Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ επισήμανε μεταξύ άλλων:
Για την ανάγκη κοινής πρότασης των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων για ΠτΔ
Σήμερα, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα «Dnews», μιλάει για την ανάγκη κοινής υποψηφιότητας του προοδευτικού χώρου. Δηλαδή πάμε λίγο παρακάτω τη συζήτηση. Θα πρέπει να τοποθετηθούν και τα άλλα προοδευτικά κόμματα μπροστά σε αυτή την πρόταση, να υπάρξει μια κοινή υποψηφιότητα.
Βάσει του συντάγματος την πρωτοβουλία την έχει ο πρωθυπουργός, δηλαδή ο αρχηγός του κόμματος που έχει και την πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή. Από την άλλη, όμως, με τις συνθήκες που υπάρχουν στην κοινωνία αλλά και στην πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια, μιλώντας και για την ανάγκη της συγκρότησης ενός προοδευτικού μετώπου, είναι μια πρόκληση για τα προοδευτικά κόμματα να δηλώσουν μια κοινή υποψηφιότητα για τον Πρόεδρο ή την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Για το αν θα τεθεί υπό συζήτηση κάποια πρόταση από το ΠΑΣΟΚ
Μέχρι τώρα παρακολουθούμε το ΠΑΣΟΚ να περιμένει την πρόταση του κ. Μητσοτάκη και μάλιστα να επικαλείται την παράδοση, που δεν έχει τηρηθεί βέβαια πάντα στο παρελθόν, όταν υπάρχει μια κεντροδεξιά κυβέρνηση να προτείνει έναν προοδευτικό Πρόεδρο και όταν υπάρχει μια προοδευτική κυβέρνηση να προτείνεται ένας κεντροδεξιός, δεξιός Πρόεδρος.
Εμείς επιδιώκουμε μια προοδευτική συναίνεση και όχι συναίνεση με τον κ. Μητσοτάκη και τις πολιτικές του.
Για το αν θα υπάρξει συγκεκριμένη απεύθυνση στο ΠΑΣΟΚ για το ζήτημα του ΠτΔ
Αυτό το προσκλητήριο το έχει διατυπώσει ο Πρόεδρός μας, ο Σωκράτης Φάμελλος και στην Κεντρική Επιτροπή πριν λίγες εβδομάδες, αλλά και τις τελευταίες ημέρες και σήμερα με τη συνέντευξή του.
Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να απαντήσει σε αυτό. Το καλοκαίρι του ’23 έκλεισε την πόρτα σε μια προοδευτική συνεργασία, με τα αποτελέσματα που είδαμε σε επίπεδο εθνικών εκλογών. Νομίζω ότι, πια, όποιος αρνείται το προοδευτικό μέτωπο προκειμένου να αλλάξουν και οι πολιτικές στη χώρα και οι συνθήκες για τους πολίτες, έχει και την ευθύνη.
Για την περίπτωση που ο κ. Μητσοτάκης προτείνει κάποιο πρόσωπο από την κεντροαριστερά και για την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τη νυν ΠτΔ
Στην περίπτωση της κ. Σακελλαροπούλου θα πρέπει να εξηγήσει ο κ. Μητσοτάκης τι είναι αυτό το οποίο τον κάνει να εγκαταλείπει την προ 5ετίας επιλογή του. Το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας ή της Προέδρου της Δημοκρατίας, σαφέστατα δεν πρέπει να είναι σιωπηλό σ’ αυτή τη διεύρυνση των ανισοτήτων και την υποβάθμιση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων και του κράτους δικαίου.
Πάμε και σε αναθεώρηση του συντάγματος στο δεύτερο μισό του 2025, που θα πρέπει να σηματοδοτεί η επιλογή τον δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας, των αγαθών όπως το νερό…
Εμείς δεν κρυφτήκαμε. Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα είπαμε ότι σε μια σειρά ζητημάτων, για παράδειγμα, αναφέρθηκε το ζήτημα των Τεμπών ή το κράτος δικαίου, οι υποκλοπές και άλλα, τα οποία υποβάθμισαν την ποιότητα της δημοκρατίας, θα μπορούσε η κ. Σακελλαροπούλου να είναι πιο ενεργή στο πλαίσιο του ρόλου της σε μια προεδρευόμενη Δημοκρατία.
Για την έννοια της «προόδου», ως καθιερωμένου πολιτικού όρου και του προοδευτικού μετώπου (έπειτα από σχετικά σχόλια στη συζήτηση)
(Εν μέσω διακοπών από τους συνομιλητές) Πρόοδος σημαίνει για παράδειγμα να μην υπάρχει διεύρυνση των ανισοτήτων. Σίγουρα δεν είναι πρόοδος να μη μπορεί να λειτουργεί το Νοσοκομείο της Άρτας στις εφημερίες ή να είμαστε τελευταίοι στην αγοραστική δύναμη.
Η Δεξιά, στα όρια του τεχνοφασισμού, έχει σαν πρότυπό της τον Ίλον Μασκ. Προοδευτικό μέτωπο υπήρξε στη Γαλλία, για παράδειγμα, και πλειοψήφησε.
Για την απώλεια του Κώστα Σημίτη
Θα θέλαμε να εκφράσουμε τη θλίψη μας και τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Κώστα Σημίτη, στη σύζυγό του και τις δύο κόρες του, αλλά και στο ΠΑΣΟΚ, του οποίου διετέλεσε Πρόεδρος μετά το 1996. Πρωθυπουργός της χώρας, ένας άνθρωπος με βαθιά προοδευτική αφετηρία άφησε σημαντικό αποτύπωμα σε κρίσιμες περιόδους της χώρας, με θετικές και αρνητικές στιγμές. Θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες για τον Κώστα Σημίτη. Να ξεχωρίσω κάποια που δεν ακούστηκαν. Τον αντιδικτατορικό αγώνα και τη συμμετοχή του. Το γεγονός ότι διώχθηκε. Διάβαζα τελευταία ότι η σύζυγός του, για παράδειγμα, όταν εκείνος έφυγε στο εξωτερικό βρέθηκε δύο μήνες στην απομόνωση από τη χούντα. Ο άνθρωπος που τον Δεκέμβριο του 1974 σε τηλεοπτική εκπομπή που είχε γίνει τότε, ήταν ο εισηγητής του ΟΧΙ στη Βασιλεία. Και βέβαια υπάρχουν και άλλες περίοδοι μετά. Ως υπουργός του Ανδρέα Παπανδρέου, Γεωργίας και Οικονομικών της λεγομένης τότε λιτότητας και βέβαια ως πρωθυπουργός. Θέλω να πω κ. Μαυραγάνη, γιατί εγώ δεν είμαι υπέρ των αγιογραφιών γενικά, με πλήρη σεβασμό σε έναν άνθρωπο που μόλις έφυγε, υπάρχουν και αρνητικές στιγμές και θετικές στιγμές μετά το ‘96. Κρίσιμη περίοδος για τη χώρα, που δημιούργησε τις συνθήκες για όσα ακολούθησαν τις επόμενες μία – δυο δεκαετίες. Την είσοδο στην ΟΝΕ αλλά και πολλά άλλα, τα οποία θα συζητηθούν και θα αποτιμηθούν εν καιρώ και από την ιστορία και από τους πολίτες.