«Κοινωνία Ώρα Press»: H tattoo artist, Ρεβέκκα, ζωγραφίζει θηλές και χαρίζει χαμόγελα σε νικήτριες του Καρκίνου του Μαστού

Συνέντευξη στις Γεωργία Κριεμπάρδη & Νεκταρία Ψαράκη

Η Ρεβέκκα δηλώνει μία «απλή τατουατζού». Εκπαιδεύτηκε σε μία σχολή στη Γαλλία, όπου στα πλαίσια της εκπαίδευσής της είχε ένα μάθημα «με θηλές». «Δεν πολυκαταλάβαινα τι γινόταν. Έλεγε “καρκίνος”. Εγώ τον καρκίνο δεν τον ήξερα καν, δεν είχε κανένα άτομο γύρω μου. Με βάζουν στην αίθουσα, όπου ήταν μία κυρία ξαπλωμένη, γυμνόστηθη, με ένα στήθος που δεν είναι σαν αυτά που ξέρουμε. Σοκαρίστηκα. Το έκανα γρήγορα και έφυγα. Δεν το ξανάκανα ποτέ», περιγράφει στο TPP η Ρεβέκκα, ερωτηθείσα για το πώς αποφάσισε να ασχοληθεί.

Μετά από χρόνια ωστόσο, μία φίλη της εμφάνισε καρκίνο στο μαστό. «Ήταν πολύ δυνατή. Όλες οι γυναίκες που έχουν περάσει καρκίνο του μαστού είναι πολύ δυνατές. Έχουν συνηθίσει μέσα σε όλο αυτό που τους συμβαίνει να έχουν τη ζωούλα τους και να είναι όλα τακτοποιημένα. Η φίλη μου ήταν πολύ δυνατή. Δεν είχαμε καταλάβει τι ακριβώς είναι αυτό που της συμβαίνει ακριβώς μέσα της. Το μόνο που βλέπαμε ήταν ότι σε ένα σημείο η θηλή ήταν πιο μπεζ. Ε, εγώ ως tattoo artist, εκεί που λείπει χρώμα, βάζω χρώμα. Λέω “έλα εδώ να σου βάλω λίγο χρώμα, να τελειώνουμε”. Το αντίκτυπο δεν το περίμενε καμιά μας. Από εκεί που νομίζαμε και οι δύο ότι απλά θα συμπληρώναμε με χρώμα κάτι, εκείνης άλλαξε η ζωή της. Ήταν πολύ συγκινητικό. Ήμασταν φίλες, θα μπορούσαμε να κλάψει η μία στον ώμο της άλλης. Όμως ήμασταν αμίλητες. Είχε πολύ σεβασμό όλο αυτό. Ήταν δυνατό. Είπαμε λοιπόν, να το κάνουμε γνωστό. Μία φορά τον χρόνο όσο αντέχει η τσέπη μας, να το κάνουμε δωρεάν. Και σιγά σιγά, έγινε γνωστό», περιγράφει.

Την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου και ώρα 20:30, λαμβάνει χώρα μία ξεχωριστή επίδειξη μόδας στο roof garden του ξενοδοχείου Brown στο κέντρο της Ομόνοιας. Τις δημιουργίες γνωστών σχεδιαστών πρόκειται να περπατήσουν τα πιο ξεχωριστά μοντέλα: 15 νικήτριες του καρκίνου του μαστού. «Είμαστε μία ομάδα εθελοντών στην οποία ο καθένας δίνει ό,τι έχει. Είναι όλο βασισμένο στο να δώσουμε σε αυτές τις γυναίκες γαλήνη και ομορφιά. Εμείς, ανήκουμε στο μετά. Δηλαδή αφού μπήκε το κερασάκι στην τούρτα, τι πρέπει να γίνει για να ξαναμπείς σε μία πιο όμορφη ζωή. Όλες οι δράσεις μας, είναι βασισμένες στο τι πρέπει να γίνει για να νιώσει ξανά μία γυναίκα, ΓΥΝΑΙΚΑ. Έτσι λοιπόν, δρομολογήσαμε 10-15 γυναίκες που ντρέπονται πάρα πολύ και τους είπαμε ότι την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου θα γίνεις μοντέλο», λέει γελώντας. Τα events συνεχίζονται. Την Κυριακή 16 Οκτωβρίου η Ρεβέκκα και η ομάδα της προσφέρουν δωρεάν αναδόμηση θηλής στην Αθήνα, στις 22 Οκτωβρίου στην Κύπρο, και στις 29 Οκτωβρίου στα Ιωάννινα. (Πληροφορίες: Celebrate Your Scars).

«Έρχονται σαν ρομποτάκια, γδύνονται, πηγαίνουν στον πρώτο λευκό τοίχο που βλέπουν και στέκονται με τα χέρια σηκωμένα»

Ρωτήσαμε την Ρεβέκκα ποιο είναι το πρώτο πράγμα που της λένε οι πελάτισσές της όταν την επισκέπτονται. Μας εξηγεί, ότι οι περισσότερες, έχοντας την εμπειρία μετά από τόσα χρόνια που μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία και στους γιατρούς, συμπεριφέρονται σαν «ρομποτάκια, πολύ καλά ρυθμισμένα». «Γδύνονται και πηγαίνουν στον πρώτο λευκό τοίχο που βλέπουν, και στέκονται με τα χέρια σηκωμένα, διότι αυτό έχουν μάθει να κάνουν από τους γιατρούς. Είναι πολύ στενάχωρο. Σιγά σιγά, τους κάνουμε να πάρουν μία ανάσα. Άλλες θα πουν ότι ο κόσμος είναι πολύ άδικος. “Γιατί σε εμένα;”, είναι η πρώτη τους κουβέντα. Την οποία την έχουν πει και στον γιατρό τους νωρίτερα. Η δεύτερη κουβέντα, αφού το συζητήσουμε και πούμε διάφορα χαζά γυναικεία θέματα, τα οποία έχουν πάψει να συζητάνε διότι δεν νιώθουν γυναίκες πλέον, είναι “πόσο τους βοήθησε ο καρκίνος”. Όλες λένε ότι τους βοήθησε. Λένε “ευτυχώς που ήρθε ο καρκίνος στη ζωή μου” και αμέσως μετά “δεν πρόσεχα καθόλου τον εαυτό μου και έβαζα τους άλλους από πάνω και εμένα πίσω”», περιγράφει.

Οι γυναίκες χρησιμοποιούν διάφορες φράσεις για να ζητήσουν από τη Ρεβέκκα να τους ζωγραφίσει τη θηλή. Κάποιες λένε «ο γιατρός μου μου είπε να έρθω», άλλες λένε «βάλε μου βυζί». Η Ρεβέκκα εξηγεί τι είναι το medical tattoo και διευκρινίζει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού, διότι η δουλειά γίνεται επιδερμικά. «Καμία γυναίκα δεν μπορεί να πάθει το οτιδήποτε», εξηγεί. Η πρώτη εφαρμογή του tattoo – θηλή, γίνεται σε τρία ραντεβού. «Δύο που είναι απαραίτητα και ένα που δίνει στη γυναίκα το δικαίωμα να πει “εδώ κάτι με ενοχλεί”. Αφού γίνει αυτό ανά μήνα, συνήθως μου έρχονται ξανά στα δύο χρόνια επειδή ίσως κάτι έχει ξεθωριάσει ή κάτι της λείπει. Μετά, μου έρχονται στα πέντε χρόνια, ή ποτέ ξανά», εξηγεί.

Στο δεύτερο ραντεβού, οι γυναίκες έχουν κάτι να διηγηθούν. «Συνήθως ως το δεύτερο ραντεβού, τους έχει δει κάποιος γυμνές. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω. Η μία μας έλεγε ότι μέσα στο σπίτι της, είχε μάθει να κλείνει την πόρτα του υπνοδωματίου της και ζούσε με τον φόβο μην τυχόν και την ανοίξει πάνω στο παιχνίδι ο μικρός γιος της. Ζούσε με αυτή την ταραχή. Μόλις έφτιαξε τη θηλή της, γύρισε σπίτι, έκλεισε την πόρτα, και δεν ξαναταράχτηκε ποτέ. Μου έλεγε ότι απλώς της έσβησε το συναίσθημα. Άλλη, είπε ότι για δύο χρόνια δεν είχε μιλήσει με τον άνδρα της για το στήθος της. Μιλούσαν για την κακιά αρρώστια και για τα ραντεβού στους γιατρούς. Όταν ξεκίνησαν να συζητούν για το τατού, τότε αισθάνθηκε ο άνδρας της ότι έχει το δικαίωμα να ρωτήσει, για παράδειγμα “Α, ναι; Και τι χρώμα σκέφτεσαι να το κάνεις; Και πώς γίνεται; Έχει βελόνα;”, και έτσι βρήκαν έναν τρόπο μέσω «Λαμίας» για να μιλήσουν για το στήθος της. Μετά το τατού γύρισε σπίτι και ο άντρας της την περίμενε πώς και πώς για να δει τα βυζιά της. Τρέχουν λοιπόν στο υπνοδωμάτιο, για να του δείξει τα καινούρια της στήθη. Αυτός, είχε δικαίωμα να πει “ΟΥΑΟΥ”. Μετά από δύο χρόνια, αυτοί οι δυο άνθρωποι, έκαναν έρωτα», διηγείται.

«Σε πάνω από τις μισές πελάτισσες μου, έχει φύγει ο άνδρας τους…»

Οι άνδρες των γυναικών με καρκίνο του μαστού, συχνά τις εγκαταλείπουν. «Αλλά δεν θα ρίξω το φταίξιμο στον καρκίνο του μαστού», συμπληρώνει η Ρεβέκκα. «Σε πάνω από τις μισές πελάτισσές μου έχει φύγει ο άνδρας τους. Αλλά όλες ξέρουν ότι δεν έφταιγε αυτό. Ήταν η αφορμή. Υπάρχουν κι άλλοι άντρες όμως. Που δεν είναι απλά νοσοκόμες. Εμψυχώνουν. Τα αγαπάω πολύ τα αγόρια. Από τότε που ξεκίνησα να γνωρίζω αυτές τις γυναίκες, έχω καταλάβει ότι δίνουμε λάθος μήνυμα. Όταν ντρεπόμαστε για το σώμα μας, ο άνθρωπος που είναι δίπλα μας, για να μην μας στεναχωρήσει, δεν θα μιλάει για αυτό», εξηγεί.

Οι γυναίκες, συνήθως πάνε να χτυπήσουν το tattoo μόνες τους. Στα 8 χρόνια εμπειρίας της, η Ρεβέκκα έχει δει συνολικά πέντε άντρες στην Αθήνα. Η Ρεβέκκα όμως και η ομάδα της, πάνε και στην Κύπρο όπου «όλες έρχονται με τους συντρόφους τους στην Κύπρο, σε αντίθεση με την Αθήνα. Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση», προσθέτει. Οι άνδρες τους δείχνουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. «Άλλοι λένε ό,τι θέλει η γυναίκα μου, και άλλοι λένε και τη γνώμη τους. Άλλοι περιμένουν στην αναμονή, με την τσαντούλα της γυναίκας τους, είναι πολύ γλυκιά εικόνα», σχολιάζει.

«Έρχονται γυναίκες από 24 – 60»

Το κόστος για την αναδόμηση θηλής ανέρχεται στα 400 ευρώ, ωστόσο μία φορά το χρόνο, παρέχεται εντελώς δωρεάν. «Έχουμε θέση τη χαμηλότερη τιμή που μπορούμε και για τα τρία ραντεβού. Συμπεριλαμβάνει το κόστος των χρωμάτων που από 1η Ιανουαρίου άλλαξαν όλα, και η τιμή τριπλασιάστηκε, με το μεγαλύτερο κόστος να είναι το κόστος μεταφοράς και όχι το μπουκαλάκι», εξηγεί. «Κάποιες γυναίκες, δίνουν τα χρήματα, διότι θέλουν να βιώσουν την εμπειρία μόνες τους. Άλλες τολμάνε να έρθουν σε ένα χώρο με κόσμο για να κάνουν δωρεάν το τατού. Όταν έρχονται, βιώνουν τόση αγάπη στις γιορτές μας, που έρχονται κάθε χρόνο μετά και γίνονται και εθελόντριες», συμπληρώνει.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι οι ηλικίες των γυναικών που επισκέπτονται τη Ρεβέκκα ανέρχονται από 24 – 60 ετών, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση αποφασίζει να παρέχει δωρεάν μαστογραφίες σε γυναίκες 50 ετών και άνω. «Είναι πολύ πιθανό γυναίκες κάτω των 50 να νοσήσουν», λέει σύμφωνα με την εμπειρία της η Ρεβέκκα. «Είναι απαράδεκτο αυτό. Η πρόληψη σώζει. Δεν είμαστε στην εποχή των δεινοσαύρων. Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι μαστογραφίες θα έπρεπε να είναι δωρεάν. Ακόμη, θα έπρεπε να ενημερωνόμαστε για να καταψύξουν τα ωράριά τους», εξηγεί.

Η Ρεβέκκα και η ομάδα της δεν επεμβαίνουν μόνο σε περιπτώσεις καρκίνου του μαστού. Άλλη περίπτωση, είναι η αλωπεκίαση. «12χρονο κοριτσάκι που είχε μάθει από παιδί τι σημαίνει make up και μολύβι, ήρθε και της κάναμε τατού στα φρύδια της. Το medical tattoo μπορεί να παρέμβει όπου υπάρχουν χρειάζεται συμπλήρωμα χρώματος. Σε ανδρικά μαλλιά για παράδειγμα που έχουν πέσει. Μπορείς με μία μικρή τελίτσα να προσομοιώσεις τον βολβό της τρίχας. Έτσι, είτε σε άνδρα, είτε σε γυναίκα, μπορούμε να γεμίσουμε το κενό. Μπορούμε να παρέμβουμε στη λεύκη. Υπάρχουν συγκεκριμένα μηχανήματα που μας βοηθάνε να περάσει το χρώμα στο δέρμα σαν πούδρα. Οπότε μπορούμε και σπάμε τα όρια του άσπρο – μαύρο που κάνει η λεύκη. Κάποτε, είχε γίνει Viral μία φωτογραφία με έναν άνδρα που είχε ζωγραφίσει ένα νύχι. Το θυμάστε; Και αυτό μπορούμε να κάνουμε», εξηγεί.

Η Ρεβέκκα κρατάει ως συγκινητικότερη ιστορία την ημέρα – μετά από 5 χρόνια που ασκούσε το επάγγελμα μόνη της – που μία παλιά μαθήτριά της την κάλεσε στο τηλέφωνο προτείνοντάς της να κάνει φρύδια. «Της λέω, ξέρω εγώ; Έλα. Μετά έσπασαν τα τηλέφωνα. Καλούσαν φίλες της και έλεγαν “να βοηθήσω κι εγώ; να έρθω κι εγώ;”, “κάνω φρύδια! εγώ θηλές! εγώ θα βάζω μαντήλες”», και κάπως έτσι σχηματίστηκε μία ομάδα. «Θυμάμαι σκέφτηκα, τι ωραίο πράγμα να βρίσκεις άλλους “τρελούς” σαν εσένα! Δεν θα το ξεχάσω ποτέ!». Θυμάται και την ημέρα που ήρθε ο Γιώργος, ο συνεργάτης της, τον οποίο ερωτεύονται όλες οι πελάτισσες. «Ο Γιώργος φεύγοντας μου λέει: “Ρεβεκκάκι μου δεν θα σου πω ούτε ευχαριστώ ούτε τίποτα. Έχω μείνει άναυδος με αυτό που κάνεις, τα συναισθήματά μου δεν μπορώ ούτε να τα περιγράψω. Το μόνο που θα σου πω είναι ότι μετά από πολλά χρόνια που έχω μιλήσει στη μαμά μου, θα την πάρω τώρα. Είδε τόσες γυναίκες, του έλεγαν τόσες ιστορίες για τις οικογένειές τους, που είπε “θα πάρω την μάνα μου!”».