Κατερίνα Δωρή: Έφυγα από τον Γιώργο Καμίνη γιατί η υπόκλιση στα ιδιωτικά συμφέροντα είχε γίνει κανόνας

Συνέντευξη στη Βασιλική Σιούτη

Η Κατερίνα Δωρή εξελέγη στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές με την παράταξη του νυν δημάρχου Γιώργου Καμίνη.  Αρχικά τοποθετήθηκε ως αντιδήμαρχος, υπεύθυνη για τα θέματα πολεοδομίας, αλλά σύντομα αποσύρθηκε από τη θέση αυτή, καθώς δεν υπήρχε «συναντίληψη».  Στη συνέχεια τοποθετήθηκε ως πρόεδρος του Δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού Αθήνα 984, αλλά όσα είδε εκεί την οδήγησαν γρήγορα  σε σύγκρουση. Πριν προλάβει να συμπληρώσει λίγους μήνες, παραιτήθηκε  από τη θέση αυτή, αλλά και από την παράταξη του Γ.Καμίνη, καταγγέλοντας τον  για φατριασμό, αλαζονεία, έλλειψη διαφάνειας αλλά και για την επιλογή νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών πολιτικών στο Δήμο».  Σήμερα είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος με την παράταξη της «Ανοιχτής Πόλης» του Γαβριήλ Σακελαρίδη. Στη συνέντευξη της στο TPP απαντά για το πώς βρέθηκε εκεί, αλλά και για όλα όσα προηγήθηκαν.
 
-Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές βγήκατε δημοτική σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο του νυν δημάρχου, Γιώργου Καμίνη. Τον εγκαταλείψατε όμως, παραιτηθήκατε, και σήμερα είστε υποψήφια με το ψηφοδέλτιο της «Ανοιχτής Πόλης» του Γαβριήλ Σακελαρίδη.  Γιατί φύγατε από τον Γ.Καμίνη;
 
«Όταν το όραμα που πίστεψα, όπως η πλειοψηφία των Αθηναίων τότε, εμπίπτει σε απλή επίκληση νοικοκυρέματος, όταν η υπόκλιση στα ιδιωτικά συμφέροντα γίνεται κανόνας, όταν ενώ πρέπει να αλλάξουν τα πάντα,  δεν αλλάζει τίποτα και τα σχέδια μένουν στο συρτάρι (ή πάνε στον κάλαθο των αχρήστων), τότε πρέπει να αποστασιοποιείσαι.

Τα λόγια είναι εύκολα και οι πράξεις ανύπαρκτες. Λέμε ότι δεν συμπαθούμε αυτούς που «κόβουν κορδέλες». Όμως δεν στεναχωριέμαι επειδή δεν κόπηκε κορδέλα εγκαινίων για το Δημοτικό Ιατρείο του 6^ου Διαμερίσματος.

Στεναχωριέμαι, εξοργίζομαι στην πραγματικότητα, που ποτέ  δεν έγινε Δημοτικό Ιατρείο στο 6^ο Διαμέρισμα και ότι η ανακαίνιση σε αυτό του 5^ου (στη Σαρανταπόρου) διαρκεί εδώ και πάνω από τέσσερα χρόνια. Αυτές είναι οι περιοχές που χαρακτηρίζονται από τον απερχόμενο Δήμαρχο ως «λίκνο της Χρυσής Αυγής».
Στην ίδια πάλι περιοχή, επιλέγεις να κλείσεις έναν ανοιχτό χώρο πολιτισμού, στη Αγορά της Κυψέλης αναφέρομαι,  και τον «αποδίδεις» σε μια υπηρεσία και σε δραστηριότητες όσων λιβανίζουν εσένα και τα μνημόνια».
 
-Από το δημοτικό ραδιόφωνο στο οποίο σας τοποθέτησαν κάποια στιγμή ως πρόεδρο, γιατί φύγατε;

«Στον Αθήνα 984  προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να βοηθήσω στη βελτίωση του κλίματος, στην προστασία των εργαζομένων από τη νεοφιλεύθερη επίθεση που έβλεπα να έρχεται στο όνομα του εξορθολογισμού, της εξυγίανσης και του νοικοκυρέματος και να συμβάλλω στο να αποκτήσει το ρόλο που πρέπει να έχει, αναπτυσσόμενος σε στενή σύνδεση με την πόλη και τους ανθρώπους της.
Προσπάθησα να ανοίξω λοιπόν τη συζήτηση για αυτό το ρόλο του σταθμού, γεγονός που δεν άρεσε σε αυτούς που τον θέλουν  μια ακόμη ιδιωτική φωνή και μάλιστα μονομερή και περιορισμένων δυνατοτήτων».
 
-Εγκαταλείψατε τον υποψήφιο που φέρεται ως φαβορί πάντως από τις δημοσκοπήσεις.
 
«Το τι και ποιος εμφανίζεται δημοσκοπικά να προηγείται δεν είναι το σημαντικό και δεν επιτρέπεται να επισκιάζει την ουσιαστική συζήτηση και την ανάδειξη των πραγματικών προβλημάτων. Άλλωστε γι αυτό ψηφίζουμε και δεν «αρκούμαστε» στις δημοσκοπήσεις.
 
Δεν έχει σημασία να φεύγεις από μια ομάδα ή μια παράταξη όταν καταρρέει και την κατάρρευση την αντιλαμβάνονται οι πάντες, αλλά όταν εσύ αντιλαμβάνεσαι ότι, ανεξαρτήτως δημοσκοπικών και συστημικών στηρίξεων και σε αντίθεση με αυτό το βαθιά συντηρητικό ρεύμα που θέλει την Αθήνα ακίνητη, δεν μπορείς να λειτουργήσεις και να συνυπάρξεις κάπου.
 
Υπάρχουν κόκκινες γραμμές και για την κοινωνία και για τον καθένα μας χωριστά. Και αυτό δεν είναι «λόγια» που τα πετάμε δοθείσης της ευκαιρίας, αλλά στάση ζωής που πρέπει να την εκλογικεύουμε καθημερινά».
 
-Εσείς αλλάξατε ή η παράταξη στην οποία ανήκατε;

«Όταν ξοδεύεις τις δυνάμεις σου «εσωτερικά» για να παραμείνεις κάπου, για να πείσεις για το αυτονόητο, για να θυμίζεις πώς και γιατί ο συνδυασμός υπερψηφίστηκε από τους Αθηναίους, αντί να είναι δεδομένη η συναντίληψη, κοινός τόπος η δέσμευση για προσφορά στην Πόλη και τους Δημότες, τότε αποχωρείς για να μην μείνεις βουβός να παρακολουθείς την αδράνεια, τους συμβιβασμούς και την υπόκλιση στις αγορές.
 
Όταν αντιλαμβάνεσαι ότι οι προτεραιότητες διαμορφώνονται ερήμην σου και ερήμην των δημοτών, όταν δεν δίνεται πειστική απάντηση για τις μεταλλαγές και τις μεταμορφώσεις, όταν δεν εξηγείται γιατί ο ΟΡΣΑ (Θεός σχωρέστον κι αυτόν) δεν προτάσσει το αίτημα για τροποποιήσεις για να γίνουν δυο σχολεία στην Κυψέλη, αλλά φέρνουν στο Δημοτικό Συμβούλιο τον «επιχειρηματία» που το παράνομο κτίριο του το έστησε με υπουργική απόφαση σημειακής τροποποίησης και θα έπρεπε να κατεδαφιστεί, για να εξηγήσει γιατί πρέπει να αλλάξει η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ώστε να δικαιωθεί η παρανομία, τότε αποχωρείς.
 
Ήμουν σε ένα συνδυασμό, δεν «ανήκα» προσωπικά στον κ. Καμίνη, όπου συμμετείχαν κάποιοι με τους οποίους είχα συνεργασία και θεώρησα ότι υπήρχε η αναγκαία ευρύτερη συναντίληψη. Όταν διαπίστωσα ότι τα πράγματα δεν ήταν έτσι και οι δυνατότητες αλλαγής πολύ μικρές ή ανύπαρκτες, αποχώρησα».
 
«Όταν αντί για διάλογο και διαφάνεια συναντάς λογοκριτικές προσπάθειες και υποκλίσεις στις αγοραίες αντιλήψεις τότε αποχωρείς».
  
–Υπήρξατε και  αντιδήμαρχος πριν. Από τη θέση αυτή γιατί φύγατε;
 
«Ως αντιδήμαρχος προσπάθησα να υλοποιήσω μερικά από αυτά που θεωρούσα αναγκαία, ωφέλιμα και με προοπτική.

Ενδεικτικά σας αναφέρω την υψηλή απορρόφηση για την ολοκλήρωση εκκρεμών απαλλοτριώσεων που πετύχαμε εκείνο το διάστημα με την ενεργοποίηση του καταρτισμένου προσωπικού του Δήμου και σε συνεργασία με το «Πράσινο Ταμείο». Προσωπικά έχω βέβαια την άποψη ότι τα χρήματα του «Πρασινου Ταμείου» ανήκουν στους Δήμους, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση και θα κατακτηθεί μέσα από την ΚΕΔΕ όταν η Αθήνα θα έχει Δήμαρχο που δεν θα την απαξιώνει για να υλοποιεί άλλες στρατηγικές.

Ένα άλλο ακανθώδες ζήτημα ήταν η οριστικοποίηση της πολεοδομικής μελέτης της περιοχής της Ακαδημίας Πλάτωνα. Χωρίς να επεκταθώ σας λέω ότι σπεύσαμε να αξιοποιήσουμε την νομοθεσία ώστε να αποδοθούν ακόμα 2 στρέμματα προς όφελος των δημοτών.

Για την ίδια επίσης περιοχή, είναι γνωστές οι αντιρρήσεις που είχα εκφράσει σε σχέση με την χωροθέτηση του περίφημου Mall “Academy Gardens”, τόσο σε τεχνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.

Όσο για το θέμα των παρανομιών στην περιοχή της Ιεράς Οδού από συγκεκριμένους «επιχειρηματίες», το μόνο που θέλω να πω είναι ότι με εξοργίζει η συστηματική προσπάθεια σύγχυσης της έννοιας της επιχειρηματικότητα με αυτήν της διαπλοκής, καθώς πιστεύω βαθιά ότι, περισσότερο από όλα, η διαπλοκή είναι ο εχθρός της ανάπτυξης μιας υγιούς επιχειρηματικότητας με ευκαιρίες οριζόντιες, για όλους. Όταν λοιπόν τα «μεγαλόπνοα» πρότζεκτ δεν είναι βιώσιμα, δεν φταίνε πάντα οι… κορμοράνοι!

Η έλλειψη συναντίληψης στην οποία μόλις αναφέρθηκα και οι επιλογές που γίνονταν από την ηγεσία του Δήμου οδήγησαν στην απομάκρυνσή μου από το Σχέδιο Πόλεως. Τότε όμως ακόμη, ήθελα να πιστεύω ότι οι αρνητικές κατευθύνσεις που είχαν εκδηλωθεί στην ηγεσία του Δήμου δεν είχαν παγιωθεί και η υπόκλιση στο «ιδιωτικό» δεν είχε τελεσίδικο χαρακτήρα».
 
-Από τον Αθήνα 984 φύγατε με καταγγελίες «για φατριασμό, αλαζονεία και έλλειψη διαφάνειας στο δημοτικό ραδιόφωνο, αλλά και για την επιλογή νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών πολιτικών στο Δήμο».
 
«Μέσα στην εξελισσόμενη ρητορική, και εντός της παράταξης Καμίνη, για κλείσιμο του σταθμού, αποδέχτηκα τη θέση της προέδρου του 9,84 και προσπάθησα να στηρίξω την ύπαρξή του ως δομής αναγκαίας για την πόλη, σε άμεση σύνδεση  μαζί της και κατά συνέπεια να στηρίξω τους ανθρώπους που με πολλές (και εσωτερικές) αντιξοότητες δίνουν τη μάχη της ενημέρωσης και να προσπαθήσω να ανοίξω τη συζήτηση για το ρόλο που πρέπει να έχει ο σταθμός, σε διασύνδεση με όλους τους φορείς του Δήμου, στηρίζοντας την πόλη και τους κατοίκους της.
 
Ο 9,84, να το επαναλάβω άλλη μια φορά, δεν μπορεί να είναι μια ακόμη εκδοχή της ιδιωτικής ραδιοφωνίας. Η αγοραία νοοτροπία όμως που κανοναρχεί τον Δήμο Αθηναίων αλλά και την ηγεσία του Δημοτικού Ραδιοσταθμού εμπόδισε αυτή τη συζήτηση, αρνούμενη το άνοιγμα στην πόλη, το οποίο παρά τα όσα επικοινωνιακά κατά καιρούς δηλώνονται, δεν το θέλει, αρνούμενη κάθε είδους συμμετοχή και φοβούμενη οτιδήποτε εκφράζει  τον λαϊκό παράγοντα και τα κοινωνικά μορφώματα, εκτός βεβαίως ορισμένων… ΜΚΟ.
 
Έβλεπα την αναπτυσσόμενη ρητορική που οδηγεί στη συρρίκνωση και θέλει την εξαφάνιση του 9,84, ο οποίος κατά τη γνώμη μου αποτελεί δομή του δήμου που πρέπει να στηριχτεί και να αναπτυχθεί. Ένας κοινωνικός, συμμετοχικός, πραγματικά δημοτικός 9.84 έχει νόημα και μέλλον, ένα ακόμη ιδιωτικό ραδιόφωνο όχι. Έχοντας αυτή την στάση, προάσπισα τους εργαζόμενους και το έργο τους από τους κήρυκες του νεοφιλελευθερισμού και της ιδιωτικοποίησης.
 
Όταν όμως κάθε προσπάθεια σε αυτήν την κατεύθυνση υποσκάπτεται αρχικά και ακυρώνεται τελικά, όταν αυτή η στάση στοχοποιείται , όταν τα οράματα ευτελίζονται, όταν ένας ανέξοδος, προσχηματικός «προοδευτικός» βερμπαλισμός γίνεται μανδύας αντιλήψεων και μεθοδεύσεων ολοκληρωτικού χαρακτήρα, όταν αντί για διάλογο και διαφάνεια συναντάς λογοκριτικές προσπάθειες και υποκλίσεις στις αγοραίες αντιλήψεις τότε αποχωρείς.
 
Η δήλωση της αποχώρησης μου ισχύει μέχρι κεραίας. Και οι εξελίξεις στο δήμο, οι απόψεις που διατυπώνει η ηγεσία του, επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις και τις καταγγελίες μου».
 
«Τέσσερα  χρόνια τώρα η Δημοτική Αρχή Καμίνη ούτε τις λάμπες δεν άλλαξε, παρά τα όσα σκαρφίζονται οι επικοινωνιολόγοι για να συσκοτίσουν την αλήθεια».
 
-Ο κ.Καμίνης πάντως ισχυρίζεται ότι νοικοκύρεψε τα οικονομικά και ότι λόγω μνημονίων δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα.
 
«Στο «νοικοκύρεμα» περιλαμβάνονται και οι μημονιακές περικοπές που ποτέ δεν καταγγέλθηκαν από την ηγεσία του δήμου;
Η αντίφαση είναι προφανής. Υλοποιούνται χωρίς διαμαρτυρία τα μνημόνια και επαιρόμαστε για την (μνημονιακή) τακτοποίηση.
Διαπιστώνεται από τους πολίτες η ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής, εγκαλούνται οι «νοικοκυραίοι» του δήμου για την απουσία συγκεκριμένων δράσεων, αναπλάσεων, παρεμβάσεων προοπτικής και τότε –λίγο πριν από τις κάλπες και λόγω του φόβου τους για το αποτέλεσμα- ρίχνουν όλες τις ευθύνες στα… μνημόνια που ποτέ δεν κατήγγειλαν, ποτέ δεν προσπάθησαν στοιχειωδώς να ανατρέψουν.
 
Δεν ήμουν ποτέ υπέρ των… βλαχοδημάρχων αλλά δεν ήμουν και δεν είμαι υπέρ των απόντων δημάρχων και πολύ περισσότερο όσων προσπαθούν να επικοινωνήσουν ως θετική (!) την αποχή τους».
 
-Ωραία, φύγατε από τον Γ.Καμίνη. Στον Γαβριήλ Σακελαρίδη πως βρεθήκατε;
 
«Τέσσερα  χρόνια τώρα η Δημοτική Αρχή Καμίνη ούτε τις λάμπες δεν άλλαξε παρά τα όσα σκαρφίζονται οι επικοινωνιολόγοι για να συσκοτίσουν την αλήθεια. Σε όλη αυτή την πορεία συμφώνησα, συναντήθηκα, συνδιαλέχτηκα, και συμπορεύτηκα σε πολλά και ουσιαστικά ζητήματα με τους εκπροσώπους της αντιπολίτευσης στο Δήμο, τόσο της Ανοιχτής Πόλης όσο και της Λαϊκής Συσπείρωσης. Σε αυτή τη διαδρομή διαπίστωσα ότι βρισκόμουν κοντά στις απόψεις, τους προβληματισμούς και τις θέσεις της Ανοιχτής Πόλης.

Αυτή τη συμφωνία επιβεβαίωσα όταν γνώρισα τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη για τον οποίο πρέπει να πω ότι είναι πραγματικά και χαρισματικός και οραματιστής.
 
-Τον κατηγορούν ότι  είναι πολύ άπειρος.
 
«Πιστεύω πως μετά από τέσσερα χρόνια ο Γ.Καμίνης εξακολουθεί να είναι άπειρος ως πολιτικός, πόσω μάλλον ως αυτοδιοικητικός. Πιστέψτε με η ζωή τα έχει φέρει να έχω γνωρίσει πραγματικό Δήμαρχο…
Αλλά επειδή, προφανώς, η ερώτησή σας αφορά τον Γαβριήλ, ως προς την έλλειψη εμπειρίας που του καταλογίζουν θέλω να είμαι σαφής: Ο Σακελλαρίδης με τη συγκρότηση που έχει και σωστά ενημερωμένος από τα στελέχη της Ανοιχτής Πόλης, έχει άποψη για όλα τα σημαντικά ζητήματα και τολμά να τοποθετηθεί με ουσιαστικό τρόπο για τα πάντα, αντίθετα από άλλους που «διαθέτουν εμπειρία» και τα παρακάμπτουν ή τα αποσιωπούν».
 
-Η Αθήνα δεν έφτιαξε ούτε την εποχή που το δημόσιο χρήμα «έρρεε» . Γιατί ποτέ δεν βελτιώθηκε παρά τα χρήματα που ξοδεύτηκαν;
 
«Αυτό το χρήμα που «έρεε» τα τελευταία χρόνια δεν έφτασε στις γειτονιές της Αθήνας, με την εξαίρεση κάποιων έργων βιτρίνας που έδωσαν πρόσκαιρη δημοσιότητα σε ορισμένους δημάρχους, αλλά δυστυχώς στιγμάτισαν αισθητικά την πόλη για δεκαετίες… Αντίστοιχα όμως, παλαιότερα, την εποχή όπου Δήμαρχος ήταν ο Δημήτρης Μπέης με την στήριξη τότε όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΚΚΕ εσωτερικού, του ΕΚΚΕ και άλλων προοδευτικών δυνάμεων, αν δεν κάνω λάθος, με την Τοπική Αυτοδιοίκηση στα σπάργανα επί της ουσίας, έγιναν έργα που ακόμα τα συζητάει ο κόσμος στις γειτονιές. Και ταυτόχρονα σώθηκε και το Γκάζι (παρά τις απειλές για «μπουλντόζες» που θα το ισοπέδωναν, στο όνομα της ανάπτυξης) και που τώρα θεωρείται τοπόσημο για την Αθήνα.
 
Όταν λοιπόν είσαι υπεύθυνος και μάλιστα κομπάζεις για τη διαχείριση της πολυκατοικίας,  πρέπει να βλέπεις πώς διαβιούν οι ένοικοί της και σε τι κατάσταση βρίσκεται αυτή η πολυκατοικία, όχι πώς βλέπουν εσένα οι άλλοι με την μεσολάβηση «φιλικών» ΜΜΕ!».