Πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπόθεση φέρεται να έχει ο επιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης που ήταν πρόεδρος του Δ.Σ. της Proton Bank και ο οποίος κατά το κατηγορητήριο έδινε δάνεια τα οποία κατέληγαν σε εταιρείες άμεσου ή έμμεσου ενδιαφέροντός του.


Το κατηγορητήριο, όπως διατυπώνεται στο παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών (αριθμ 695/ 2014), τόσο για τον ίδιο τον επιχειρηματία όσο και για τους 42 συγκατηγορουμένους του περιλαμβάνει σωρεία κακουργηματικών πράξεων που ανά περίπτωση αφορούν συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης και ένταξη σε αυτή, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, απάτη και απιστία. Σε κάποιους από τους κατηγορουμένους, η κατηγορία αποδίδεται σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου.
 
Μεταξύ των συγκατηγορουμένων του επιχειρηματία, ο οποίος κρίθηκε προφυλακιστέος τον Δεκέμβριο του 2012 και παρέμεινε επί 18 μήνες προσωρινά κρατούμενος για την υπόθεση, περιλαμβάνονται συνεργάτες του αλλά και πρώην στελέχη της τράπεζας όπως οι Τρύφωνας Κολλίντζας, Δημήτρης Αραμαντής, Αντώνης Αθανάσογλου, Σμαράγδα Λιαρμακοπούλου. Για την υπόθεση είναι καταζητούμενοι συνολικά τέσσερις κατηγορούμενοι μεταξύ των οποίων οι επιχειρηματίες Πέτρος Κυριακίδης και ο γιος του Γιώργος.
 
Στη δικογραφία για την υπόθεση, αναφέρεται πως οι κατηγορούμενοι έδρασαν με κοινό δόλο, στα πλαίσια οργανωμένης και με κατανεμημένους ρόλους, ομάδας . Από τα στοιχεία της έρευνας του εισαγγελέα Ι.Δραγάτση και της ανακρίτριας Ι.Χατζάκη που παρέλαβε τον φάκελο μετά την άσκηση ποινικών διώξεων, φαίνεται να προκύπτει ότι ο Λ. Λαυρεντιάδης και συνεργάτες του, σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργούσαν εταιρείες αποκλειστικά και μόνο για να δεχθούν τα χρήματα των δανείων από την PROTON BANK. Αντίστοιχα το κατηγορητήριο θεωρεί πως τα μέλη της Διοίκησης της τράπεζας και των αρμόδιων υπηρεσιών της, με σκοπιμότητα αγνόησαν τους πιστωτικούς κινδύνους που αναλάμβανε η τράπεζα εγκρίνοντας χωρίς εξασφαλίσεις και εγγυήσεις τα επίμαχα δάνεια. Στα πορίσματα που περιλαμβάνονται στην ογκώδη δικογραφία για την υπόθεση, γίνεται ειδική αναφορά στις διαδρομές που ακολουθούσαν τα χρήματα κάποιων εκ των δανείων, από εταιρεία σε εταιρία ώστε να είναι δυσχερής ο εντοπισμός τους από τις αρμόδιες εποπτικές αρχές .
 
Σημειώνεται πως ο ίδιος ο επιχειρηματίας αμφισβητεί τα ποσά των αποκαλούμενων επισφαλών δανείων και επομένως της πραγματικής ζημιάς και επισημαίνει πως κάποια από αυτά εκταμιεύτηκαν, ενώ ο ίδιος δεν ήταν καν μέτοχος. Επίσης, υποστηρίζει πως μεγάλο μέρος των δανείων για τα οποία καλείται να λογοδοτήσει μεταφέρθηκε στην “καλή PROTON BANK” και εξυπηρετείται κανονικά και τονίζει πως έχει επιστρέψει χρήματα στην τράπεζα και έχει δηλώσει πρόθεση να επιστρέψει και άλλα.