των Γεωργίας Κριεμπάρδη & Νεκταρίας Ψαράκη
Ο εκπρόσωπος των αγροτών του Νομού Καρδίτσας, Kώστας Τζέλλας, μιλώντας στην εκπομπή Κοινωνία Ώρα Press, εξήγησε όλους τους λόγους που ανάγκασαν τους αγρότες να σβήσουν τις μηχανές τους και να κατέβουν στον δρόμο.
«Φέτος, το κόστος παραγωγής έχει διπλασιαστεί. Δεν μπορούμε να καλύψουμε ούτε τα βασικά κόστη, πόσο μάλλον να έχουμε και κάποιο κέρδος. Πληρώνουμε από την τσέπη μας για να παράξουμε. Έχουμε έξοδα πετρελαίου, έξοδα λιπασμάτων… Για παράδειγμα, το πετρέλαιο που εμείς το χρησιμοποιούμε για τα μηχανήματά μας όταν κάναμε τις περισσότερες εργασίες φέτος κόστιζε 2,20 €/lt, ενώ πέρυσι 1,30 €. Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν έχουμε αγροτικό πετρέλαιο, δηλαδή να το παίρνουμε χωρίς φόρους… οι εφοπλιστές όμως το παίρνουν χωρίς φόρο… Και ο τωρινός πρωθυπουργός πριν βγει πρωθυπουργός είχε έρθει εδώ και μας έλεγε ότι είναι αδιανόητο να μην έχουμε εμείς αγροτικό πετρέλαιο… Άλλο παράδειγμα, τα λιπάσματα από 20 €/ τσουβάλι, τώρα κοστίζουν 40-45 €». Όσο για το κυβερνητικό αφήγημα ότι «όλα οφείλονται στον πόλεμο», ο κ. Τζέλλας απάντησε με νόημα: «οι εταιρείες λιπασμάτων, όμως, έχουν αυξήσει τα κέρδη τους».
Ρωτήσαμε αν για όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν έχουν λάβει κάποια απάντηση από την κυβέρνηση. «Χημικά και ΜΑΤ» ήταν η απάντηση. «Από το 1978 είχε να γίνει τέτοια επίθεση σε αγροτικούς αγώνες… Εμείς ξεκινήσαμε από τα χωριά της Καρδίτσας να ανέβουμε στην Ε65, μια ημιτελή οδό. Δε μας το επέστρεψαν κι εκεί αντιμετωπίσαμε τη βία, ήταν πολλοί αστυνομικοί και ΜΑΤατζήδες… Μάλλον η κυβέρνηση έχει χάσει την ψυχραιμία της. Όταν ξέρεις ότι αυτοί που διαμαρτύρονται έχουν δίκιο, τους αντιμετωπίζεις μ’ αυτόν τον τρόπο».
Για την εκτόξευση στα κόστη παραγωγής μίλησε στην εκπομπή και ο Μύρων Χιλετζάκης, αντιπρόεδρος της ένωσης αγροτικών συνεταιρισμών Ν. Ηρακλείου. «Το καλλιεργητικό μας ισοζύγιο έχει εκτοξευτεί» σχολίασε χαρακτηριστικά και εστίασε στο μεγάλο πρόβλημα έλλειψης εργατικών χεριών που έφερε η πανδημία. «Η γραφειοκρατία της Ελλάδας έδιωξε τον εργάτη γης και τον έστειλε στην Ιταλία που μπορεί να είναι νόμιμος. Για παράδειγμα, εργάτης από τρίτη χώρα (πχ Αλβανία) για να έρθει, πρέπει να τον καλέσω, να κάνω τα χαρτιά μου στην αποκεντρωμένη διοίκηση και έχει το δικαίωμα να έρθει μόνο για 9 μήνες τον χρόνο και μετά του λένε πήγαινε πίσω στη χώρα σου για τρεις μήνες κι αν θες μετά έλα ξανά (πάλι για 9 μήνες). Μα ο άνθρωπος που φεύγει από τη χώρα του για ένα καλύτερο μέλλον, για 9 μήνες θα έρθει;» αναρωτιέται.
Για ένα φρένο στην οικονομική εκμετάλλευση των εργατών μάλιστα έχει φέρει και σ’ αυτήν αλλά και στην προηγούμενη κυβέρνηση μια πρόταση που όμως έχει μείνει στο συρτάρι… Η πρόταση είναι να δημιουργηθεί ένα ταμείο εργασίας, ώστε ο εργάτης να δουλεύει ασφαλισμένος, ο αγρότης να του δίνει ένα μεροκάματο (πχ 30 €) και να έχει εργόσημο από το ταμείο, να το εξαργυρώνει και να διπλασιάζονται αυτά τα χρήματα.