Την δημιουργία πανευρωπαϊκής γραμμής υποστήριξης των γυναικών θυμάτων βίας, πρότεινε η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κωνσταντίνα Κούνεβα, κατά την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ απηύθυνε κάλεσμα σε υπερψήφιση της Έκθεσης για την προσχώρηση της ΕΕ στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. «Αν θέλουμε, λοιπόν, μια κοινωνία και έναν πολιτισμό της ειρήνης, κανείς δεν πρέπει να είναι θύμα, κανείς δεν πρέπει να είναι δράστης, αλλά, πάνω απ΄ όλα, κανείς δεν πρέπει να μένει παρατηρητής», σημείωσε μεταξύ άλλων.
Μιλώντας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, η Κ. Κούνεβα κάλεσε όλους τους Ευρωβουλευτές να υπερψηφίσουν την κοινή Έκθεση των Επιτροπών Πολιτικών Ελευθεριών (LIBE) και Δικαιωμάτων των Γυναικών (FEMM) η οποία υποστηρίζει την προσχώρηση της ΕΕ στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.
Αναλυτικότερα, η τοποθέτηση της Κ. Κούνεβα:
«Κάθε λεπτό που εμείς σιωπούμε μια γυναίκα γίνεται θύμα, βίας, ψυχολογικής, σεξουαλικής, λεκτικής, έμφυλης, ενδοοικογενειακής. Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, μπορεί να σπάσει την εκκωφαντική σιωπή! Πως; Βάζοντας τέλος στην ατιμωρησία, προστατεύοντας τα θύματα, προλαμβάνοντας τις διάφορες μορφές βίας. Συνάδελφοι, αρκεί η επικύρωση της Σύμβασης, όπως αυτονόητα ζητάμε; Φυσικά και όχι. Χρειάζεται γρήγορα η εφαρμογή της και η θέσπιση καινοτόμων μέτρων. Προτείνω να δημιουργηθεί μία πανευρωπαϊκή γραμμή για την υποστήριξη των θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας , κάτι αντίστοιχο με το νούμερο 112. Καλώ την Επίτροπο, να εξετάσει την πρόταση. Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι «η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα και ο εγκληματίας το διαπράττει», όπως είπε στους Άθλιους, ο Ουγκώ. Αν θέλουμε, λοιπόν, μια κοινωνία και έναν πολιτισμό της ειρήνης, κανείς δεν πρέπει να είναι θύμα, κανείς δεν πρέπει να είναι δράστης, αλλά, πάνω απ' όλα, κανείς δεν πρέπει να μένει παρατηρητής».
Το σχετικό ψήφισμα του ΕΚ τίθεται σε ψηφοφορία την Τρίτη το απόγευμα. Το ψήφισμα ζητεί επιτάχυνση των διαδικασιών για την κύρωση της Σύμβασης και ουσιαστική εφαρμογή της σε όλα τα Κράτη-Μέλη και την ΕΕ, προκειμένου να αναβαθμιστεί το νομοθετικό πλαίσιο αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών, εξασφαλίζοντας έτσι τη συμπληρωματικότητα εθνικού και ευρωπαϊκό πλαισίου. Η Σύμβαση αποτελεί το πρώτο δεσμευτικό, διεθνές νομικό εργαλείο κατά της βίας εις βάρος των γυναικών, του πιο διαδεδομένου εγκλήματος στον κόσμο. Δημιουργεί ένα ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο για την πρόληψη όλων των μορφών βίας, όπως παρενοχλήσεις, παρακολουθήσεις θυμάτων, εξαναγκαστικούς γάμους, ακρωτηριασμούς γεννητικών οργάνων, καταναγκαστικές εκτρώσεις, στειρώσεις κ.α.
Επικεντρώνεται σε τέσσερα βασικά πεδία, στην πρόληψη της βίας, στην προστασία των θυμάτων, στη δίωξη των δραστών και στην παρακολούθηση (monitoring). Ιδιαίτερη σημασία έχει η πρόβλεψη συστήματος ασύλου με βάση το φύλο και το δικαίωμα διεθνούς προστασίας. Γυναίκες θύματα βίας μπορούν να αναζητήσουν προστασία σε άλλο κράτος, όταν το δικό τους αποτυγχάνει να τους την προσφέρει.
Παρότι τα Κράτη-Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν υπογράψει τη Σύμβαση, μόλις 14 από αυτά έχουν προχωρήσει στην κύρωσή της, επικαλούμενα, κυρίως το οικονομικό κόστος για την εφαρμογή της.