από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων
Ο κ. Μενουδάκος ήταν πρόεδρος του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου από το Μάιο 2012 μέχρι τον Ιούλιο 2013, δηλαδή στο κρίσιμο διάστημα κατά το οποίο κρίθηκαν και απορρίφθηκαν οι προσφυγές των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής κατά της ΚΥΑ έγκρισης περιβαλλοντικών όρων 201745/2011 της «επένδυσης» της Ελληνικός Χρυσός.
Στις 22-1-2012 μια ομάδα από τους προσφεύγοντες, ο πρόεδρος του ΠΜΔ Τόλης Παπαγεωργίου, μαζί με τον επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας του Δήμου Αριστοτέλη Μιχ. Βλαχόπουλο και τους δημοτικούς Συμβούλους Χρ.Δάλλα και Ελ. Μελετλίδη, συναντήθηκαν κατόπιν αιτήματος τους με τον κ.Μενουδάκο. Σκοπός της συνάντησης ήταν να παραδώσουν στον πρόεδρο του ΣτΕ τον φάκελο για το Flash Smelting που μόλις είχε ολοκληρώσει το ΠΜΔ και αποκάλυπτε οτι η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στη ΜΠΕ είχε ΨΕΥΔΩΣ παρουσιάσει μια καθαρά πειραματική μέθοδο ως καλά τεκμηριωμένη και δοκιμασμένη για βιομηχανική χρήση.
Ο φάκελος παραδόθηκε στον κ. Μενουδάκο και επί μιάμιση ώρα του εξηγήθηκε αναλυτικά το περιεχόμενό του – που είναι ουσιαστικά το αντικείμενο της Διαιτησίας στην οποία είναι σήμερα Επιδιαιτητής. O πρόεδρος έδειξε έντονα προβληματισμένος, ειδικά όταν του εκτέθηκαν οι επιπτώσεις στην υγεία από την διαφυγή μεγάλων ποσοτήτων θανατηφόρων αερίων αρσενικού στην περίπτωση λειτουργίας αυτού του εργοστασίου. Στο τέλος είπε στους επισκέπτες του να καταθέσουν το φάκελο, κατ’ εντολή του, στην Εισηγήτρια Σύμβουλο κα. Σακελλαροπούλου ως σχετικό με την προσφυγή έγγραφο. Το επόμενο πρωί ο φάκελος κατατέθηκε στη Γραμματεία του ΣτΕ.
Ήταν γνωστό σε όλους οτι η περίοδος κατάθεσης εγγράφων και στοιχείων για τη συγκεκριμένη υπόθεση είχε κλείσει. Υπήρχε όμως η ελπίδα οτι για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που αφορούσε την «καρδιά» του Επενδυτικού Σχεδίου και ανέτρεπε όλη την περιβαλλοντική αδειοδότηση θα μπορούσε ίσως να γίνει μία εξαίρεση και το στοιχείο αυτό να ληφθεί υπ’οψη. Διαφορετικά δεν θα προέτρεπε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣτΕ τους συνομιλητές του να καταθέσουν το φάκελο στην εισηγήτρια σύμβουλο.
Περίπου ένα μήνα αργότερα, μιλώντας σε ημερίδα δικαστικών στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Μενουδάκος έκανε την εξής εύγλωττη δήλωση:
«Λόγω των κρίσιμων συνθηκών που διέρχεται η χώρα, δεν μπορούμε να είμαστε δογματικοί με την ερμηνεία του Συντάγματος”.
Η δήλωση είναι ενδεικτική της στροφής του ΣτΕ προς την ελαστική ερμηνεία του Συντάγματος και τη χαλάρωση της συνταγματικής προστασίας του περιβάλλοντος με πρόσχημα την κρίση, η οποία ήταν ήδη πρόδηλη από σειρά αποφάσεων του Δικαστηρίου και έγινε ακόμα πιο φάνερη στη συνέχεια.
Το Μάιο 2013 εκδόθηκε η πολυαναμενόμενη Απόφαση 1492/ 2013 [ΣτΕ Ε’ Τμ.] για την υπόθεση της Ελληνικός Χρυσός, μια απόφαση-όνειδος για το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο. Mε αυτήν οι ανώτατοι δικαστές επιχείρησαν να «κλείσουν» με νομικό τρόπο όλα τα κενά της διάτρητης ΑΕΠΟ και να και να αποκλείσουν κάθε πιθανή μελλοντική αμφισβήτηση. Το έγκλημα στη Χαλκιδική έχει και τη «σφραγίδα» του ΣτΕ.
Σε ο,τι αφορά το κρίσιμο ζήτημα της μεταλλουργίας, το ΣτΕ δεν αποδέχθηκε μόνο πλήρως όλους τους αναπόδεικτους (μέχρι σήμερα!) ισχυρισμούς της εταιρείας σχετικά με την εφαρμοσιμότητα της ακαριαίας τήξης (Flash Smelting) όπως εγκρίθηκε περιβαλλοντικά, αλλά επιπλέον την ανακήρυξε «state of the art»! Η ειρωνεία είναι οτι στη σκέψη υπ΄αριθ. 7 της Απόφασης αναφέρεται οτι κατά τον ακυρωτικό έλεγχο:
«ο δικαστής εξετάζει, μεταξύ άλλων, αν η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που αποτελεί το βασικό μέσο εφαρμογής της αρχής της προλήψεως και προφυλάξεως, ανταποκρίνεται προς τις απαιτήσεις του νόμου και αν το περιεχόμενό της είναι επαρκές, ώστε να παρέχεται στα αρμόδια διοικητικά όργανα η δυνατότητα να διακριβώνουν και να αξιολογούν τους κινδύνους και τις συνέπειες του έργου ή της δραστηριότητος και να εκτιμούν αν η πραγματοποίησή του είναι σύμφωνη με τις διατάξεις της οικείας νομοθεσίας και τις συνταγματικές επιταγές».
Ο φάκελος για το flash smelting που καταθέσαμε τον Ιανουάριο 2013 στο ΣτΕ και προσωπικά στον κ. Μενουδάκο δεν ελήφθη τελικώς υπ’οψη με το αιτιολογικό της εκπρόθεσμης υποβολής.Εκεί γινόταν φανερό οτι, παρά τις διαβεβαιώσεις της εταιρείας, η ΜΠΕ δεν περιείχε επαρκή τεκμηρίωση της επιλεγείσας μεταλλουργικής τεχνολογίας ώστε τα αρμόδια διοικητικά όργανα να προβούν σε ορθή αξιολόγησή της. Για την ιστορία, ο φάκελος κατατέθηκε και στον προϊστάμενο της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΔΙΠΑ, πρώην ΕΥΠΕ), συνοδευόμενος από επιστολή με συγκεκριμένα ερωτήματα που ούτε τότε απαντήθηκαν, ούτε ποτέ μέχρι σήμερα. Ο ίδιος σε τηλεφωνική μας επικοινωνία παραδέχθηκε αυτή την έλλειψη της ΜΠΕ, αλλά ισχυρίστηκε οτι «δεν είναι αρμοδιότητα της (δικής του) υπηρεσίας αν η μέθοδος είναι τεχνικά εφαρμόσιμη ή όχι, είναι αρμοδιότητα άλλης υπηρεσίας». Η «άλλη υπηρεσία» είναι η αρμόδια για την τεχνική αδειοδότηση ΔΜΕΒΟ/ΥΠΕΝ, η οποία κατά το στάδιο της περιβαλλοντικής αδειοδότησης είχε εκφράσει αντιρρήσεις για τη συγκεκριμένη μέθοδο αλλά η γνωμοδότησή της αγνοήθηκε! Είναι η ίδια υπηρεσία που το 2016, με τις από 5-7-2016 και 2-11-2016 05/07 αποφάσεις της (αποφάσεις Σκουρλέτη) τεκμηρίωσε, οριστικά πλέον, την μη εφαρμοσιμότητα του flash smelting για τα υψηλού αρσενικού συμπυκνώματα της Χαλκιδικής.
Το ΣτΕ αποφάσισε να παραβλέψει την έλλειψη τεκμηρίωσης της μεταλλουργικής μεθόδου της οποίας έλαβε γνώση αν και εκπρόθεσμα και, από υπερβάλλοντα ζήλο για να θωρακίσει νομικά την εταιρεία, ονόμασε αυτό το τεχνολογικό φάντασμα «state of the art»! Ο κ. Μενουδάκος, τότε πρόεδρος του ΣτΕ είχε γνώση της απάτης από τον Ιανουάριο 2013.
Με δεδομένο ότι έκαστος των Διαιτητών θα πάρει τη θέση του μέρους που τον πρότεινε,το αποτέλεσμα της Διαιτησίας θα το κρίνει ο Επιδιαιτητής. Ο κ. Κωνσταντίνος Μενουδάκος. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.