Ανοίγοντας χθες το μέιλ μου ανακάλυψα ότι ένα άγνωστο σε μένα ζευγάρι, «ο Κρις και η αγαπημένη του Κόλινς», αποφάσισαν να μου προσφέρουν 800.000 δολάρια. Τι μου ζητάνε ως αντάλλαγμα; Τίποτα δεν μου ζητάνε. Το πλήρες ονοματεπώνυμό μου, τη διεύθυνσή μου, τον αριθμό του κινητού, το επάγγελμα και την ηλικία μου.
 
Είναι παρήγορο στους καιρούς που ζούμε να ανακαλύπτεις ξαφνικά ότι κάποιοι στην άλλη άκρη του κόσμου νοιάζονται για σένα και την ευημερία σου και θέλουν να σε βοηθήσουν να σταθείς στα πόδια σου.
 
Κανονικά δεν απαντάω σε τέτοια μηνύματα, τα πετάω κατευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων, με κάποια φοβία μάλιστα μήπως έχουν προλάβει να μολύνουν τον υπολογιστή μου. Μου μένει βέβαια πάντα η απορία με ποιον τρόπο θα κατάφερναν να με εκμεταλλευτούν, αν υποθέσουμε ότι είχα την αφέλεια να πιστέψω ότι υπάρχει η πιθανότητα ένα φιλάνθρωπο ζευγάρι να επιλέξει εμένα απ’ όλη την ανθρωπότητα να με ευεργετήσει, χωρίς μάλιστα να έχουν ιδέα για το πόσο καλός τύπος είμαι, τι ρόλο παίζω, αν είμαι πλούσιος ή φτωχός, φιλεύσπλαχνος σαν εκείνους ή κανένα λαμόγιο. Εντάξει, να τους παραχωρήσω τα στοιχεία μου, αλλά πώς θα με πείσουν αργότερα να δώσω ας πούμε τον αριθμό της πιστωτικής μου κάρτας ή ακόμα και να τους στείλω κάποια μετρητά, ενόψει της διευθέτησης του εμβάσματος που μου ετοιμάζουν;
 
Ακόμα κι ο υπολογιστής μου, αυτός ο βλάκας που σε άλλες περιπτώσεις με έχει χαντακώσει, με προειδοποιεί: «Να είστε προσεκτικοί με αυτό το μήνυμα. Παρόμοια μηνύματα έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για την κλοπή προσωπικών πληροφοριών. Εάν δεν εμπιστεύεστε τον αποστολέα, μην κάνετε κλικ σε συνδέσμους ή μην απαντάτε στα μηνύματα αποκαλύπτοντας προσωπικές πληροφορίες».
 
Αλλά εγώ τίποτα, πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά όπως λένε, οπότε αποφάσισα να τους πάρω στα σοβαρά και ν’ ασχοληθώ με την προσφορά τους. Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ότι στην προκειμένη περίπτωση το μήνυμα είναι ξερό. Δεν περιέχει όπως άλλα μια δακρύβρεκτη ιστορία για τον αρχηγό της οικογένειας που χάθηκε αδόκητα σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και δεν μπορούν να βάλουν χέρι στις καταθέσεις του, οπότε πρέπει να παρεμβληθεί κάποιος τρίτος για να δεχτούν οι αρχές να ξεμπλοκάρουν τους λογαριασμούς. Δεν διηγείται μια θλιβερή ιστορία για την κόρη τους που πέθανε ξαφνικά,  στα δώδεκά της, και τώρα εκείνοι θέλουν να βρουν έναν τρόπο να βοηθήσουν κάποιον άλλο αναξιοπαθούντα για να απαλύνουν τον απέραντο πόνο τους.
 
Δεν μπορώ να καταλάβω πού το πάνε, έτσι ψυχρά. Πριν από μερικά χρόνια, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, αρκετοί αφελείς που γνωρίζω την πάτησαν σε μια ανάλογη υπόθεση γιατί τους πέτυχαν σε μια δύσκολη στιγμή που η μακρινή τους χώρα κινδύνευε να καταρρεύσει, οπότε κάποιοι ξένοι τούς έταξαν πολλά λεφτά με καλό επιτόκιο, και τεχνική υποστήριξη προκειμένου να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα και να ανακάμψουν, κι εκείνοι οι ταλαίπωροι πιάστηκαν από τη σανίδα σωτηρίας που τους δόθηκε και συναίνεσαν στο πρόγραμμα σωτηρίας τους. Τώρα, σ’ αυτούς τους ίδιους κατοίκους εκείνης της μακρινής χώρας τούς λένε περίπου απροκάλυπτα να παν να πνιγούν απευθείας χωρίς να τους παραμυθιάζουν με σενάρια σωτηρίας, δεδομένου ότι το ’χουν δει το έργο και δεν υπάρχει περίπτωση να συναινέσουν και πάλι με την ίδια ευκολία. Με τον ίδιο περίπου τρόπο του Κρις και της Κόλινς, τους τάζουν και πάλι λεφτά και σωτηρία αλλά χωρίς πολλές σάλτσες. Στην πραγματικότητα τώρα παίζει περισσότερο μαστίγιο παρά καρότο, περισσότερος αυταρχισμός παρά πειθώ, αλλά δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το τέλος της ιστορίας.
 
Παρόλα αυτά εγώ πιστεύω, όπως προείπα, πως πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά, και λέω να απαντήσω στον Κρις και στην Κόλινς και να τους πω ότι είμαι ευγνώμων για την προσφορά τους, ότι είμαι πολύ χαρούμενος που έχω κάποιον να με σκέφτεται και να με προσέχει, πως και βέβαια θα τα πάρω τα λεφτά τους, κι ότι είμαι διατεθειμένος να τους στείλω όχι μόνο τα στοιχεία μου, αλλά και πλήρες βιογραφικό, και φωτογραφία, και τον αριθμό της πιστωτικής μου κάρτας. Ακόμα και το συμβόλαιο του σπιτιoύ μου αν θέλουν, ακόμα και τα κλειδιά, να μην κουράζονται αργότερα να στέλνουν δικαστικούς επιμελητές, όταν αλλάξουν προσωπείο και θελήσουν να μου το πάρουν.