Κρατούμενοι στη Φλόριντα απεργούν για τις μεσαιωνικές συνθήκες

Δημοσιεύτηκε στο The Intercept 

Οι συντονισμένες ειρηνικές διαμαρτυρίες στις φυλακές, καθώς και αυθόρμητες εξεγέρσεις εν μέσω διαρκώς επιδεινούμενων συνθηκών, κλιμακώνονται τα τελευταία χρόνια τόσο σε επίπεδο Ηνωμένων Πολιτειών όσο και στη Φλόριντα, η οποία διαθέτει το τρίτο μεγαλύτερο σωφρονιστικό σύστημα στη χώρα. Οι κρατούμενοι στη Φλόριντα ήταν ανάμεσα στους πιο ενεργούς κατά την πανεθνική απεργία τον Σεπτέμβριο του 2016, η οποία χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία των Η.Π.Α. Τουλάχιστον 10 φυλακές στη Φλόριντα συμμετείχαν στην κινητοποίηση, η οποία αρχικά προγραμματίστηκε ώστε να συμπίπτει με την 45η επέτειο της εξέγερσης στις φυλακές Attica, ωστόσο ξεκίνησε μια μέρα νωρίτερα, οπότε και ξέσπασαν εντάσεις στο σωφρονιστικό ίδρυμα Holmes στο Panhandle της Φλόριντα. Έπειτα, τον Αύγουστο, ως απάντηση στα καλέσματα των ακτιβιστών των φυλακών για ακόμα μια εκδήλωση διαμαρτυρίας, οι αξιωματούχοι της Υπηρεσίας Σωφρονισμού προχώρησαν σε μια πρωτοφανή κίνηση περιορίζοντας τους κρατούμενους στα κελιά τους σε όλη την πολιτεία – 143 εγκαταστάσεις και 97.000 ανθρώπους.

Οι έγκλειστοι διοργανωτές της απεργίας αυτής της εβδομάδας επέλεξαν να μείνουν ανώνυμοι για την αποφυγή αντιποίνων, αλλά προέβησαν σε κοινή δήλωση στην οποία συνοψίζονται  τα αιτήματα των εξωτερικών υποστηρικτών. Σε ηχητικό μήνυμα από τη φυλακή στο The Intercept, ένας από τους διοργανωτές περιέγραψε την κινητοποίηση ως μια “ειρηνική διαμαρτυρία για να πάρουμε ό,τι δικαιούμαστε από την κυβέρνηση”.

“Παίζουν με τις λέξεις και εξαπατούν την κοινή γνώμη σχετικά με το τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στο σύστημα, και εμείς θέλουμε να εκθέσουμε τα όσα συμβαίνουν” είπε.

Οι αξιωματούχοι των φυλακών συχνά αντεπιτίθενται στους διοργανωτές περιορίζοντάς τους το δικαίωμα επίσκεψης και την επικοινωνία με άλλους τρόφιμους, και μερικές φορές ακόμη και μεταφέροντάς τους σε διαφορετικές εγκαταστάσεις, γεγονός που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τη δημοσιοποίηση των αναφορών σχετικά με τις κινητοποιήσεις. Ωστόσο, παρά τις προκλήσεις, “οι κρατούμενοι είναι αρκετά καλά οργανωμένοι και συντονισμένοι τόσο μέσα στις φυλακές όσο και στο σύνολο του σωφρονιστικού συστήματος”, είπε ο Panagioti Tsolkas, ένας από τους διοργανωτές της περιβαλλοντικής ομάδας προάσπισης των δικαιωμάτων των κρατουμένων, Εκστρατεία κατά των τοξικών φυλακών (Campaign to Fight Toxic Prisons). Ο Tsolkas, ο οποίος επικοινωνεί συχνά με τους ακτιβιστές στο εσωτερικό των φυλακών, είπε ότι κάποιοι από τους διοργανωτές των επικείμενων απεργιών βρίσκονται ήδη στην απομόνωση ως αντίποινα για τις ενέργειες τους.    

Σε απάντηση στις ερωτήσεις για την προσεχή απεργία, ένας εκπρόσωπος του Τμήματος Σωφρονισμού της Φλόριντα έγραψε σε μια δήλωση στο The Intercept ότι “το υπουργείο θα συνεχίσει να εγγυάται την ασφαλή λειτουργία των σωφρονιστικών ιδρυμάτων”.

“Εργασία σκλάβων” και αύξηση τιμών

Οι κρατούμενοι της Φλόριντα εργάζονται και εντός των φυλακών – πλένοντας ρούχα, μαγειρεύοντας, συντηρώντας τις εγκαταστάσεις και καλλιεργώντας φυτά διατροφής –  και εκτός, σε “ομάδες κοινωνικής εργασίας”. Σύμφωνα με το Τμήμα Σωφρονισμού, το 2017 μόνο η ομάδα κοινωνικής εργασίας ολοκλήρωσε 3,15 εκατομμύρια ώρες εργασίας, των οποίων η αξία ξεπέρασε τα $38 εκατομμύρια σε πανεθνικό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένου και του καθαρισμού μετά τον τυφώνα Irma.   

“Στόχος μας είναι να κάνουμε τον κυβερνήτη να αντιληφθεί ότι θα κοστίσει εκατομμύρια δολάρια καθημερινά στην πολιτεία της Φλόριντα για να μισθώσει εξωτερικές εταιρίες ώστε να έρθουν να μαγειρέψουν, να καθαρίσουν και να αναλάβουν την συντήρηση,” έγραψαν οι φυλακισμένοι στη δήλωση τους. “Αυτό θα προκαλέσει πλήρη κατάρρευση”.

Οι φυλακισμένοι απαιτούν αποζημίωση για τη δουλειά τους έναντι “της τωρινής συμφωνίας σκλαβιάς” έγραψαν, στην οποία πληρώνονται με χρόνο που αφαιρείται από τις ποινές τους. ”Πολλές φορές θα δουλέψουν για να μειωθεί ο χρόνος της ποινής τους και τότε οι φύλακες και η διεύθυνση θα βρουν τρόπους να τους τιμωρήσουν με κατασκευασμένες κατηγορίες, σύμφωνα με τους κρατούμενους, που θα έχουν ως αποτέλεσμα την παράταση της έκτισης της ποινής τους”, είπε στο Intercept η Jacqueline Azis, δικηγόρος της Ένωσης Πολιτικής Ελευθερίας Αμερικής, υπεύθυνη για την περιοχή της Φλόριντα.

“Θέλουμε να πληρωνόμαστε για τη δουλειά που κάνουμε, έτσι ώστε να μην καταλήγουμε να περνάμε 10, 15, 20 χρόνια χωρίς αμοιβή και να γυρίζουμε πίσω με ένα εισιτήριο λεωφορείου και μια επιταγή των 50 δολαρίων”, είπε ο κρατούμενος στην ηχογράφηση.

“Θέλουμε να δημιουργήσουμε  συνθήκες στις οποίες κανείς θα είναι σε θέση να εκτίσει την ποινή του, να εκπληρωθεί ο σωφρονιστικός σκοπός της ποινής και να επανενταχθεί στην κοινωνία έχοντας κάποια ελπίδα.”

“Αυτό θα ήταν βοηθητικό για την κοινωνία, αντί της δημιουργίας ενός συστήματος περιστρεφόμενων πορτών, όπου στην ουσία φυλακίζεις τους ανθρώπους και τους παγιδεύεις στην αποτυχία έτσι ώστε να ξαναγυρίζουν πίσω.”

Οι κρατούμενοι επίσης ζητούν μια πιο δίκαιη τιμολόγηση των αγαθών που μπορούν να αγοράσουν στις φυλακές – υποστηρίζουν, για παράδειγμα, ότι μια σούπα που έξω κοστίζει 4$, κάνει 17$ στα κυλικεία των φυλακών (Η Σωφρονιστική Υπηρεσία αρνήθηκε αυτόν τον ισχυρισμό και έδωσε την ακόλουθη λίστα με τις τιμές που ισχύουν στα κυλικεία).

“Πρόκειται για ληστεία χωρίς όπλο”, έγραψαν οι κρατούμενοι. “Δεν παίρνουν μόνο από εμάς. Είναι οι οικογένειές μας που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα και να μας στείλουν χρήματα- είναι τα πραγματικά θύματα τα οποία εκμεταλλεύεται η πολιτεία της Φλόριντα.”

Οι οργανωτές των απεργιών καλούν επίσης την Φλόριντα να επαναφέρει την υπό όρους αποφυλάκιση των κρατουμένων – την οποία η πολιτεία εξάλειψε το 1984 για κακουργήματα που δεν επισύρουν την ποινή των ισοβίων ή τη θανατική ποινή. “Όταν κάποιος καταδικάζεται ισόβια, στη Φλόριντα σημαίνει ισόβια”, είπε η Azis. “Δεν υπάρχει περίπτωση η καλή διαγωγή στη φυλακή να βγάλει κάποιον νωρίτερα”.

Η απουσία της υπό όρους αποφυλάκισης έχει επιδεινώσει τον κολοσσιαίο υπερπληθυσμό του συστήματος, ο οποίος με τη σειρά του έχει συμβάλει σε μερικές από τις σκληρότερες και πιο βίαιες συνθήκες φυλακών στην χώρα. “Υπάρχουν τόσοι πολλοί ανεξήγητοι θάνατοι,” είπε η Lisa Graybill στο Intercept, αναπληρώτρια νομική διευθύντρια για την αναμόρφωση του ποινικού δικαίου στο Southern Poverty Law Center. “Είναι απλά αποκρουστικό”.

Ανεξήγητοι θάνατοι υπό κράτηση

Οι θάνατοι στις πολιτειακές φυλακές της Φλόριντα – συμπεριλαμβανομένων των ανθρωποκτονιών και ενός καταιγισμού αυτοκτονιών – έχουν  εκτοξευθεί τα τελευταία χρόνια, φτάνοντας από 191 το 2000 σε 356 το 2016.

Μεταξύ αυτών που σκοτώθηκαν υπό κράτηση ήταν ο Darren Rainey, ένας ψυχικά άρρωστος φυλακισμένος ο οποίος ζεματίστηκε μέχρι θανάτου στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα Dade όταν οι φύλακες τον κλείδωσαν σε καυτό ντουζ για δύο ώρες. Το νερό έφτασε τους 82 βαθμούς Κελσίου  σύμφωνα με μάρτυρες, στους οποίους άνηκε και μια νοσοκόμα που ήταν σε υπηρεσία εκείνο το βράδυ, η οποία είπε ότι ο έλεγχος της θέρμανσης βρισκόταν σε ένα γειτονικό δωμάτιο ελεγχόμενο από τους φύλακες.

Μετά το θάνατο του Rainey, μία συνταρακτική έρευνα από το Miami Herald περιέγραψε περισσότερους ανεξήγητους και βίαιους θανάτους, όπως επίσης και εκτεταμένη αδιαφορία και κακομεταχείριση εντός του συστήματος και προσπάθειες συγκάλυψης των παρανομιών των αξιωματούχων των φυλακών. Ο Randall Jordan-Aparo, ένας τρόφιμος με ειδικές ανάγκες στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα Franklin, σκοτώθηκε το 2010 όταν οι φύλακες τον ξυλοκόπησαν και τον ψέκασαν με χημικά και αφού παρακαλούσε για ιατρική φροντίδα επί δέκα μέρες (οι φύλακες αργότερα ειρωνεύονταν τον θάνατο του στο Facebook). Μια άλλη κρατούμενη φαίνεται να κρεμάστηκε ενώ τα χέρια της ήταν δεμένα.

Το τμήμα σωφρονισμού έχει επίσης μηνυθεί για τη μεταχείριση φυλακισμένων με ειδικές ανάγκες καθώς και για την αποτυχία στην παροχή θεραπείας σε φυλακισμένους με Ηπατίτιδα Γ και ομάδες για τα δικαιώματα έχουν καλέσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης – δύο φορές – για να ξεκινήσει ομοσπονδιακή έρευνα για τα δικαιώματα στις πολιτειακές φυλακές. “Αυτά τα προβλήματα είναι διαχρονικά”, λέει η Graybill. “Δεν έχουν αντιμετωπισθεί και δεν θα εξαφανιστούν”.

Όπως και οι περισσότερες άλλες πολιτείες, η Φλόριντα γνώρισε μια αλματώδη αύξηση του αριθμού των εγκλείστων τη δεκαετία του 1990, λέει η Graybill. Αλλά σε αντίθεση με τις περισσότερες πολιτείες – εκ των οποίων οι 36 έχουν αναμορφώσει με κάποιο τρόπο τον ποινικό τους κώδικα- η συγκεκριμένη πολιτεία έχει πεισματικά αρνηθεί να επανεξετάσει τις πολιτικές της.

“Η λύση για τη Φλόριντα είναι ξεκάθαρη,” είπε. “Πρέπει να βελτιώσει τις συνθήκες κράτησης στις εγκαταστάσεις της, και ένας τρόπος για να το αντέξει αυτό οικονομικά είναι με το να βεβαιώνεται πως φυλακίζει ανθρώπους οι οποίοι πρέπει πραγματικά να φυλακιστούν”.

“Το ερώτημα είναι γιατί η νομοθεσία είναι τόσο απρόθυμη ή ανίκανη να το κάνει αυτό;”

“Εδώ είναι Φλόριντα. Θα φας ξύλο!”

Παράλληλα με τις καταγγελίες των σκληρών συνθηκών κράτησης, οι φυλακισμένοι ζητούν μια ευρύτερη μεταρρύθμιση του σωφρονιστικού συστήματος στη Φλόριντα – συμπεριλαμβανομένης της επαναφοράς του εκλογικού δικαιώματος καθώς και της αναστολής των εκτελέσεων.

Η Φλόριντα είναι μία από τις τέσσερις πολιτείες της χώρας – μαζί με το Κεντάκι, την Αιόβα και τη Βιρτζίνια – που επιβάλλει ισόβια αφαίρεση εκλογικών δικαιωμάτων σε άτομα που έχουν καταδικαστεί για κακούργημα. Αυτό σημαίνει ότι 1,5 εκατομμύριο κάτοικοι των πολιτειών αυτών δεν είναι σε θέση να ψηφίσουν λόγω του ποινικού τους μητρώου. “Άνθρωποι που έχουν ήδη ξεπληρώσει το χρέος τους στην κοινωνία αποτρέπονται ουσιαστικά από το να είναι ενεργοί πολίτες”, λέει η Azis,  δικηγόρος του ACLU.

Μια προτεινόμενη τροποποίηση του συντάγματος θα το άλλαζε αυτό – αν μπορούσε να υποστηριχθεί αρκετά έτσι ώστε να μπει σε ψηφοφορία – αλλά μέχρι να περάσει κάτι τέτοιο, ο μόνος δυνατός δρόμος για την απόκτηση ψήφου είναι το κάθε άτομο που έχει χάσει τα εκλογικά του δικαιώματα να κάνει προσωπική έκκληση στον κυβερνήτη, Rick Scott. Ο Scott έχει κάνει δεκτές μόνο το 8% των εκκλήσεων αυτών, με ελάχιστη διαφάνεια σχετικά με τη διαδικασία λήψης των αποφάσεων και με 10.000 αιτήσεις να εκκρεμούν για επανεξέταση, όπως πρόσφατα ανέφεραν οι New York Times. Η διαδικασία αφήνει την αποκατάσταση του δικαιώματος ψήφου στις προσωπικές πεποιθήσεις του κυβερνήτη. Σε μια ακρόαση σχετικά με τα εκλογικά δικαιώματα ενός ανθρώπου ο οποίος καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία σε περιστατικό που αφορούσε οδήγηση υπό την επήρεια μέθης, για παράδειγμα, ο Scott είπε πως θα χρειαζόταν να το σκεφτεί – και τότε επεσήμανε, στο μικρόφωνό του που κατά λάθος ήταν ακόμα ανοικτό, “έτσι πέθανε ο θείος μου”.

Ο Scott επίσης έχει δυσανάλογη εξουσία στα χέρια του στο θέμα της θανατικής ποινής στη συγκεκριμένη πολιτεία. Μετά τη δήλωση της προσφάτως εκλεγείσας εισαγγελέως, Aramis Ayala  – είναι η πρώτη μαύρη εισαγγελέας της Φλόριντα – ότι δεν θα επιβαλλόταν η θανατική ποινή στην περιφέρειά της, η οποία περιλαμβάνει και το Ορλάντο, ο Scott μετέφερε 29 υποθέσεις που πιθανώς να τιμωρούνταν με θανατική ποινή σε διαφορετική δικαιοδοσία. Η Ayala άσκησε έφεση, αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας συντάχθηκε με την πλευρά του κυβερνήτη, αναγκάζοντάς τη να πάρει πίσω την απαγόρευσή της. Τον τελευταίο χρόνο, η Φλόριντα σκλήρυνε ακόμα περισσότερο τη στάση της απέναντι στους νόμους της θανατικής ποινής απαιτώντας την ομόφωνη ετυμηγορία του Ανώτατου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών το οποίο όρισε το προηγούμενο σωφρονιστικό πρωτόκολλο ως αντισυνταγματικό. Με την κίνηση αυτή δεκάδες άνθρωποι πλέον πληρούν τις προϋποθέσεις για να επανακαταδικαστούν, αλλά η πολιτεία περιόρισε την αναδρομική ισχύ των περιπτώσεων σε όσους είχαν καταδικαστεί μετά το 2002 – αφήνοντας περίπου 200 στην πτέρυγα των μελλοθάνατων με τις ποινές τους μη επιλέξιμες για επανεξέταση.

Τέλος, οι φυλακισμένοι που σχεδιάζουν την απεργία συμμετέχουν και στις διαμαρτυρίες της τοπικής κοινότητας ενάντια σε ένα ορυχείο φωσφορικού άλατος που θα περιβάλλει το Κέντρο Υγείας και Υποδοχής δίπλα στην λίμνη Butler, όπου στεγάζονται οι νέες αφίξεις και οι τρόφιμοι με ιατρικά προβλήματα. Οι κάτοικοι και οι φυλακισμένοι φοβούνται τις επιπτώσεις  της μόλυνσης του νερού στην υγεία και της έκθεσης σε πιθανόν καρκινογόνες ουσίες που συνδέονται με την εξόρυξη φωσφορικού άλατος.

Ο Kevin “Rashid” Johnson έφθασε στο Κέντρο Υγείας και Υποδοχής την περασμένη άνοιξη.

Ο Johnson, ένας γνωστός ακτιβιστής των φυλακών, δικηγόρος που ασχολείται με σχετικές υποθέσεις και πολυγραφότατος συγγραφέας και κριτικός της κακομεταχείρισης στις φυλακές, είχε ήδη μετακινηθεί από την Βιρτζίνια στο Τέξας κάτω από μια διαπολιτειακή συμφωνία που επιτρέπει την μεταφορά φυλακισμένων – φαινομενικά για λόγους δημοσίας ασφαλείας, αλλά συχνά ως ένα τιμωρητικό μέτρο.

Το ότι ο Johnson θα μεταφέρονταν στην Φλόριντα “είναι ένα αποδεικτικό στοιχείο για το πώς θεωρείται το σύστημα φυλακών στη Φλόριντα ακόμα και από την ίδια τη βιομηχανία των φυλακών,” είπε ο Tsolkas, ο οποίος επικοινωνεί μαζί του λίγο πριν από την επικείμενη απεργία. “Στην Appalachia δεν ήταν αρκετά άσχημα. Στο Texas δεν ήταν αρκετά άσχημα. Λοιπόν, τώρα πας στους βάλτους.”

Στο RMC, έγραψε ο Johnson τον Ιούλιο, ένας φύλακας του είπε ότι “δεν ήταν στη Virginia, ή οπουδήποτε αλλού” που μπορεί να ήταν προηγουμένως. “Θα μας απαντάς μόνο με ‘όχι, κύριε ’και ‘μάλιστα, κύριε,’ ‘όχι, κυρία’ και ‘μάλιστα, κυρία.’ Το ξεχνάς αυτό και σου βγάζουμε τα δόντια,” είπε ο φύλακας, σύμφωνα με τον Johnson. “Εδώ είναι Φλόριντα. Θα φας ξύλο! Θα σε σκοτώσουμε!”

Αυτό δεν σταμάτησε τον Johnson από το να συνεχίσει να αποκαλύπτει την κακομεταχείριση στις φυλακές της Φλόριντα, ή από το να εντάσσεται στις οργανωτικές προσπάθειες των πολιτειακών φυλακισμένων, συμπεριλαμβανομένης και της απεργίας της Δευτέρας.

“Αυτό που ζητούν οι φυλακισμένοι δεν είναι μόνο εντελώς λογικό, αλλά θα πρέπει να είναι και το απολύτως ελάχιστο του πώς συμπεριφερόμαστε σε ένα άτομο το οποίο η πολιτεία έχει αναλάβει να φροντίζει,” είπε η Azis. “Ελπίζω ότι όποια και να είναι η απάντηση της Υπηρεσίας Σωφρονισμού, θα είναι ένας ηθικός και υπεύθυνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν αυτές οι πραγματικές ανησυχίες.”

Η Alice Speri είναι δημοσιογράφος πολυμέσων με ενδιαφέρον για θέματα που σχετίζονται με τη δικαιοσύνη, τα πολιτικά δικαιώματα και τον αγώνα για ισότητα. Έχει κάνει ρεπορτάζ για την κρατική βία και τις θεσμικές παραλείψεις, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο εξωτερικό, από το Ferguson του Μιζούρι μέχρι την Αϊτή και την Παλαιστίνη. Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί στα VICE News, στο Al Jazeera America, στους New York Times και σε πολλά άλλα μέσα. Κατάγεται από την Ιταλία και ζει στο Μπρονξ.

*Το κείμενο αυτό μεταφράστηκε από μέλη της πλατφόρμας των 1101, συλλογικά. 

.