Θέμα και στον Διεθνή Τύπο τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας από την ετήσια έκθεση του 2020 από το Δίκτυο Παρακολούθησης Βίας στα Σύνορα. Βασανιστήρια, ξεγύμνωμα, απειλές, κράτηση όχι σε επίσημες εγκαταστάσεις, απάνθρωπη και βίαιη μεταχείριση και καταγγελίες για βασανισμό είναι τα χαρακτηριστικά των παράνομων επαναπροωθήσεων από την Ελλάδα στα χερσαία σύνορα με την Τουρκία που περιγράφει η έκθεση, με τον Guardian να θέτει στο στόχαστρο και την Ελλάδα. Σύμφωνα με τον Guardian, η Αθήνα βρίσκεται αντιμέτωπη με μήνυση που κατατέθηκε σε βάρος της στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τον Απρίλιο.

Η ελληνική κυβέρνηση κατηγορείται ότι εγκατέλειψε δεκάδες μετανάστες που επέβαιναν σε λέμβους στη θάλασσα, αφού προηγουμένως οι λιμενικές αρχές φέρεται να είχαν δείρει κάποιους από αυτούς. Στη μήνυση υποστηρίζεται ότι σκάφη του Λιμενικού Σώματος ρυμούλκησαν λέμβους με μετανάστες πίσω στα τουρκικά χωρικά ύδατα και τους εγκατέλειψαν αβοήθητους χωρίς τροφή, νερό και σωσίβια ή οποιαδήποτε άλλο μέσο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Δικτύου Παρακολούθησης Βίας στα Σύνορα (Border Violence Monitoring Network – BVMN) για το 2020, το οποίο κατέγραψε 86 μαρτυρίες επαναπροωθήσεων από την Ελλάδα, που αποκαλύπτουν την επαναπροώθηση 4.583 ανθρώπων προς την Τουρκία, «οι μαρτυρίες αυτές υποδεικνύουν την ευρεία και συστηματική χρήση βασανιστηρίων ή απάνθρωπης μεταχείρισης από τις ελληνικές αρχές, οι οποίες εκτιμούμε ότι είναι ξεκάθαρες ενδείξεις παραβίασης του ελληνικού και διεθνούς δικαίου».

Η έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα παρουσιάζει καταγγελίες βασανισμού και απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης κατά τη διάρκεια παράνομων επαναπροωθήσεων από την Κροατία, την Ελλάδα, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Σλοβενία και την Ιταλία. Μάλιστα η έκθεση εντόπισε έξι κοινές κατηγορίες κακοποίησης, δηλαδή «υπεβολική και δυσανάλογη βία, χρήση tazer, αναγκαστικό ξεγύμνωμα, απειλές ή βία υπό την απειλή όπλου, απάνθρωπη μεταχείριση μέσα σε εγκατάσταση κράτησης», ενώ παρατηρήθηκε αύξηση αυτών των πρακτικών από το 2019, μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει.

Συγκεκριμένα, η έκθεση σημειώνει ότι στο 10% των μαρτυριών κατεγράφη η χρήση tazer, στο 44% υποχρεωτικό ξεγύμνωμα, στο 15% των επαναπροωθήσεων από την Ελλάδα περιλαμβανόταν η απειλή όπλου, ενώ στο 20% η κακοποίηση ελάμβανε χώρα μέσα στα αστυνομικά όχημα.

Το BVMN καταγράφει περιπτώσεις ακραίας κακοποίησης, με παρατεταμένους ξυλοδαρμούς, συχνά σε γυμνά σώματα, να τους ρίχνουν ή να τους πετάνε νερό, ενώ υπάρχουν και μαρτυρίες που κάνουν λόγο για ξυλοδαρμούς, με τα θύματα να είναι δεμένα στα κάγκελα του κελιού, στα οποία φορούν κράνη πριν τους χτυπήσουν. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγονται τραύματα στο πρόσωπο, που θα ήταν ορατά, όπως εξηγεί η έκθεση.

Τέλος, το BVMN εξέφρασε την ανησυχία του για την αυξανόμενη χρήση παράτυπων και άγνωστων χώρων κράτησης, όπως στάβλοι, εγκαταλελειμμένα κτήρια και παρατημένοι σιδηροδρομικοί σταθμοί, έτσι ώστε το πέρασμα των ανθρώπων υπό επαναπροώθηση να μην καταγράφεται από κάποιον κρατικό φορέα, π.χ. αστυνομικό τμήμα ή επίσημο κέντρο κράτησης.