήταν ο Νίκος Ρωμανός δεν θα είχε αυτή την αντιμετώπιση». Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνήγοροι δεν είναι μόνο η δικονομία «που έτσι και αλλιώς με τις παλινωδίες στη δικαιοσύνη και την παραβίαση όλων των δικαιωμάτων, όχι μόνο με το 187Α, που έτσι και αλλιώς ξεκίνησε επιβαρυντικά και απλά κλιμακώνεται», αλλά και «η επικοινωνιακή διαχείριση από την κυβέρνηση». Υπενθύμισε πως την ώρα που ανακρινόταν ο Ρωμανός, ο Μητσοτάκης διαφήμιζε την αποκατάσταση της πολυκατοικίας από τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.

Η ίδια προσέθεσε πως «αυτή τη φορά ο Νίκος συσπείρωσε ένα κομμάτι κόσμου που σε προηγούμενες διώξεις του ήταν απέναντί του και αυτό ήταν κάτι που τους φόβησε και ενδεχομένως ενεργοποίησε άλλα αντακλαστικά, που θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν θα συνεχιστούν», με την ίδια να εκφράζει προβληματισμό για το ότι η δική μπορεί να είναι κοντά σε εθνικές εκλογές. Θυμήθηκε για παράδειγμα μια συνέντευξη του Μαρκογιαννάκη, το 2009, όταν ο τότε αναπλ. υπουργός Εσωτερικών έλεγε πως τον πήρε η Αντιτρομοκρατική και του είπε να έρθει στην Αθήνα γιατί έχουν βρει κάποια στοιχεία και τους ρώτησε αν είναι σίγουροι, γιατί ήταν προεκλογική περίοδος και θα έπρεπε να επιστρέψει από την Κρήτη».

«Φόρτισαν τόσο πολύ επικοινωνιακά το κομμάτι της σακούλας που φτάσαμε να συζητάμε το παράλογο», δηλαδή να διευκρινίσει κατά τη διάρκεια της ανάκρισης πότε έπιασε τη σακούλα» ανέφερε η κα. Ραγκούση. «Κανένα δικαστήριο δεν θα μπορούσε να καταδικάσει για ένα φορητό αντικείμενο» προσέθεσε, τονίζοντας πως ιδιαίτερα «πλέον με τα νέα στοιχεία θεωρούμε πως μια ενδεχόμενη παράταση της προφυλάκισης θα ενέχει σκοπιμότητα»

«Η δουλειά των βιβλίων, όπως και της σακούλας, είναι να αλλάζουν χέρια»

Ο Πέτρος Δαμιανός, εκπαιδευτικός και πρώην διευθυντής του Γυμνασίου-Λυκείου Φυλακών Νέων Αυλώνας, ξεκίνησε λέγοντας πως «όταν αποφυλακίστηκε ο Νίκος το 19 έκανα έκκληση προς όλους να τον αφήσουμε να ζήσει», θυμίζοντας πως στα 15 χρόνια του πέθανε στην αγκαλιά του ο φίλος του, στα 20 του φυλακίστηκε, στα 26 αποφυλακίζεται και 16 χρόνια μετά από το 2008 προφυλακίζεται»

Σε μια συγκινητική παρέμβαση, θυμήθηκε πως ήδη από την πρώτη μέρα στη φυλακή, Ν. Ρωμανός ζήτησε να γραφτεί στο σχολείο και προσπάθησε να δώσει στον κ. Δαμιανό να καταλαβεί γιατί είναι στη φυλακή: «παραδοθηκαμε για να μην κινδυνεύσει η ζωή του ομήρου». Στη φυλακή ολοκλήρωσε το Λύκειο, έδωσε Πανελλήνιες εξετάσεις και έκανε απεργία πείνας και δίψας για να τον αφήσουν να παρακολουθήσει τη σχολη του. «Ποτέ δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα στη φυλακή. Όλα αυτά θα χρόνια ωρίμασε και δεν ήταν ο οργισμένος έφηβος αλλά ένας νέος ενήλικας χωρίς την ευκαιρία να ζήσει. Από την αποφυλάκιση του επίσης δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Στη τελευταία μας συζήτηση λίγες μέρες πρίν τη σύλληψή του μου εξομολογήθηκε ότι ονειρεύεται να ιδρύσει έναν εκδοτικό οίκο» είπε.

Θέλοντας να αποτυπώσει τη σαθρότητα του κατηγορητηρίου, ο κ. Διαμιανός σημείωσε πως όταν ο Ρωμανός συνελήφθη «έγραψα πως εγώ του έδωσα τη σακούλα που είχε μέσα δύο βιβλία και εκείνος τα έδωσε σε έναν φίλο του και ο φίλος του σε μια φίλη του και δεν ξέρουμε πόσα χέρια άλλαξαν τα βιβλία και η σακούλα, αφού η δουλειά τους είναι να αλλάζουν χέρια». «Αν υπήρχε κάτι άλλο (πέρα από τη σακούλα) θα μας είχαν ενημερώσει, αφού όπως ξέρουμε η ζωή του Νίκου ήταν στο μικροσκόπιο» συμπλήρωσε. Τόνισε πως «ο Νίκος πρέπει να περιμένει τη δίκη από το σπίτι και όχι από το κελί του», κάνοντας έκκληση στους δικαστικούς λειτουργούς «να αφήσουν το Νίκο να ζήσει και να εκπληρώσει τα όνειρα του, του το χρωστάμε».

«Στο πρόσωπο του Νίκου προσπάθούν να πάρουν εκδίκηση από τη γενιά του Δεκέμβρη»

Η Κωνσταντίνα Καρτσιώτη ξαναπήρε τον λόγο για να τονίσει πως «στο πρόσωπο του Νίκου η κυβέρνηση προσπαθεί να πάει εκδίκηση από τη γενιά του Δεκέμβρη, που αντέδρασε στη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου». «Κανείς δεν θα ξεχάσει το πρόσωπο του Νίκου και όσων βασανίστηκαν στο Βελβεντό» προσέθεσε, θυμίζοντας πως τότε «η κυβέρνηση έδωσε οδηγία για την επεξεργασία των προσώπων», ώστε να μην φαίνεται πως βασανίστηκαν.

Επίσης, σημειώνει πως δεν ξεχνούν «ούτε την απεργία πείνας με την οποία κατάφερε να νικήσει το καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους, φέρνοντας την κυβέρνηση Σαμαρά ένα βήμα πριν την πτώση».

Γ. Θαλάσσης: «Η ημέρα που είχε προδιαγραφεί η υπόλοιπη ζωή του Ρωμανού»

Ο Γιώργος Θαλάσσης, δάσκαλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και του Νίκου Ρωμανού, έκανε μια συγκινητική παρέμβαση. Ακολουθεί αναλυτικά το κείμενο της ομιλίας του:

«Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου συνηθίζαμε να παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας σε ένα διπλανό δρόμο. Ένα μεσημέρι φεύγοντας βρήκα το καινούργιο μου αυτοκίνητο χαραγμένο με ένα αιχμηρό αντικείμενο. Η ίδια χαραγματιά συνεχιζόταν σε όλα τα αυτοκίνητα που ήταν εκεί παρκαρισμένα. Συμβαίνουν αυτά σε όσους παρκάρουν στο δρόμο και για αυτό άλλωστε οι ιδιοκτήτες του Σχολείου πάρκαραν τα πολύ ακριβά αυτοκίνητά τους μέσα στο Σχολείο. Δεν θεώρησα πιθανό το ενδεχόμενο να έχει γίνει το χάραγμα από μαθητή του Σχολείου, γιατί στη διάρκεια των μαθημάτων κανένας μαθητής δεν είχε τη δυνατότητα να βγει από το Σχολείο και να χαράξει τα αυτοκίνητα.

Την επόμενη ημέρα ήρθε στο γραφείο μου ένας δάσκαλος του δημοτικού και μου είπε ότι τα αυτοκίνητά μας τα χάραξε ο Νάσιουτζικ. Με ενόχλησε το ότι αναφέρθηκε στον Νίκο Ρωμανό με το πατρικό όνομα της μητέρας του και διέκρινα σε αυτήν την επιλογή κάποια προκατάληψη. Τον ρώτησα αν τον είδε. Όχι δεν τον είχε δει. Μήπως τον είδε κάποιος άλλος; Όχι, απολύτως κανείς δεν τον είχε δει. “Πώς ξέρεις λοιπόν ότι αυτός χάραξε τα αυτοκίνητα;” τον ρώτησα. “Το ξέρω, είμαι απόλυτα βέβαιος και να τον τιμωρήσεις πολύ αυστηρά”. Δεν ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα την καχυποψία να μεταμορφώνεται σε απόλυτη βεβαιότητα, αλλά με σόκαρε το πόσο εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε κατάχρηση εξουσίας με κακοποιητικά αποτελέσματα και μάλιστα με θύμα ένα ανυπεράσπιστο άτομο.

Ως τότε δεν είχα μιλήσει ποτέ με τον Νίκο. Είχα μιλήσει με τη μητέρα του που με επισκεπτόταν συχνά, για να ενημερωθεί για την πρόοδο του παιδιού της και της είχα μεταφέρει ότι οι καθηγητές του στις συνεδριάσεις έλεγαν πως τους εντυπωσίαζαν οι παρατηρήσεις του στη λογοτεχνία και την Ιστορία. Όταν έφυγε ο δάσκαλος από το γραφείο μου κάλεσα τον Νίκο, ένα μικρόσωμο παιδί με αθώο και έξυπνο βλέμμα, και του είπα για την καταγγελία που μου έγινε. Δεν του είπα ποιος την έκανε, αλλά του είπα ότι αυτός που την έκανε δεν είχε απολύτως κανένα στοιχείο και δεν την λαμβάνω υπόψη μου.

Άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και με ρώτησε τι θα γίνει παρακάτω. Του είπα να πάει στο διάλειμμά του και ότι τον κάλεσα γιατί θεώρησα πως έπρεπε να ξέρει ότι έγινε εις βάρος του μια τόσο σοβαρή καταγγελία. Ούτε εκείνος, ούτε εγώ ξέραμε τότε ότι εκείνη την ημέρα είχε προδιαγραφεί η υπόλοιπη ζωή του.

Την επόμενη χρονιά με επισκεπτόταν νωρίς το πρωί πριν αρχίσουν τα μαθήματα και μιλούσαμε πολύ. Είχε ανάγκη από συμπαράσταση και συμβουλές για τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Ο αδελφός συμμαθητή και πολύ φίλου του είχε πέσει σε κώμα και μετά από δύο μήνες κατέληξε. Ο Νίκος επισκεπτόταν την οικογένεια και τον φίλο του και συμπαραστεκόταν καθημερινά στην αρρώστια και αργότερα στο μεγάλο πένθος. Δεν ήξερε βέβαια ότι λίγο αργότερα ο φίλος του και η οικογένειά του θα του έκλειναν την πόρτα. Αλλά κι αν το ήξερε η στάση του Νίκου δεν θα είχε αλλάξει σε τίποτε, γιατί αυτός είναι ο Νίκος.

Και μετά ήρθε η δολοφονία του Αλέξανδρου και οι γεμάτες οργή φωνές του Κούγια, που εξώθησαν τον Νίκο να μην εμφανιστεί στο δικαστήριο και να εγκαταλείψει σχολείο και σπίτι.

Και μετά ακολούθησαν τα γεγονότα του Βελβεντού και η διεύθυνση του σχολείου και μαζί πολλοί γονείς και παιδιά δεν ήθελαν καμιά σχέση με Γρηγορόπουλο και Ρωμανό και στράφηκαν εναντίον μου, επειδή συμπόνεσα αυτό το άγρια δαρμένο παιδί που έβλεπα στις φωτογραφίες. Και κατόπιν στην απεργία πείνας ήταν πολλοί οι γονείς που δεν ήθελαν να του επιτραπεί να σπουδάσει. Πόσες μητέρες μου είπαν ότι αν έβγαινε με βραχιολάκι θα πήγαινε ο Νίκος και θα έβαζε βόμβα στο Mall ένα Σάββατο και θα σκότωνε τα παιδιά τους. Και άλλη μητέρα μου είπε ότι θα έβαζε βόμβες, θα τον κυνηγούσε η αστυνομία, θα τον πυροβολούσε και η σφαίρα θα ξέφευγε και θα σκότωνε το γιο της, όπως ακριβώς έγινε με τον Μαζιώτη, γιατί ο γιος της περνούσε από το μέρος που πυροβόλησαν τον Μαζιώτη και εκεί ακριβώς στο μέρος εκείνο θα πυροβολούσαν και τον Νίκο και αντί για τον Νίκο θα σκοτωνόταν ο γιος της.

Η κυβερνητική τρομολαγνεία είχε οδηγήσει την κοινωνία σε παράνοια, προς όφελος πάντα της ακροδεξιάς πολιτικής. Ο Νίκος που δεν είχε εμπλακεί ποτέ σε τρομοκρατικές ενέργειες, που δεν είχε βλάψει, ούτε θα βλάψει ποτέ του άνθρωπο η ζώο θα έβαζε βόμβα στο Mall και θα σκότωνε παιδάκια.
Για τη δεξιά κοινωνία ο Γρηγορόπουλος ήταν πλέον ένας αλήτης που έκλεισε στη φυλακή ένα φιλήσυχο αστυνομικό και ο Ρωμανός ένας αδίστακτος και επικίνδυνος τρομοκράτης.
Και στο Εφετείο της Λαμίας για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, ο δικηγόρος του Κορκονέα θεωρούσε επίσης τον Νίκο τρομοκράτη και επομένως και τον Γρηγορόπουλο, αφού ήταν φίλοι και χαρακτήρισε τον Κορκονέα θύμα τους, που αμύνθηκε για να σώσει τη ζωή του. Και όταν άρχισα εγώ να λέω πως ο Κορκονέας έκλεισε δύο σπίτια και εξιστορούσα πως ο Νίκος βίωσε αρχικά τον θάνατο της γιαγιάς του και μετά τον θάνατο του φίλου του και τέλος τη δολοφονία του Αλέξανδρου, ο εισαγγελέας της έδρας, που αθώωσε τον Σαραλιώτη και έβγαλε από τη φυλακή τον Κορκονέα και μιλούσε με λόγια συμπαράστασης προς τους δολοφόνους, σαν να ήταν δικηγόρος τους, με διέκοψε λέγοντας πως κι άλλοι άνθρωποι έχασαν τη γιαγιά τους και το φίλο τους, αλλά δεν κατέληξαν έτσι.

Κατά τον εισαγγελέα ο Νίκος έχασε τον Αλέξανδρο. Έτσι απλά. Ο εισαγγελέας σκέφτεται όπως η Lady Bracknell: το να χάσεις ένα φίλο είναι ατυχία, το να χάσεις όμως δύο φίλους είναι απροσεξία.
Είχα μια γάτα που δεν ερχόταν ποτέ σε αγκαλιά. Ήθελε να την χαϊδεύω, αλλά στην αγκαλιά μου δεν ανέβηκε ποτέ. Κι όταν ερχόταν κάποιος ξένος εκείνη έβγαινε έξω. Μια μέρα που ήρθε στο σπίτι ο Νίκος κάθισε στον καναπέ κι αμέσως η γάτα πήδηξε και κουλουριάστηκε στην αγκαλιά του κι άρχισε να γουργουρίζει. Γιατί ο Νίκος είναι ο πλέον άκακος κι ευγενικός άνθρωπος. Και μια γάτα μπορούσε να καταλάβει αυτό που δεν μπορούσαν πριν λίγους μήνες να καταλάβουν μια ανακρίτρια και ένας εισαγγελέας. Ούτε να δουν το ανθρώπινο μέγεθός του.

Και θα έρθω εντέλει και σε αυτό το “κακόψυχο αφεντικό” του Εφετείου που συνεδρίαζε στις φυλακές Κορυδαλλού, για να καταδικάσει τον Νίκο και τους συντρόφους του. Ναι, αναφέρομαι στην εισαγγελέα εφετών Σοφία Αποστολάκη, τη χαροκαμένη μάνα του Βασίλη Καλογήρου που συμπονούμε βέβαια, αλλά η ίδια δεν δίστασε να βυθίσει στην απόλυτη απόγνωση μια άλλη μάνα, τη μάνα του Νίκου Ρωμανού, όταν πρότεινε ποινή 20 ετών με το σκεπτικό ότι αφού ο Νίκος είναι αναρχικός είναι και τρομοκράτης. Και κάθε πράξη του είναι τρομοκρατική.

Αναρχικός και τρομοκράτης στο εξής θα θεωρούνται το ίδιο και το αυτό. Κι ας μην ανήκε ο Νίκος σε καμιά τρομοκρατική ομάδα. Και αν δεν ήταν ο Νίκος στη φυλακή αυτήν την περίοδο ίσως η Αποστολάκη να τον θεωρούσε ύποπτο για τη δολοφονία του γιου της. Δεν θα μπω στον κόπο να εξηγήσω γιατί αυτό αποκλείεται, γιατί αδυνατεί να το καταλάβει».

«Ο τρομονόμος 187Α πρέπει να καταργηθεί»

Ο Γιώργος Κακαρνιάς, συνήγορος του προφυλακισμένου Δημήτρη Π., ανέφερε πως «υπερασπίζομαι έναν άνθρωπο που ήταν ο πρώτος που συνελήφθη και πήγε στη φυλακή, βιώνει τη στοχοποίηση και δημοσιοποίηση των στοιχείων του, την απόλυση από τη δουλειά του, την ένταξή του σε λίστες τρομοκρατίας, όπως όσοι διώκονται με το 187Α». Τόνισε την ανάγκη κατάργησης του 187Α που είναι μια «μαύρη τρύπα», αφού «η πλειοψηφία όσων διώχθηκαν με αυτό καταδικάστηκαν». Ακόμα και σε περιπτώσεις που κατέπεσαν οι κατηγορίες σε πολλές περιπτώσεις ακολουθήθηκε η πεπατημένη «άπαξ τρομοκράτης, πάντα τρομοκράτης». «Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Νίκος που παρά την αθώωση του γύρισε πάλι στο σημείο μηδέν» σημειώνει.

Όπως ανέφερε «είναι λίγοι αυτοί που εκφράζουν ανοιχτά την αλληλεγγύη σε όσους διώκονται σαν τρομοκράτες και τους αξίζουν συγχαρητήρια». «Ο ποινικός λαϊκισμός, η ποινική καταστολή, η αυστηροποίηση του σοφρωνιστικού κώδικα και η γενικότερη κατάσταση στις φυλακές είναι στοιχεία αλληλένδετα και πρέπει να σταματήσουν» κατέληξε.

«Πογκρόμ κατά του περιβάλλοντος των κατηγορουμενων»

Ο Αλέξανδρος Κανελλόπουλος, συνήγορος του προφυλακισμένου Αργύρη Κ., ανέφερε πως «η σύλληψή του ήταν έξαρχής στοχευμένη», αφού «τα αποτυπώματά του είχαν ταυτοποιηθεί την ίδια μέρα με του Ρωμανού, αλλά δεν συνελήφθη την ίδια μέρα».  «Όταν πήγε να απολογηθεί είχε ήδη προφυλακιστεί ο Ρωμανό και οποιαδήποτε ελπίδα να αφεθεί ελέυθερος την είχε ήδη στερηθεί». Ο ίδιος αναφέρει πως ο Αργύρης Κ. καλούταν καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάκρισης να δώσει εξηγήσεις για τη σακούλα, κάτι που αποτελεί «αντιστροφή του τεκμηρίου της απόδειξης, καθώς ζητήθηκαν εξηγήσεις από έναν κατηγορούμενο, ενώ το βάρος της απόδειξης το έχει η κατηγορούσα αρχή» και « είναι παράβαση της φιλοσοφίας του δικαίου».

«Στοχοποίησαν όλα τα άτομα του οικογενειακού, φιλικού και οικογενειακού περιβάλλοντος» σημείωσε, καταγγέλλοντς πως ο πατέρας του Αργύρη Κ. κρατήθηκε όταν πήγε να τον επισκεφτεί το πρώτο βράδυ της σύλληψης, ώστε να του αποσπάσουν κατάθεση «παρότι είχε κλείσει η προδικασία και η υπόθεση ήταν στα χέρια της ανακρίτριας», με στόχο «να σπάσει ο κρατούμενος». Αντίστοιχη πίεση υπήρξε στον συνεργάτη του και στη συγκάτοικό του, καταγγέλλει ο συνήγορος που κάνει λόγο για «πογκρόμ κατά του περιβάλλοντος των κατηγορουμενων».

Επιπλέον καταγγέλλει την «άδικη μεταγωγή του στις φυλακές του Μαλανδρίνου, όπου κρατούνται βαρυποινίτες και ελάχιστοι προσωρινά κρατούμενοι – ίσως είναι ο μόνος», όπου είναι «αποκομμένος από το φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον του». Επίσης καταγγέλλει πως δέσμευσαν τον μισθοδοτικό λογαριασμό του πατέρα του από την Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, καθώς ήταν συνδικαιούχος ο Αργύρης»

«Η Χρυσή Αυγή δεν διώχθηκε ποτέ με το 187Α»

Ο Κώστας Παπαδάκης, συνήγορος Μαριάννας Μ., που αντιμετωπίζει σοβαρά ζητήματα υγείας καθώς βρισκόταν στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων όταν έγινε η έκρηξη, ανέφερε πως «το 187Α είναι μια πληγή στο δικαιικό σύστημα που πρέπει να καταργηθεί». Μάλιστα, τόνισε πως «η Χρυσή Αυγή και καμιά οργάνωση από το δεξιό άκρο δεν διώχθηκε ποτέ» με το 187Α αναδεικνύοντας τα δύο μέτρα και σταθμά της «αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας».

Σημείωσε πως καλούσαν την Μαριάννα, μια πολυτραυματία να απολογηθεί για ένα κακούργημα, ενώ ήταν στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Καταγγέλλει επίσης πως «η μνήμη του Ξυμητηρη σκυλευτηκε» και ακολούθησε «η γνωστή διαρροή σεναριων σε ΜΜΕ από την αντιτρομοκρατική για να διευρύνει τα όρια της δικογραφίας, για να παρουσιάσει μια επιτυχία πως εξάρθρωσε μια τρομοκρατική οργάνωση. Επειδή δεν τις βγήκε, δημοσιοποίησε τα στοιχεία και τις φωτογραφίες των εμπλεκομένων, καλόντας τον κόσμο να καταθέσει αν έχει στοιχεία εναντίον τους. Μετά από 4 μήνες δεν κατέθεσε κανένας» και μέχρι σήμερα «δεν υπάρχει καμία απόδειξη των ισχυρισμών της αντιτρομοκρατικής για τη δήθεν ύπαρξη τρομοκρατικής οργάνωσης».

«Τα δακτυλικά αποτυπώματα είναι ανεπαρκή ακόμα και ως ένδειξη. Στην υπόθεση της 17Ν, ο ένας από τους 4 αδερφούς Ξηρούς απαλλάχθηκε με βούλευμα, παρότι υπήρξε δακτυλικό αποτύπωμα σε ακίνητο, ενώ η Αγγελική Σωτηροπούλου -σύζυγοςτου Δ. Κουφοντίνα- επίσης απαλλάχθηκε, παρότι υπήρχε δακτυλικό αποτύπωμα στη λεγόμενη γιάφκα της οδού Δαμάρεως». Αντίστοιχες περιπτώσεις ανέφερε και από την υπόθεση της Συνομωσίας των Πυρήνων της Φωτιάς, καθώς όπως ανέφερε ένα «δακτυλικό αποτύπωμα ακόμα και σε ακινητη επιφάνεια δεν αποτελεί ισχυρό αποδεικτικό στοιχείο και δεν μας λέει αν ήταν άμεση ή έμμεση η μεταφορά του και υπό ποιες συνθήκες. Το ίδιο ισχύει και για το άλλο “υπερόπλο” της Αντιτρομοκρατικής, το DNA. Πόσω μάλλον σε μια σακούλα. Αν ήταν το αποτύπωμα οποιουδήποτε άλλου δεν θα είχε διωχθεί».

«Η Μαριάννα έμεινε στον Ευαγγελισμό μόνο δύο βδομάδες και μετά μεταφέρθηκε στο Κορυδαλλό με τραύματα και το ένα μάτι μα μην βλέπει. Περιμένει τρεις μήνες για μια αξονική εγκεφάλου, δεν έχει εξεταστεί το αιμάτωμα στο κεφάλι παρότι έχουν ενταξει οι ζαλάδες» προειδοποίησε, καλώντας να παρέμβουν οι ιατρικοί σύλλογοι.

«Όχι προσωρινη κράτηση σε κάθε περίπτωση»

Η Άννυ Παπαρούσου, συνήγορος Δήμητρας Ζ. ανέφερε πως «κεντρικός πυρήνας από τις πρώτες δικές της “τρομοκρατίας” είναι η αντισυνταγματικότητα του 187Α».

«Εκπρόσωπω μια κοπέλα που διώκεται λόγω του περιβάλλοντος της» σημείωσε. «Τα ΜΜΕ μιλούσαν για μια οργάνωση χώρις όνομα και χωρίς σύνδεση με την υπόθεση» εξηγεί. «Γιατί η πρέπει κάθε φορά η δικαστική εξουσία με αυτά τα δεδομένα να επιβάλει τη προσωρινή κράτηση και δεν ακολουθεί την αρχή της αναλογικότητας;» αναρωτήθηκε. «Όχι προσωρινη κράτηση σε κάθε περίπτωση, όχι με αυτό τον τρόπο. Οι ζωές των νέων ανθρώπων διαλύονται στη φυλακή» τόνισε, μιλώντας για κατάχρηση του μέτρου της προφυλάκισης από τη δικαστική και πολιτική εξουσία.

Παρέμβαση από τις κρατούμενες της υπόθεσης στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού

Η συνέντευξη Τύπου ολοκληρώθηκε με τις παρεμβάσεις από το κοινό του Θωμά Αχταρίδη από το ΜέΡΑ25, της Ζωής Κωνσταντοπούλου, δικηγόρου, βουλεύτριας και επικεφαλής της «Πλεύσης Ελευθερίας», όπως επίσης και μιας νέας ακούμενης δικηγόρου και του Πέτρου Κωνσταντίνου από την ΚΕΕΡΦΑ, ενώ διαβάστηκε και η επιστολη της Μαριάννας Μ. και της Δήμητρα Ζ., η οποία ακολουθεί αναλυτικά:

«Θα θέλαμε μέσω αυτής της μικρής παρέμβασης να φέρουμε στο τραπέζι της εκδήλωσης το σημαντικότερο και το πιο βαρύ φορτίο της υπόθεσης. Την απώλεια του αναρχικού αγωνιστή, συντρόφου και φίλου Κυριάκου Ξυμητήρη, ο οποίος έπεσε μαχόμενος στις 31/10 στο διαμέρισμα της οδού Αρκαδίας. Ενός υπέροχου ανθρώπου που έδωσε τη ζωή για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης.

Τ’ όνομά σου πέρασε βουερά
απ’ την ακοή της γης,
έσπασε τους πάγους της σιγής
σάρωσε των δισταγμών τα φράγματα
άναψε στο μέγα τζάκι τα βρεγμένα ξύλα,
κι εβρυχήθη στων μεγάρων την αυλή
– απειλή.

Γιάννης Ρίτσος»

Ολόκληρη η συνέντευξη Τύπου: