Το τελευταίο δράμα της Ελλάδας έχει τη δυναμική να μετατραπεί σε τραγωδία, προειδοποιεί ο αρθρογράφος της The Wall Street Journal, Simon Nixon. Όπως αναφέρει, πριν από έξι μήνες, η χώρα φαινόταν ότι είχε περάσει τα χειρότερα και υπήρχε ευρεία αισιοδοξία μεταξύ των φορέων χάραξης πολιτικής και των αγορών ότι οι μεταρρυθμίσεις είχαν θέσει τις βάσεις για μιας ανάκαμψη που θα προέρχεται από τις επενδύσεις και τις εξαγωγές.
 
Οι ξένοι επενδυτές ανταποκρίθηκαν στην πρώτη έκδοση κρατικών ομολόγων της Ελλάδας από την έναρξη της κρίσης χρέους της ευρωζώνης και είχαν διοχετεύσει νέα κεφάλαια στο τραπεζικό σύστημα. Το για καιρό στάσιμο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων προσέλκυε σοβαρές εκδηλώσεις ενδιαφέροντος από εταιρείες και hedge funds παγκοσμίως.
 
«Η διάθεση σήμερα είναι μάλλον διαφορετική. Αν μη τι άλλο, η οικονομία έχει υπεραποδώσει των εκτιμήσεων, παρουσιάζοντας ανάπτυξη 0,7% σε ετήσια βάση στο γ΄ τρίμηνο, που είναι το υψηλότερο ποσοστό ανάπτυξης μεταξύ της ευρωζώνης, ενισχυμένη από τον τουρισμό. Για το επόμενο έτος, η Αθήνα αναμένει ανάπτυξη κοντά στο 3%. Η ανεργία επιτέλους υποχωρεί και η χώρα εμφάνισε πλεόνασμα».
 
Ωστόσο, τονίζει η The Wall Street Journal, το ελληνικό δεκαετές ομόλογο διαπραγματεύεται με 7,12%, χαμηλότερα μεν από το πρόσφατο υψηλό του 8,8% αλλά και πάλι μακριά από το χαμηλό του καλοκαιριού, στο 5,5%. Το ελληνικό χρηματιστήριο έχει υποχωρήσει 12,3% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, οι ελληνικές τράπεζες βίωσαν μια ανησυχητική εκροή καταθέσεων το Νοέμβριο και οι επιχειρήσεις λιανικής ανακοίνωσαν ότι οι πωλήσεις τους υποχώρησαν τις τελευταίες εβδομάδες.
 
«Αυτή η κατήφεια αντανακλά πολιτική αβεβαιότητα. Τους τελευταίους μήνες οι Έλληνες πολιτικοί και η τρόικα, κατάφεραν να θέσουν υπό αμφισβήτηση ό,τι πρόοδο πέτυχε η Ελλάδα. Η χώρα τώρα στέκεται στην κόψη του ξυραφιού», επισημαίνει το άρθρο.
 
Τονίζει δε ότι είναι ακόμη πιθανό οι αποφάσεις στις επόμενες εβδομάδες να επιστρέψουν την Ελλάδα στο σταθερό μονοπάτι στο οποίο βρισκόταν πριν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει την πρωτιά στις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Αλλά η πιθανότητα αυτή περιορίζεται μέρα με την ημέρα.
 
«Ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης. Τρόμαξε τις αγορές με την μετατροπή της διαδικασίας εκλογής ΠτΔ σε ψήφο εμπιστοσύνης που ελπίζει ότι θα καταλήξει σε πρόωρες εκλογές και με τον ίδιο στο πρωθυπουργικό γραφείο», αναφέρει η Wall Street Journal.
 
Σύμφωνα με τον Simon Nixon, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προσπαθήσει να επαναπροσδιοριστεί στους επενδυτές στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο ως ένα mainstream φιλοευρωπαϊκό κόμμα. Ωστόσο ο Αλ. Τσίπρας έχει αντιταχθεί σε κάθε μεταρρύθμιση σχεδόν.
 
Αρνούμενος να συνεργαστεί με την κυβέρνηση  ακόμη και σε μεταρρυθμίσεις που δέχεται ότι είναι απαραίτητες, ο Αλ. Τσίπρας φαίνεται ότι ενσαρκώνει τις χειρότερες πτυχές του πολιτικού κόσμου που λέει ότι θέλει να αλλάξει.
 
Η οικονομική του στρατηγική στηρίζεται σε μεγάλες αυξήσεις των δημοσίων δαπανών, επανακρατικοποιήσεις και αποκατάσταση των θέσεων εργασίας του δημοσίου που θα χρηματοδοτούνται από την ελάφρυνση του χρέους, ένα πρόγραμμα που εγγυάται να φέρει την Ελλάδα σε πορεία σύγκρουσης με την Ευρώπη.
 
«Ακούγοντας τους συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα, είναι δύσκολο να μην καταλήξει κανείς στο ότι ο Αλ. Τσίπρας θα είναι ο Hugo Chavez των Βαλκανίων. Το πρόγραμμά του είναι στο πρότυπο του πρώην ηγέτη της Βενεζουέλας».
 
Ο πρωθυπουργός Αν. Σαμαράς πρέπει να αναλάβει και αυτός μέρος της ευθύνης. Τον Ιούνιο, απέλυσε τον επικεφαλής της φορολογικής διοίκησης, που αξιωματούχοι της τρόικας υποπτεύονται πως ήταν ένδειξη ότι η Αθήνα μαλακώνει στο θέμα της φοροδιαφυγής. Επίσης προχώρησε σε ανασχηματισμό του υπουργικού του συμβουλίου, προωθώντας παλαιού τύπου λαϊκιστές σε θέσεις-κλειδιά.
 
Ακόμη πιο καταστροφικό είναι το γεγονός ότι ο Αν. Σαμαράς υπερέβαλε όταν τον Οκτώβριο δήλωσε πως η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα διάσωσης νωρίτερα, στο τέλος του έτους. Οι αγορές γρήγορα έδωσαν την ετυμηγορία τους, υποχωρώντας εν μέσω φόβων ότι η Ελλάδα θα εγκαταλείψει τις μεταρρυθμίσεις και τη δημοσιονομική πειθαρχία.
 
«Ο Αν. Σαμαράς φαίνεται να επιβεβαίωσε αυτές τις ανησυχίες όταν παρέκαμψε τους επίσημους δανειστές με το να παρουσιάσει έναν προϋπολογισμό του 2015 που βασίζεται σε αισιόδοξες εκτιμήσεις. Τότε, παρέτεινε την προθεσμία που έχουν οι πολίτες να πληρώνουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές σε 100 μήνες από 12 μήνες. Οι βουλευτές ενέκριναν τον προϋπολογισμό χθες».
 
Ο αρθρογράφος συνεχίζει, καταλογίζοντας μερίδιο της ευθύνης και στην τρόικα. «Το ΔΝΤ συνεχίζει να παρατείνει το κακό ρεκόρ του στην Ελλάδα, ύστερα από χρόνια κακότεχνων προβλέψεων, άστοχων πολιτικών και μεταρρυθμίσεων. Για τρίτη φορά μέσα σε τρία χρόνια, το ΔΝΤ παρατείνει μια κρίσιμη αξιολόγηση του προγράμματος, πιέζοντας για περαιτέρω βαθιές μειώσεις δαπανών, για τις οποίες η Αθήνα επιμένει πως θα αποδειχθούν περιττές, όπως έγινε το 2013 και το 2014. Επίσης απαιτεί βαθιά αναδιάρθρωση του συνταξιοδοτικού και φορολογικού συστήματος σε ένα χρονοδιάγραμμα που η Αθήνα θεωρεί πως δεν είναι πολιτικά ρεαλιστικό».
 
Στο ερώτημα εάν μπορεί η Ελλάδα να ξαναμπεί σε τροχιά, ο αρθρογράφος απαντάει ότι «δεδομένου πόσος καιρός έχει χαθεί στις διαπραγματεύσεις, σίγουρα θα χρειαστεί κάποια παράταση του ισχύοντος προγράμματος ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υφιστάμενες δεσμεύσεις της».
 
Προσθέτει ακόμη ότι η Ελλάδα είναι αισιόδοξη ότι εάν εξασφαλίσει μια συμφωνία που της επιτρέπει να βγει από το πρόγραμμα με μια προληπτική πιστωτική γραμμή στις αρχές του επομένου έτους, θα κατορθώσει να πάρει τις 180 ψήφους και να αποφύγει τις πρόωρες εκλογές.
 
«Μια τέτοια συμφωνία θα απαιτούσε ένα άλμα εμπιστοσύνης από την τρόικα. Εάν η τρόικα αποτύχει να συμφωνήσει σε ένα ικανοποιητικό deal με τον Αν. Σαμαρά, θα πρέπει να προετοιμάζεται για μια πολύ λιγότερο ικανοποιητική συμφωνία με τον Αλ. Τσίπρα».
 
Προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να πείσει τους επενδυτές ομολόγων ότι δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν «βλέπει» το πρακτορείο Bloomberg, «καθώς πλησιάζει πιο κοντά στην ανάληψη της εξουσίας». 

Σε σχετικό δημοσίευμα σημειώνεται ότι η θέση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει γίνει πιο συμβιβαστική, καθώς δεσμεύεται να διατηρεί ισοσκελισμένο τον κρατικό προϋπολογισμό.

Γίνεται αναφορά και στις χθεσινές δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή και ειδικότερα στην αποστροφή: «Δεν θέλουμε να επιστρέψουμε στα ελλείμματα. Δεν θέλουμε νέα δάνεια». 

Αν και πολλοί αναλυτές αμφισβητούν τους υπολογισμούς που βρίσκονται στη βάση της διπλής δέσμευσης του ΣΥΡΙΖΑ -της νέας δέσμευσής του που αφορά στον προϋπολογισμό και της παλαιότερης υπόσχεσης για την κατάργηση της λιτότητας- «λίγοι είναι αυτοί που θεωρούν ότι ο κ. Τσίπρας κρύβει ένα σχέδιο που θα βυθίσει τη χώρα ξανά σε οικονομικό χάος».

Σύμφωνα με το Bloomberg, κεντρικό στοιχείο του σχεδίου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι η δέσμευσή του ότι θα τηρήσει όλες τις υποχρεώσεις της Ελλάδας έναντι των ιδιωτών επενδυτών. «Το χρέος που κατέχουν ιδιώτες επενδυτές δεν θα αποτελέσει αντικείμενο της διαπραγμάτευσης», δήλωσε σε συνέντευξή του ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομική πολιτική Γιάννης Μηλιός.

Το δημοσίευμα αναφέρει ότι «αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο πιστεύουν ότι ο κ. Τσίπρας θα πεισθεί από την οικονομική πραγματικότητα να σεβαστεί τις απαιτήσεις για τη συμμετοχή στο ευρώ», παραπέμποντας σε δήλωση αξιωματούχου της Ε.Ε. που εκτίμησε ότι «ενδεχομένως θα μπορέσει να επιτύχει περισσότερα από τον κ. Σαμαρά όσον αφορά τη φορολόγηση των πλουσίων».

Άλλος αξιωματούχος, με έδρα το Βερολίνο δήλωσε στο Bloomberg ότι «η γερμανική κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο έκτακτης ανάγκης για να αντιδράσει σε μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή αναμένει ότι ο κ. Τσίπρας θα αποδεχθεί το στάτους κβο».