Υπενθυμίζεται ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας είναι καταδικασμένος με τον Νόμο 187 Α περί εγκληματικής οργάνωσης και εκτίει την ποινή του από τον Σεπτέμβριο του 2002.
Η πιο πρόσφατη αίτηση που υπέβαλε για χορήγηση άδειας ήταν τον Αύγουστο του 2015, ενώ η απορριπτική απάντηση δόθηκε στον κρατούμενο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Η δήλωση του Δημήτρη Κουφοντίνα:
Δεν υπογράφω δήλωση μετάνοιας!
Επειδή θεωρώ ότι τα δικαιώματα δεν είναι παραχωρήσεις της εξουσίας, αλλά κατακτήσεις έπειτα από σκληρούς αγώνες, κατακτήσεις τις οποίες όλοι οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε, από την πλευρά μου, όσο αφορά τα δικαιώματα των πολιτικών κρατουμένων, υποβάλλω από το 2011 – αραιά η αλήθεια είναι – αιτήσεις για το δικαίωμα της άδειας. Όλες αυτές οι αιτήσεις απορρίπτονταν με συνοπτικές διαδικασίες και σαθρές αιτιολογήσεις.
Η τελευταία αίτηση που υπέβαλα επί «αριστερής» μνημονιακής κυβέρνησης ήταν τον Αύγουστο του 2015, η οποία, αφού «ξεχάστηκε» επί μήνες σε ένα συρτάρι, απορρίφθηκε τις τελευταίες μέρες του 2015. Η απόρριψη αυτή όμως μας αφορά όλους, επειδή εντάσσεται στο πλαίσιο της συστηματικής περιστολής κάθε δικαιώματος και της ποινικοποίησης κάθε κινητοποίησης (με πιο πρόσφατη, τη νομοθέτηση φυλάκισης τριών ετών για «παρεμπόδιση λειτουργίας αυτοκινητοδρόμου» – προφανώς από τους αγρότες).
Στην περίπτωση της αίτησής μου, το υπουργείο Δικαιοσύνης, καλυπτόμενο πίσω από μία εισαγγελέα, μεταμφιέζει το Πειθαρχικό Συμβούλιο της φυλακής σε νομοθετικό «σώμα» που αποφασίζει ότι πλέον οι ισοβίτες δεν μπορούν να πάρουν άδεια στα 8 χρόνια, αλλά τώρα στα 13. Γράφοντας έτσι στα παλιά του τα παπούτσια τον ίδιο τον νόμο τους, τις γνωμοδοτήσεις του Αρείου Πάγου, τις αποφάσεις σε όλες τις φυλακές για παροχή άδειας σε εκατοντάδες ισοβίτες από τα 8 χρόνια, ακόμα και το ίδιο το υπουργείο που μέχρι σήμερα δεν διανοήθηκε να ελέγξει κανένα Π.Σ. Καμίας φυλακής για άδειες στα 8 χρόνια.
Ταυτόχρονα μετέτρεψε το Πειθαρχικό Συμβούλιο σε Επιτροπή ελέγχου και παροχής Πιστοποιητικού Κοινωνικών Φρονημάτων, αλλά και Επιτροπή Λογοκρισίας, αφού με εγκαλεί για δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο απόψεων οι οποίες «υπερασπίζουν άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις». Με κατηγορεί, επίσης, ότι «συγχρωματίζομαι» (sic!) με άλλους πολιτικούς κρατούμενους, τους οποίους προφανώς θα έπρεπε να αποφεύγω ως σύγχρονα «μιάσματα».
Τέλος, μου ανακοινώνει ότι οφείλω να «δοκιμαστώ», δηλαδή να πάψω να υπερασπίζομαι τις ιδέες μου, να μην τις προβάλλω, να τις αποκηρύξω τελικά.
Είναι καιρός πλέον το υπουργείο να πάψει να κρύβεται πίσω από τα όργανα της φυλακής και να αναλάβει τις ευθύνες του. Αν θέλει, ας καταργήσει τον νόμο για τις άδειες, ή ας τον τροποποιήσει με τη ρητή διατύπωση ότι, όσο αφορά τους πολιτικούς κρατούμενους «δεν δικαιούνται άδειας», όπως επίσης και «δεν δικαιούνται δια να ομιλούν», ας εισαγάγει τέλος έναν νέο 509, ώστε ο εξευτελισμός αυτής της «αριστεράς» να γίνει τέλειος.
Όσο με αφορά, τη μόνη δήλωση που μπορώ να υποβάλω είναι ότι δεν πρόκειται να υπογράψω ποτέ δήλωση μετάνοιας, ούτε δήλωση αποκήρυξης των ιδεών μου.