Του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη
Στην προηγούμενη δικάσιμο η έδρα έκανε δεκτό το αίτημα αναστολής της πρωτόδικης ποινής των αγωνιστών από την Τουρκία, οι οποίοι πραγματοποιούσαν επί 96 ημέρες απεργίας πείνας διεκδικώντας την αντικατάσταση της κράτησης, με περιοριστικούς όρους. Όπως είχαν καταγγείλει στο ΤΡΡ, διεκδικούσαν μια δίκαιη δίκη, καθώς η πρωτόδικη απόφαση βασίστηκε σε ανύπαρκτα και παράλογα στοιχεία, ενώ πριν ξεκινήσει το δικαστήριο «η κυβέρνηση είχε ήδη ανακοινώσει πως είμαστε τρομοκράτες» και «ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Σοϊλού, ανακοίνωσε σε ένα κανάλι ότι η Τουρκία ζήτησε να συλληφθούμε και να φυλακιστούμε και ευχαρίστησε την ελληνική κυβέρνηση, που το έπραξε». Ακόμα, κατήγγειλαν πως έχουν δεχθεί επανειλημμένα αστυνομικά βασανιστήρια.
Οι χθεσινές προσαγωγές των αποφυλακισμένων αγωνιστών από την αντιτρομοκρατική αποδεικνύουν την παρακολούθηση τους – Δεκτή η ένσταση για τη λήψη DNA
Ο Δημήτρης Σαραφιανός, εκ μέρους των συνηγόρων υπεράσπισης, επισημαίνει πως μετά την αποφυλάκιση τους τρεις εκ των δέκα αποφυλακισμένων αγωνιστών προσήχθησαν, καθώς πήγαιναν στην οικία που είχαν δηλώσει και αφέθηκαν ελεύθεροι τα ξημερώματα. Το παραπάνω, όπως επισημαίνει ο δικηγόρος, είναι ενδεικτικό της συνεχούς παρακολούθησης των κατηγουμένων, οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν από την αστυνομία, παρότι ο οργανισμός τους είναι καταβεβλημένος από την απεργία πείνας. Η πρόεδρος ανέγνωσε τα έγγραφα της δικογραφίας.
Ο κ. Σαραφιανός επαναλαμβάνει την ένσταση που είχε καταθέσειη υπεράσπιση στον πρώτο βαθμό, σχετικά με τη λήψη DNA. Επισημαίνει πως δεν διασφαλίστηκαν τα δικαιώματα των κατηγορούμενων, καθώς δεν τους επιτράπηκε να ορίσουν τεχνικό σύμβουλο κατά τη διαδικασία. Ακόμα χρησιμοποιήθηκαν προηγούμενα δείγματα DNA από την υπόθεση της Καλλιθέας, στην οποία οι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν αμετάκλητα.
Η εισαγγελέας αναφέρει ότι δεν έχει προκύψει με ποιο τρόπο έγινε η λήψη DNA, ενώ έγινε παρανόηση με τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων. Αναφέρει πως η διαδικασία δεν ακολούθησε κανένα τύπο, γεγονός που καθιστά τα συμπεράσματα παντελώς αόριστα και αναξιόπιστα. Κάνει δεκτή την ένσταση. Η έδρα διακόπτει για να εξετάσει το αίτημα, το οποίο γίνεται δεκτό.
Η υπεράσπιση καταθέτει υλικό και στοιχεία για τους κατηγουμένους
Ο κ. Σαραφιανός επικαλείται υλικό από τις κάμερες που αποδεικνύει πως ο πρώτος κατηγορούμενος μεταφέρει τη τσάντα μόνος του, χωρίς καμία βοήθεια από όσους συγκατηγορούμενους βρίσκονται στην οικεία. Επίσης επισημαίνει πως δεν βρέθηκε κανένα όπλο στο σπίτι, αλλά εντός της υπόγειας σήραγγας, την ύπαρξη της οποίας δεν γνώριζαν οι υπόλοιποι. Στο σπίτι δεν βρέθηκε κανένα σύμβολο τρομοκρατικής οργάνωσης. Τα αναδιπλούμενα μαχαίρια δεν θεωρούνται όπλα σύμφωνα με έκθεση της αστυνομίας, η οποία δεν είχε αναγνωριστεί στην πρωτόδικη διαδικασία, παρότι οι συνήγοροι την είχαν καταθέσει. Καταθέτει ακόμα το έγγραφο ίδρυσης της Επιτροπής Αλληλεγγύης Τουρκίας και Κουρδιστάν.
Οι συνήγοροι καταθέτουν φωτογραφίες, που επέδειξαν στην προηγούμενη δικάσιμο στον μάρτυρα ιδιοκτήτη του ακινήτου, οι οποίες αποδεικνύουν πως η περιγραφή του μάρτυρα κατηγορίας αστυνομικού είναι αναξιόπιστη. Ακόμα καταθέτουν πάνω από 3.000 υπογραφές αλληλεγγύης στους κατηγορουμένους αγωνιστές, έγγραφα δημόσιας παρουσίας των κατηγορουμένων, άδειες διαμονής ως πολιτικοί πρόσφυγες, στοιχεία για τα βασανιστήρια που υπέστησαν στην Τουρκία, βεβαιώσεις εργασίας και σπουδών, έγγραφα εργασίας και παρακολούθησης μαθημάτων εντός των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού κα.
Οι μάρτυρες υπεράσπισης περιγράφουν τους κατηγορούμενους ως ειρηνικούς αγωνιστές με δημόσια διάφανη δράση
Ο Παύλος Αντωνόπουλος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός και συνδικαλιστής, υπήρξε υπεύθυνος διεθνών σχέσεων σε σωματεία, με αποτέλεσμα να γνωρίζει πολλούς από τους κατηγορουμένους. Αναφέρει ότι έχει ταξιδέψει συχνά στη Τουρκία για να παρακολουθήσει δικές αγωνιστών, ενώ είναι και ο ίδιος μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης. Επισημαίνει πως οι κατηγορούμενοι συμμετείχαν στις διαδηλώσεις του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, ενώ τα σύμβολα για τα οποία κατηγορούνται είναι παγκόσμια σύμβολα του κινήματος. Τονίζει ότι δεν υπάρχει δράση της οργάνωσης DHKP-C στην Ελλάδα. Οι κατηγορούμενοι είναι αγωνιστές κατά του τουρκικού καθεστώτος, που βοηθούν τους κρατούμενους στην Τουρκία και ενημερώνουν τον ελληνικό λαό για την κατάσταση στη χώρα τους. Αναφέρει για παράδειγμα την TAYAD, σύλλογο των συγγενών των διωκόμενων στην Τουρκία, με την οποία η Επιτροπή Αλληλεγγύης έχει επαφές. Σχετικά με τα όπλα στην Αυλώνα αναφέρει ότι δεν γνωρίζει τίποτα συγκεκριμένο, αλλά διαβεβαίωσε ότι η ιδεολογία των κατηγουμένων δεν θα τους επέτρεπε να αναλάβουν τρομοκρατική δράση. Επικαλείται τον χαρακτήρα του κατηγορούμενου που ανέλαβε την ευθύνη, ο οποίος θα μπορούσε να βοηθήσει κάποιον που θα του ζητούσε βοήθεια.
Η εισαγγελέας ρωτάει γιατί βρίσκονται οι κατηγορούμενοι στην Ελλάδα και αν διώκονται στην Τουρκία, καθώς και αν ενοχλήθηκαν από τις αρχές της Τουρκίας στη χώρα μας. Ο μάρτυρας περιγράφει το καθεστώς διώξεων στην Τουρκία, καθώς και την απαγωγή ενός μέλους της επιτροπής αλληλεγγύης από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και πιθανότατα Αμερικανούς πράκτορες, ώστε να παραδοθεί στην Τουρκία. Η εισαγγελέας ρωτάει σχετικά με την κατηγορία πως θέλουν να ανατρέψουν δομές της Ελλάδας. Ο κ. Αντωνόπουλος απορρίπτει την κατηγορία. Σχετικά με τον πρώτο κατηγορούμενο απαντά πως δεν έχει αντιληφθεί να έχει κάποιον ηγετικό ρόλο μεταξύ των κατηγορουμένων.
Η συνήγορος Ιωάννα Κούρτοβικ ρωτάει τον κ. Αντωνόπουλο αν ο Σενάν Οκτάι θα μπορούσε να είναι μέλος και μάλιστα ηγεσία της οργάνωσης DHKP-C. Ο ίδιος απαντά πως δεν έχει καμία ένδειξη πως υπάρχει η εν λόγω οργάνωση στην Ελλάδα. Εξηγεί πως η σχέση του Σενάν με τους υπόλοιπους δεν φανερώνει ηγετική θέση, αναφέροντας ότι στο μαγαζί που διατηρούσαν οι Τούρκοι ήταν ένας απλός μάγειρας. Αναφέρει ότι έχει βρεθεί στο σπίτι στην Τζαβέλλα για να ενημερωθεί για πολιτικές διώξεις στην Τουρκία ή να συζητήσουν για κινητοποιήσεις στην Ελλάδα. Η συνήγορος ρωτάει αν η αφίσα του Τσε Γκεβάρα θα μπορούσε να σημαίνει πως έχουν πολεμήσει και στη Λατινική Αμερική. Ο μάρτυρας αναφέρει πως και ο ίδιος και ο γιος του έχουν αφίσες του Τσε και του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος. Φέρει για παράδειγμα το γεγονός πως και το Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν στις κινητοποιήσεις του έχει σημαίες του Οτσαλάν, αλλά δεν φαντάζεται πως η χρήση μιας φωτογραφίας θα μπορούσε να σημαίνει ένταξη στο PKK. Προσθέτει πως όταν επισκέφθηκε το επίσημο συνδικάτο εκπαιδευτικών της Τουρκίας είδε πως είχαν εικόνες με τους νεκρούς αγωνιστές, για να τους τιμήσουν, μια συνηθισμένη πρακτική στη Τουρκία.
Η συνήγορος Βούλα Γιαννακοπούλου ρωτάει τον μάρτυρα αν οι κατηγορούμενοι κρατούν συνομωτικους κανόνες, ο οποίος απαντά αρνητικά. Επισημαίνει πως το σπίτι στη Τζαβέλα είναι ανοιχτό στον κόσμο, καθώς λειτουργεί ως γραφεία. Οι κατηγορούμενοι είχαν δημόσια παρουσία, γιατί ήθελαν να ενημερώνουν τον ελληνικό λαό για τα τεκταινόμενα στη Τουρκία.
Ο Βασίλης Παπασταύρου, δικηγόρος, ανεβαίνει στο βήμα ως μάρτυρας υπεράσπισης, αναφέροντας ότι γνωρίζει τους κατηγορούμενους καθώς παρακολουθεί το καθεστώς διώξεων στην Τουρκία. Αναφέρει ότι οι κατηγορούμενοι δραστηριοποιουνται μέσω της Επιτροπής Αλληλεγγύης υπέρ των κρατουμένων και των αγωνιστών στην Τουρκία. Ο ίδιος εξηγεί ότι η συμμετοχή σε μια συνωμοτική οργάνωση δεν είναι συμβατή με τη δημόσια δράση τους. Η εισαγγελέας δεν κάνει καμία ερώτηση. Ο εφέτης ρωτάει πως αντιμετωπίζεται η Επιτροπή Αλληλεγγύης στην Τουρκία, με το μάρτυρα να λέει πως ο φορέας με τον οποία συνδέεται, η TAYAD, διώκεται, αλλά είναι νόμιμος φορέας, κάτι συνηθισμένο εκεί.
Η κα. Κούρτοβικ ρωτάει το μάρτυρα αν οι κατηγορούμενοι διώκονται στην Τουρκία, με τον ίδιο να αναφέρει ότι το γεγονός ότι έλαβαν καθεστώς πρόσφυγα αποδεικνύει ότι είναι στο στόχαστρο των τουρκικών αρχών. Φέρνει ως παράδειγμα τη φυλάκιση του ηγέτη του HDP, τρίτου πολιτικού κόμματος στην Τουρκία, χωρίς δίκη. Ο μάρτυρας αναφέρει επίσης την υπόθεση της απαγωγής μέλους της επιτροπής από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Η συνήγορος επανάφερε τη χθεσινή προσαγωγή των Τούρκων αγωνιστών, με τον μάρτυρα να αναφέρει πως η πράξη αυτονόητα αποτελεί μορφή πίεσης προς το δικαστήριο και αυτονόητα αδικαιολόγητη πρακτική.
Ο εφέτης ρωτάει αν συνηθίζει το τουρκικό κράτος να στοχοποιεί μέλη νόμιμων σωματείων ως μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων. Ο μάρτυρας λέει ότι υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Σε ερώτηση του κ. Πατρικουνάκου ο μάρτυρας αναφέρει περιπτώσεις δικηγόρων που έχουν φυλακιστεί στην Τουρκία ως δήθεν μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης, κάνοντας λόγο για γενικευμένη πρακτική. Οι δικηγόροι αυτοί ήταν συνήγοροι υπεράσπισης άλλων κατηγουμένων για τρομοκρατία.
Μάρτυρας, που διατηρεί τυπογραφείο πλησίον των γραφείων στην Τζαβέλλα, ανεβαίνει στο βήμα, αναφέροντας ότι γνωρίζει την επιτροπή, καθώς εκτυπώνει τα έντυπα τους επί 20 χρόνια. Αναφέρει πως όλη η γειτονιά τους αγαπάει και τους βοηθάει. Ο κ. Πατρικουνάκος ρωτάει πόσα τεύχη τυπώνουν και ο μάρτυρας απαντά 3-4 το χρόνο. Αναφέρει ότι εκτός αυτού τους τυπώνει αφίσες, φυλλάδια, προσκλήσεις για εκδηλώσεις.
Ο κ. Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου, δικηγόρος, ανεβαίνει στο βήμα ως μάρτυρας, αναφέροντας πως έχει ταξιδέψει δυο φορές στην Τουρκία ως απεσταλμένος του δικηγορικού συλλόγου, όπου και απειλήθηκαν από τις τουρκικές αρχές και απελάθηκαν. Ο ίδιος αναφέρει πως είναι ιδρυτικό στέλεχος της Επιτροπής Αλληλεγγύης και γνωρίζει τους κατηγορούμενους. Αναφέρει πως είναι μέλος των Οικολόγων Εναλλακτικών και οι κατηγορούμενοι τους έφερναν σε επαφή με οικολογικές οργανώσεις στη Τουρκία, που αγωνίζονται κατά του πυρηνικού εργοστασίου του Ερντογάν. Εξηγεί πως είναι τακτικές επαφές με τους κατηγουμένους στα γραφεία τους επί 28 χρόνια και πρόκειται για ανθρώπους πράους, που σε καμία περίπτωση δεν είναι τρομοκράτες. Μάλιστα αναφέρει πως η Επιτροπή Αλληλεγγύης έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές τα γραφεία του Δικηγορικού Συλλόγου για να αναδείξει τα πρόβληματα στην Τουρκία. Έχει διαπιστώσει πως πρώτος κατηγορούμενος είναι θύμα της προθυμίας του να βοηθήσει και για αυτό ανέλαβε την ευθύνη. Ξεκαθαρίζει πως οι κατηγορούμενοι είναι φίλοι της Ελλάδας και εχθροί της αυταρχικής κυβέρνησης Ερντογάν, απέναντι στην οποία έχουν δώσει νεκρούς στον αγώνα, ενώ το πολίτευμα της χώρας μας δεν κινδυνεύει σε καμιά περίπτωση από αυτούς. Η κα. Κούρτοβικ ρωτάει τον μάρτυρα αν το προφίλ του Σενάν Οκτάι είναι αυτό κάποιου με ηγετικά χαρακτηριστικά, με τον ίδιο να μην μπορεί να διακρίνει κάτι τέτοιο στη συμπεριφορά του, αφού δεν τον έχει δει ποτέ να δίνει οδηγίες και εντολές. Καταλήγει πως όταν έμαθε για την απεργία πείνας των κατηγουμένων συγκλονίστηκε γνωρίζοντας πως στην Τουρκία έχουν πεθάνει πολλοί σε αυτό τον αγώνα. Όταν είχε ρωτήσει έναν Τούρκο αν υπάρχει άλλος τρόπος, εκείνος του είχε απαντήσει με ένα ποίημα του Ρίτσου:
Ποιος είπε πως δεν αγαπούσαμε τη ζωή
Ποιος είπε πως δεν λογαριαζαμε το θάνατο
Εμείς δεν θέλαμε ποτέ να πεθάνουμε
Εμείς μπορούσαμε να πεθάνουμε μόνο για τη ζωή
Η κα. Μανία Μπαζέρφκι, δημοσιογράφος διεθνών ζητημάτων, αναφέρει πως γνωρίζει τις θέσεις των κατηγουμένων για την ειρήνη και τη φιλία των λαών, οι οποίοι υπήρξαν πάντα ανοιχτοί στα στους αγώνες για δικαιώματα και τη διεθνή αλληλεγγύη, ενώ έπαιρναν μέρος ανοιχτά στις κινητοποιήσεις στη χώρας μας. Λόγω της δημόσιας δράσης τους δεν θα μπορούσαν να έχουν σχέση με συνωμοτικές δραστηριότητες. Είχαν αίσθημα αλληλεγγύης στους διωκόμενους στη Τουρκία, καθώς και οι ίδιοι ήταν πολιτικοί πρόσφυγες. Αναφέρεται στο καθεστώς διώξεων και τα βασανιστήρια στις τουρκικές φυλακές. Τα παραπάνω προσπαθούν να αναδείξουν με εκδηλώσεις και πολιτιστικές δραστηριότητες, δημόσιες ομιλίες για να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό. Βρίσκει εντελώς παράλογη την κατηγορία για τρομοκρατική δράση, αποκλείοντας ιδιαίτερα επίθεση εναντίον της Ελλάδας, καθώς αγαπούν τον ελληνικό λαό και δεν θα εξέθεταν το κίνημα της χώρας μας. Σε σχέση με τον πρώτο κατηγορούμενο, η ίδια αναφέρει πως και αν ο Βαλυράκης ή ο Παναγούλης ζητούσαν από την ίδια την περίοδο της χούντας να τους βοηθήσει θα το έκανε. Εξηγεί ότι η Τουρκία διεξάγει πολέμους κατά άλλων λαών και χώρων, με εισβολές όπως στη Συρία. Επικαλούμενη την δημοσιογραφική της ιδιότητα, αναφέρει πως δεν έχει γίνει ποτέ επίθεση κατά της Ελλάδας από Τούρκους ή Κούρδους. Ξεκαθαρίζει πως ο πρώτος κατηγορούμενος είναι ένας άνθρωπος ευγενικός, ο οποίος αποκλείεται να έχει διάθεση να χρησιμοποιήσει όπλα κατά της χώρας μας και δεν είχε αρχηγική συμπεριφορά.
Ο κ. Πάνος Λάμπρου, δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας Εποχή, αναφέρει πως γνωρίζει χρόνια τους κατηγουμένους. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης ήταν πάντα παρούσα στις εκδηλώσεις της αριστεράς και δηλώνει με βεβαιότητα πως αν είχαν σχέση με τρομοκρατική οργάνωση δεν θα είχαν αυτή τη δημόσια παρουσία, συμπληρώνοντας πως δεν γνωρίζει τρομοκρατικές οργανώσεις που να εμπλέκονται σε μαζικούς αγώνες. Ο κ. Πατρικουνάκος ρωτάει ποτέ περίπου ιδρύθηκε η επιτροπή, με τον ίδιο να απαντά περίπου 20 χρόνια. Επίσης ρώτα τον μάρτυρα, μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, αν γνωρίζει ότι ο πρόεδρος του κόμματος έχει υπογράψει το κείμενο της Επιτροπής Αλληλεγγύης.
Ο κ. Γιώργος Λαμπρόπουλος, καθηγητής στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, αναφέρει πως ο κατηγορούμενος Χαλίλ Ντεμίρ ήταν πολύ καλός μαθητής και δραστήριος για τον αγώνα κατά του ρατσισμού στο σχολικό περιβάλλον, ενώ ήταν αλληλέγγυος στους άλλους μαθητές. Ξεκαθαρίζει πως δεν τον θεωρεί μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης, αλλά αγωνιστή όχι μόνο για ζητήματα που αφορούν τη πατρίδα του, αλλά κατά του φασισμού, σε εργατικές κινητοποιήσεις κλπ. Η εισαγγελέας ρωτάει αν στο σπίτι στη Τζαβέλα παρατήρησε κάτι το αξιοπερίεργο και ο ίδιος απάντησε αρνητικά, εξηγώντας πως θα του φαινόταν περίεργο αν τον καλούσαν σε ένα σπίτι που λειτουργεί σαν γιάφκα. Η κα. Κούρτοβικ ρωτάει αν είχαν κρυμμένους χώρους στο σπίτι ή αν προσπάθησαν να κρύψουν κάτι ή κάποιον και ο μάρτυρας απάντησε αρνητικά.
Ο Σ. Φ., γιατρός, γνωρίζει ότι γνωρίζει τους κατηγουμένους από ένα καφενείο που διατηρούσαν και ο επισκεπτόταν. Δηλώνει ότι πρόκειται για γλυκύτατους ανθρώπους, που δεν έχουν καμία σχέση με τρομοκράτες. Ο κ. Κούρκουλας, εκπαιδευτικός και μέλος του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, αναφέρει πως οι κατηγορούμενοι συμμετείχαν σε εκδηλώσεις και δράσεις αλληλεγγύης για πρόσφυγες, όχι μόνο από την Τουρκία, ενώ επεδίωκαν δημόσια σχέση με τον ελληνικό λαό και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσαν να έχουν καμία σχέση με τρομοκρατικές οργανώσεις. Σε ερώτηση της κα. Ζορμπαλά αναφέρει πως οι περισσότεροι από τους κατηγορουμένους έχουν βασανιστεί στην Τουρκία και θέλουν να αποκαλύψουν τα εγκλήματα του τουρκικού καθεστώτος. Η κα. Κούρτοβικ ρωτάει αν ανησυχεί πως η σχέση του με τους κατηγουμένους θα μπορούσε να του δημιουργήσει πρόβλημα, με τον ίδιο να απαντά όχι, καθώς είναι βέβαιος για την αθωότητα τους. Ο μάρτυρας ερωτάται αν στον κοινωνικό χώρο που συμμετέχει θα ανησύχησε κανείς για τις επαφές με τους κατηγουμένους και ο ίδιος απάντησε πως όχι, ούτε καν οι πρόσφυγες, οι οποίοι είναι πιο ευάλωτοι. Θυμάται την απαγωγή ομοεθνή των κατηγουμένων έξω από το εστιατόριο και την παράδοση του στην Τουρκία.
Ο Α. Τ. αναφέρει πως γνωρίζει τους κατηγορουμένους από το εστιατόριο που διατηρούσαν, ενώ είχε επισκεφθεί και το σπίτι στην Αυλώνος. Αναφέρεται στον ευγενικό χαρακτήρα τους. Επαναλαμβάνει κι αυτός πως το σπίτι είναι διόροφο και οι χώροι είναι διαχωρισμένοι, γεγονός που καταρρίπτει τους ισχυρισμούς του μάρτυρα αστυνομικού. Σε ερώτημα του κ. Πατρικουνάκου αν κατά την επίσκεψη του αντιλήφθηκε πως κρύβουν κάτι, απάντησε αρνητικά.
Ο δικηγόρος Γκιουνάι Νταγκ, ο ίδιος πολιτικός πρόσφυγας από Τουρκία, καταθέτει πως κάποιους από τους κατηγορουμένους τους ξέρει από τη Τουρκία, όπου είχαν διώξεις, ενώ άλλους τους γνώρισε στη χώρα μας. Αναφέρεται στην καταπίεση της τουρκικής κυβέρνησης, η πίεση της οποίας θεωρεί πως έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην υπόθεση, αναφερόμενος στις επίμαχες δηλώσεις του Σοϊλού. Ο ίδιος ως δικηγόρος έχει πάρει πολιτικό άσυλο στη χώρα μας λόγω αυτής της καταπίεσης, ενώ έχει επισκεφτεί και ο ίδιος τα σπίτια στην Τζαβέλα και την Αυλώνος. Αναφέρει πως οι κατηγορούμενοι συμμετείχαν στους δημοκρατικούς αγώνες στην Τουρκία, κάποιοι είναι συγγραφείς και δημοσιογράφοι και συνεχίζουν αυτή τη δράση στην Ελλάδα. Σε ερώτηση για το DHKP-C, αναφέρει πως η δράση της οργάνωσης στην Τουρκία χαρακτηρίζεται από μυστικότητα, ενώ δεν γνωρίζει την ύπαρξη τέτοιας οργάνωσης στην Ελλάδα και σε καμιά περίπτωση δεν είναι μέλη της οι κατηγορούμενοι, των οποίων η δράση είναι ειρηνική. Σχετικά με το τούνελ με τα όπλα αναφέρει πως ο ίδιος το μόνο που έχει δει είναι βιβλία, φυλλάδια και υπολογιστές για να γράφουν ανακοινώσεις. Για τις κατηγορίες για τον φερόμενο ηγετικό ρόλο του Σενάν Οκτάι, δήλωσε πως δεν έχει δει τέτοια συμπεριφορά. Η εισαγγελέας ρωτάει αν ήταν μέσα στο σπίτι στην οδό Τζαβέλα όταν έγινε η επιχείρηση της αστυνομίας, με τον μάρτυρα να απαντά αρνητικά. Ο εφέτης ρωτάει αν οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες έχουν βάλει στο στόχαστρο την Επιτροπή Αλληλεγγύης για τη δράση της, με τον ίδιο να απαντά πως την θεωρεί εχθρό και την παρακολουθεί. Αναφέρει πως δεν ξέρει να έχει υπάρξει απόφαση για την ύπαρξη της τρομοκρατικής οργάνωσης στην Ευρώπη.
Ο κ. Αβραμίδης, συνδικαλιστής, αναφέρει ότι γνωρίζει τα μέλη της επιτροπής από την κοινωνική τους δράση. Αναφέρεται σε ειρηνικούς αγωνιστές, ανοιχτούς ανθρώπους, που δεν είχαν καμία σχέση με συνωμοτικότητα. Μάλιστα όταν του είχαν ζητήσει βοήθεια για τη φιλολογική επιμέλεια ενός κειμένου, τον είχαν αφήσει να δουλέψει στον υπολογιστή τους. Ήταν πάντοτε παρόντες σε κινητοποιήσεις του Ελληνικού κινήματος.
Η επόμενη δικάσιμος θα λάβει χώρα στις 30 Ιανουαρίου, στις 9.30 πμ.