Σε περίπου 30 εκατ. υπολογίζει η αυστραλιανή οργάνωση Walk Free όσους ζουν σε συνθήκες δουλείας ανά την υφήλιο, είτε αυτό σημαίνει αναγκαστική εργασία ή σεξουαλική εκμετάλλευση είτε ακόμη και «κανονική» κληρονομική δουλεία. Στην κορυφή της λίστας βρίσκονται χώρες της νότιας Ασίας και της Δυτικής Αφρικής.
 
Σύμφωνα με έκθεση, που δημοσιεύτηκε στο Λονδίνο, στην Ινδία ζουν 14 εκατ. άνθρωποι υπό καθεστώς σκλάβου, στην Κίνα 2,9 εκατ. και στο Πακιστάν πάνω από 2 εκατ. 
 
Ακολουθούν η Νιγηρία, η Αιθιοπία, η Ρωσία, η Ταϊλάνδη, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Βιρμανία και το Μπαγκλαντές. Οι δέκα αυτές χώρες αντιπροσωπεύουν τα 22 από τα 29,8 εκατ.που ζουν σαν σκλάβοι.
 

Σύγχρονα σκλαβοπάζαρα


Η έκθεση αναφέρει ότι ακόμα και σήμερα άνθρωποι γεννιούνται σε καθεστώς κληρονομικής σκλαβιάς. Υπάρχουν «θύματα που έχουν απαχθεί ή κρατώνται πριν πωληθούν».
 
Στην Ινδία, «ολόκληρες κοινότητες στα βόρεια χωριά υποδουλώθηκαν, και αναγκάζονται να δουλεύουν για την κατασκευή τούβλων ή να εργάζονται στα λατομεία. Τα παιδιά αναγκάζονται να δουλεύουν σε αργαλειούς για να φτιάχνουν τις κουβέρτες που πωλούνται στα καταστήματά μας», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Νικ Γκρόνο επικεφαλής της WalkFree.
 

Μαύρη πρωτιά για τη Μαυριτανία

Με βάση το ποσοστό του πληθυσμού μιας χώρας σε καθεστώς σκλαβιάς, την πρώτη θέση κατέχει η Μαυριτανία, καθώς το 4% των εργαζομένων είναι υπόδουλοι. Εξακολουθούν να υπάρχουν κληρονομικοί σκλάβοι, τα παιδιά γεννιούνται σκλάβοι και αναγκάζονται να εκτελούν οικιακές εργασίες ή να εργάζονται στα χωράφια», λέει ο Νικ Γκρόνο.
 

Στο έλεος της βίας


Ο ορισμός της σύγχρονης δουλείας είναι κάπως διαφορετική από εκείνη που επικρατούσε στο δέκατο όγδοο αιώνα, την εποχή του δουλεμπορίου. «Η σύγχρονη δουλεία είναι μία κατάσταση όπου οι άνθρωποι είναι στο έλεος της βίας. Αναγκάζονται να δεχτούν εργασίες ή καταστάσεις όπου γίνονται αντικείμενα οικονομικής εκμετάλλευσης. Δεν αμείβονται αλλά απλώς λαμβάνουν το ελάχιστο για να επιβιώσουν και δεν είναι ελεύθεροι να φύγουν», σύμφωνα με τον Γκρόνο.
 

Χιλιάδες και στην Ευρώπη


Δεκατέσσερις χώρες της Αφρικής (Μαυριτανία, Μπενίν, Ακτή Ελεφαντοστού, Γκάμπια, Γκαμπόν και Σενεγάλη) είναι μεταξύ των 20 χωρών που κατατάσσονται ψηλά. Ωστόσο δεν εξαιρούνται και πιο «προηγμένες» χώρες όπως η Ισλανδία, η Ιρλανδία και η Βρετανία, όπου ο αριθμός των δούλων είναι γύρω στους 4.400.