Όπως αναφέρεται στο έγγραφο της ελληνικής κυβέρνησης, πολλοί εργαζόμενοι απολαμβάνουν ειδικά εργασιακά προνόμια (αυτόματες μισθολογικές αυξήσεις, υπερωρίες, εκτεταμένες συμβάσεις ορισμένου χρόνου συμβάσεις, επιδόματα κλπ.) που απορρέουν από συλλογικές συμβάσεις που διατηρούνται και μετά την ιδιωτικοποίηση «θέτοντας σε κίνδυνο την βιωσιμότητα αυτών των επιχειρήσεων, καθώς εκτίθενται σε υψηλό ανταγωνισμό με μικρό περιθώριο για την προσαρμογή του κόστους». Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι «αυτά τα κληρονομημένα συμβόλαια θα αναθεωρηθούν με σκοπό την προώθηση νέων συμφωνιών μεταξύ των επιχειρήσεων και των εργαζομένων που λαμβάνουν υπόψη τη συνολική οικονομική κατάσταση και την ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης». 
 
Η πρόβλεψη για αλλαγή των κανονισμών περίπου 70.000 υπαλλήλων υπάρχει και στο Μνημόνιο, αλλά για το 2013, μαζί με την αύξηση των τιμολογίων τουλάχιστον 25% σε ΟΑΣΑ, ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ και άλλες ΔΕΚΟ, αλλά και έως το επόμενο καλοκαίρι στη ΔΕΗ. Ωστόσο, οι αυξήσεις πλέον δεν αποκλείεται να έρθουν νωρίτερα, υπό το βάρος κάλυψης των αναγκών ρευστότητας πολλών εταιρειών και της υποχρέωσης εύρεσης πρόσθετων εσόδων. 
 
Στα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί, υπάρχει πρόβλεψη για μείωση των αποδοχών έως 35% για να επιστρέψουν στα επίπεδα του 2009. Το προσωπικό των 72 μη εισηγμένων ΔΕΚΟ (εκ των οποίων οι 13 οδεύουν προς ιδιωτικοποίηση) υπολογίζεται σε 26.000 άτομα περίπου και των 11 εισηγμένων σε 42.000 άτομα. Πολλοί κανονισμοί προσωπικού έχουν χαρακτηριστικά δημοσίου όχι μόνο στις αποδοχές, αλλά και στους περιορισμούς των απολύσεων, οι οποίες προβλέπονται μόνο μετά από σοβαρό πειθαρχικό αδίκημα. 
 
Το πρώτο βήμα έχει ήδη γίνει. Ο υπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης περιγράφει με σαφήνεια τα μέτρα και τα νέα πολυετή επιχειρησιακά σχέδια που οφείλουν να στείλουν άμεσα οι ΔΕΚΟ. Σε εγκύκλιό του για την κατάρτιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής στρατηγικής 2013-2016 (τα μέτρα 11,6 δισ. ευρώ του Ιουνίου) καταγράφονται τα μέτρα που έχουν ήδη επιβοηθεί και ζητείται από κάθε μία ΔΕΚΟ να εξειδικεύσει τις παρεμβάσεις (αύξηση εσόδων, περικοπή δαπανών) ανά έτος και κατηγορία. 
 
Το σχέδιο, όπως αναφέρεται, θα είναι δεσμευτικό για τις διοικήσεις των ΔΕΚΟ, αφού θα πρέπει «να διασφαλίσουν ότι οι δημοσιονομικές επιδόσεις οι οποίες περιγράφονται στο σενάριο βάσης που θα υποβάλουν θα επιτευχθούν απαρέγκλιτα, γεγονός που σημαίνει ότι θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να γίνει έγκαιρα η εφαρμογή των παρεμβάσεων που ήδη έχουν θεσπιστεί ή εφαρμοστεί προκειμένου να επιτευχθεί η προβλεπόμενη ποσοτική απόδοσή τους».
 
Το σχέδιο περιλαμβάνει αναλυτική καταγραφή ανά ΔΕΚΟ των εκτιμώμενων αποχωρήσεων και προσλήψεων υπαλλήλων ιδιωτικού δικαίου ορισμένου και αορίστου χρόνου. 
 
Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «κάθε χρόνο θα πρέπει να διασφαλίζεται από την κάθε ΔΕΚΟ, με δική της ευθύνη, ισόποση με το σωρευτικό κάθε έτος ύψος της απόδοσης της δημοσιονομικής παρέμβασης μείωση της δαπάνης ή αύξηση του εσόδου (ανάλογα τι αφορά η παρέμβαση), σε σχέση πάντα με το επίπεδο της δαπάνης ή του εσόδου του έτους βάσης 2011. Αυτό συνεπάγεται την έγκαιρη διοικητική θέσπιση της παρέμβασης από τη ΔΕΚΟ, καθώς και την πλήρη εφαρμογή της στην πράξη, οι οποίες επίσης αποτελούν ευθύνη των διοικήσεων των ΔΕΚΟ». 
 
Δεν είναι σαφές ποιες ΔΕΚΟ έχουν στείλει μέχρι στιγμής στοιχεία. Δεν είναι όμως μόνο αυτή η εκκρεμότητα. Δεν υπάρχουν επίσης ως δημόσιο κείμενο τα οικονομικά στοιχεία (έσοδα, δαπάνες, μισθοδοσία, αριθμός υπαλλήλων και υποχρεώσεις των λήξεων του χρέους των δημόσιων επιχειρήσεων). Δημοσιευμένα είναι στοιχεία για το πρώτο 5μηνο του 2011, όταν το μνημόνιο ορίζει ότι πρέπει να υπάρχει μηνιαία ανακοίνωση (3 εβδομάδες μετά) για τις δέκα μεγαλύτερες επιχειρήσεις και τριμηνιαίως για τις άλλες επιχειρήσεις…