Αυτό το 25%, αν είναι αληθινό, δείχνει πως η κοινωνία δεν θέλει πια κάτι που προέρχεται από το σύστημα. Έχει ανάγκη από ανθρώπους ανεξάρτητους και άφθαρτους. Δεν ξέρω αν μπορώ να ηγηθώ, αλλά νιώθω κι εγώ αυτή την ανάγκη. Αν δημιουργηθεί κάτι συμβατό με τις σκέψεις μου, θα ήμουν μέρος του».
Αρνητική ήταν στην προοπτική συνάντησης με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ή τον πρώην υπουργό Κώστα Αχ. Καραμανλή.
Για όσους αμφισβητούν τις προθέσεις του αγώνα της, η απάντηση της Καρυστιανού ήταν άμεση: «Δεν ξέρω τι θα έκαναν στη θέση μου. Εγώ ορκίστηκα στο μνήμα της κόρης μου ότι θα φτάσω μέχρι τέλους. Αυτός είναι ο αγώνας μου».
Κατήγγειλε την υποκρισία του πολιτικού συστήματος μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις για τα Τέμπη: «Ξαφνικά όλα τα κόμματα μάς αγάπησαν. Όταν ζητήσαμε ελέγχους, αποκαλύφθηκαν συμφωνίες και διαπλοκές. Αυτή η αδιαφορία θα γραφεί στην ιστορία».
ια τις επαφές της με τον Νίκο Πλακιά είπε: «Δεν είμαστε «μία γροθιά» με τον Νίκο Πλακιά. Ο στόχος είναι κοινός, ναι, αλλά υπάρχει μια διαφορετική στρατηγική. Σε προσπάθειες που έκανα με τον Νίκο Πλακιά, είπα ότι μπορούμε να συζητάμε την διαφορετική στρατηγική μεταξύ μας, αλλά στον δημόσιο λόγο αυτά δημιουργούν αμφιβολία. Η αμφιβολία στο δικαστήριο θα μας “κάψει” όλους. Έχουμε εξηγήσει στον Νίκο Πλακιά ότι η διχογνωμία δεν βοηθάει κάπου και πρέπει να τα βρουν οι επιστήμονες. Δεν βοηθάει κανέναν να είμαστε σε δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ μας».