Καθόλου γραφικά αστεία πάνω στους κοινούς φόβους των γυναικών

Ενδεικτικά:

Δεν είναι αστείο. Δεν είναι «γραφικότητα». Το ζήτημα έχει έμφυλο παρονομαστή και είμαστε πολλές. Και πριν σταθούμε στα περιστατικά που συζητιούνται στον δημόσιο διάλογο, να σταθούμε και σ’ εκείνα που δε συζητιούνται αλλά θα έπρεπε. Δεν είναι καθόλου ασήμαντα. Είναι σοβαρή παραβίαση της ύπαρξης η προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Οι επιδειξίες. Το cat calling. Είναι κοινοί φόβοι των γυναικών. Γυναίκες που επιστρέφουν σπίτι το βράδυ με την ψυχή στο στόμα, μήπως τις ακολουθεί κάποιος, μήπως τις πειράξει κάποιος.

Πριν έρθεις να μου πεις ότι και οι άνδρες κινδυνεύουν από επίθεση, να σε προλάβω. Ναι, μπορεί για παράδειγμα να πέσουν θύματα κλοπής. Όπως και μια γυναίκα. Αλλά όταν η επίθεση έχει φύλο και πηγάζει από πατριαρχικά κατάλοιπα ματσίλας, τότε ξανασκέψου το. Θα πω λοιπόν πως κινδυνεύει κάποιος άνδρας όταν κινδυνεύσει ή νιώσει απειλή από γυναίκα. Απειλή σεξουαλικού περιεχομένου. Να σημειώσω βέβαια πως και άνδρες βιώνουν τέτοιες εμπειρίες. Η ζυγαριά γέρνει κάπου όμως.

Στην 1η Ετήσια Έκθεση για τη Βία κατά των γυναικών της Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων (ΓΓΔΟΠΙΦ), παρουσιάστηκαν όλες οι μορφές της βίας ως εξής:

 Ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων
 Βία μεταξύ ερωτικών συντρόφων
 Γυναικοκτονία
 Εγκλήματα Τιμής
 Έμφυλη βία
 Ενδοοικογενειακή Βία
 Καταναγκαστικοί γάμοι
 Καταναγκαστική Στείρωση
 Οικονομική βία
 Εξακολουθητική παρενόχληση
 Σεξουαλική βία
 Σεξουαλική παρενόχληση
 Βιασμός
 Σωματική βία
 Ψυχολογική βία
 Νεοαναδυόμενες μορφές βίας κατά των γυναικών
 Έμφυλη βία στον Κυβερνοχώρο (Cyber violence)
 Διαδικτυακή παρακολούθηση
 Διαδικτυακή παρενόχληση
 Εκδικητική πορνογραφία
 Μη συναινετική πορνογραφία

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, το 2020, 4.264 γυναίκες κατήγγειλαν ενδοοικογενειακή βία. Επίσης, από το 2010 έως και το 2019, οι καταγγελίες για εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας τετραπλασιάστηκαν. Συγκεκριμένα, το 2010 ο ετήσιος αριθμός καταγγελιών, ανεξαρτήτως του φύλου του θύματος ή του θύτη, της μεταξύ τους σχέσης, όπως και της μορφής της βίας, άγγιζε τις 1.303 ενώ το 2019 ο αριθμός αυτός εκτοξεύτηκε στις 5.220.

Από το 2010 έως το 2020, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, έχουν καταγραφεί 1.781 περιπτώσεις βιασμών, 792 απόπειρες, με θύματα γυναίκες 2.377, ενώ έχουν εξιχνιαστεί 1.618 περιπτώσεις. Ωστόσο, με δεδομένο το χαμηλό ποσοστό των καταγγελιών που φτάνουν στα τμήματα, αστυνομικοί και ιατροδικαστές έχουν ενδείξεις που τους οδηγούν στην εκτίμηση πως ο αριθμός το ίδιο χρονικό διάστημα ανέρχεται σε τουλάχιστον 45.000 βιασμούς ή απόπειρες.

Σύμφωνα με τις καταγγελίες που φτάνουν στα τμήματα, τον Ιανουάριο του 2021 καταγράφονται έως και 10 βιασμοί γυναικών την ημέρα (αριθμός πολύ μικρότερος από τον πραγματικό). Σύμφωνα με τις Αρχές, εκτιμάται ότι καταγγέλλεται ένα στα 24 περιστατικά. Ετησίως διαπράττονται περί τα 4.000 περιστατικά βιασμών, σύμφωνα με ιατροδικαστικές και αστυνομικές αρχές, αλλά καταγγέλλονται τα 200. Δηλαδή, καταγγέλλεται ένα 7-10% και το ίδιο ποσοστό εκδικάζεται. Από τις περιπτώσεις εκδίκασης, το ποσοστό που δικαιώνει το θύμα, είναι ακόμη μικρότερο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της 2^ης Ετήσιας Έκθεσης για τη Βία κατά των Γυναικών, τα τελευταία 10 χρόνια έχουν δολοφονηθεί 128 γυναίκες.

Ο Δείκτης Ισότητας των Φύλων που δημοσίευσε το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), βαθμολόγησε την Ελλάδα με 52,5 στα 100, τοποθετώντας τη χώρα μας και πάλι στην τελευταία θέση της κατάταξης στην Ε.Ε.

Κι όλα αυτά, ενώ καθημερινά μετριόμαστε και βγαίνουμε λιγότερες. Δολοφονίες με κοινό παρονομαστή το φύλο. Γυναικοκτονίες. Χέρια που μας πνίγουν μέσα στο 2021.