του Τσαγντάς Καπλάν*

(με επιμέλεια από τη συντακτική ομάδα)

 

Απεργία πείνας ξεκίνησε από Κούρδους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Λαυρίου, ενάντια στην απομόνωση που έχει επιβληθεί στον αρχηγό του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν αλλά και υπέρ των πολιτικών κρατουμένων στην Τουρκία. Η απεργία πείνας διανύει σήμερα την 36η μέρα.

Η απεργία πείνας ξεκίνησε στις 4 Ιανουαρίου, ενώ από τις 13 Δεκεμβρίου, προκειμένου να διεκδικηθεί το δικαίωμα στην απεργία πείνας, κάθε Σάββατο στις 20:00 και κάθε Τρίτη στις 13:00, διοργανώνεται διαμαρτυρία εντός του καταυλισμού. Η απεργία πείνας κινείται από το Επαναστατικό Κίνημα Νεολαίας (TCŞ-Tevgera Ciwanên Şoreşger), το Γυναικείο Κουρδικό Κίνημα στην Ευρώπη (Tevgera Jinên Kurdistan a Ewropa) και το Πολιτιστικό Κέντρο του Κουρδιστάν (Navenda Çanda Kurdistan).

Ο Murat Aktaş, ένας εκ των απεργών πείνας δήλωσε τα εξής αναφορικά με τη δράση: «Κινητοποιούμαστε για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και σε αλληλεγγύη μαζί τους. Λαμβάνουμε δράση για να δείξουμε τη θέληση του κουρδικού λαού αλλά και ότι αυτός θα νικήσει. Η απομόνωση είναι βασανιστήριο. Όλη η καταπίεση που επιβάλλεται στον κουρδικό λαό αποτελεί βασανιστήριο. Θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε και να εντείνουμε την αντίστασή μας».

Ο Fırat Serhat, άλλος ακτιβιστής απεργός πείνας, σημειώνει ότι ο στόχος της δράσης του είναι η ελευθερία του Οτσαλάν και των πολιτικών κρατουμένων «στην Τουρκία και η εν εξελίξει απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων στις φυλακές του Κουρδιστάν. Αυτές οι κινητοποιήσεις θα φέρουν οπωσδήποτε αποτέλεσμα. Με αυτή τη σκέψη, αναλάβαμε και εμείς δράση. Θα συνεχίσουμε μέχρι να δούμε αποτελέσματα», αναφέρει.

Την ίδια ώρα, η απεργία πείνας που ξεκίνησε στις τουρκικές φυλακές κατά της απομόνωσης του ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν συνεχίζει για 74η ημέρα. Απαίτηση της απεργίας πείνας, αποτελεί ο τερματισμός της αυξανόμενης παραβίασης των δικαιωμάτων στις φυλακές αλλά και ο τερματισμός του καθεστώτος απομόνωσης που έχει επιβληθεί στον Οτζαλάν, ο οποίος κρατείται στη φυλακή  İmralı εδώ και 21 χρόνια.

Με τις ίδιες απαιτήσεις, απεργίες πείνας οργανώθηκαν στις τουρκικές φυλακές το 2012 και το 2018 από τους πολιτικούς κρατούμενους. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 2012, στην επέτειο του στρατιωτικού πραξικοπήματος του 1980, διοργανώθηκε απεργία πείνας σε όλες τις φυλακές κατά της αυστηρής απομόνωσης του Οτσαλάν.

Η δράση που διήρκησε συνολικά 68 ημέρες, έληξε όταν επιτράπηκε στον Οτζαλάν ένα τηλεφώνημα. Σαν αποτέλεσμα των διαμαρτυριών, στις 3 Ιανουαρίου του 2013, τα μέλη του Κόμματος Ειρήνης και ΔημοΟτσαλάνκρατίας (BDP), Ahmet Türk and Ayla Akat Ata, μετέβησαν στο νησί İmralı και συναντήθηκαν με τον Οτσαλάν. Έπειτα από αυτή την πρώτη συνάντηση, το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP) και η κρατική αντιπροσωπεία πήγαν στο Imrali στο πλαίσιο μιας «διαδικασίας εξεύρεσης λύσης» μέχρι τις 5 Απριλίου του 2015 και ξεκίνησαν συνομιλίες με τον Οτσαλάν.

Η αντιπρόεδρος του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κογκρέσου και βουλευτής του Χακάρι, Leyla Güven, ξεκίνησε μια απροσδιόριστης διάρκειας απεργία πείνας στις κλειστές φυλακές τύπου «Ε», στο Ντιγιάρμπακιρ. Άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο συμμετείχαν στην απεργία πείνας, καθώς επίσης και περίπου 7 χιλιάδες κρατούμενοι στις φυλακές της Τουρκίας. Οι βουλευτές του HDP, Dersim Dağ, Tayip Temel και Murat Sarısaç, επίσης συμμετείχαν στην απεργία πείνας στα γραφεία της Επαρχιακής Οργάνωσης του Ντιγιάρμπακιρ, στις 3 Μαρτίου του 2018. Συνολικά 15 κρατούμενοι από διαφορετικές φυλακές μετέτρεψαν την απεργία πείνας, σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου, όταν οι απαιτήσεις τους δεν εκπληρώθηκαν στις 30 Απριλίου του 2019.

* Ο Τσαγντάς Καπλάν είναι Κούρδος πολιτικός πρόσφυγας στην Ελλάδα, δημοσιογράφος και αρχισυντάκτης της εφημερίδας Yeni Yaşam.