«Για πρώτη φορά εδώ και χρόνια δοκιμάζονται τόσο πολύ οι κοινωνικές τάξεις με στέρηση ακόμα και βασικών αγαθών. Η λαϊκή βούληση έχει περιθωριοποιηθεί. Η μόνη πολιτική δύναμη που θα μπορούσε να αμφισβητήσει αυτό το μοντέλο, η Αριστερά, σε πολλές εκφράσεις της πανευρωπαϊκά, υποτάχθηκε στο συσχετισμό και πέρασε το μήνυμα στους λαούς ότι δεν μπορεί να υπάρξει εναλλακτική πολιτική, παρά μόνο εναλλακτική διαχείριση της ίδιας πολιτικής. Μοιραία το πολιτικό κενό της λαϊκής δυσαρέσκειας καλύπτεται από ανώδυνες για το κεφάλαιο διαφοροποιήσεις της Δεξιάς, η οποία δείχνει να μεταλλάσσεται σε αυτό που στην Ελλάδα περιγράφηκε από βουλευτή της ΝΔ ως “σοβαρή Χρυσή Αυγή”. Και πράγματι, το κυβερνητικό σχήμα της Μελόνι περισσότερο μοιάζει σαν κυβέρνηση ΝΔ με πρωθυπουργό τον Άδωνι Γεωργιάδη και υπουργό οικονομικών τον Κυριάκο Μητσοτάκη παρά σαν κυβέρνηση Χρυσής Αυγής. Αποδεδειγμένα, η ολιγαρχία και το πολιτικό προσωπικό της Δεξιάς ξέρουν να προσαρμόζονται: οι απάτριδες εφοπλιστές και τραπεζίτες ξέρουν να το παίζουν πατριώτες, οι αντισημίτες να αποτίουν τα “σέβη” τους στο ΚΙΣ και τα τάγματα εφόδου να ορκίζονται “πίστη” στη δημοκρατία όταν προσλαμβάνονται στην αστυνομία. Τους αρκεί να έχουν την εξουσία, τη θέση, το χρήμα και ξέρουν ότι μπορούν να επιβάλλουν την ατζέντα την κατάλληλη, κάθε φορά, στιγμή», αναφέρουν μεταξύ άλλων.
Συνεχίζουν, τονίζοντας: «Εμείς οι προοδευτικοί/ες τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβουμε ότι υπάρχουμε πολιτικά μόνο ως κάτι εντελώς αντίθετο από αυτούς; Ως κάτι ρηξικέλευθο και επικίνδυνο για την τάξη τους; Ως κάτι που σχεδιάζει με ειλικρίνεια και ωριμότητα ένα πρόγραμμα ρήξης με την ολιγαρχία που τους κινεί; Τι πρέπει να γίνει για να καταλάβουμε ότι ο φασισμός επελαύνει όταν οι προοδευτικοί δίνουν διαπιστευτήρια στην ολιγαρχία; Ότι δεν αντιμετωπίζεται με ψοφοδεή αντιπολίτευση προσώπων αλλά με σφοδρή σύγκρουση πολιτικής;»
Και καταλήγουν: «Η αυταπάτη ότι η δεξιά πολιτική αντιμετωπίζεται χωρίς ρήξη ξεδόντιασε την Αριστερά και δυνάμωσε τη Δεξιά τόσο που πλέον δείχνει παντού το αληθινό αυταρχικό της πρόσωπο. Αρκετό κακό μας έκαναν αυτές οι αυταπάτες, φτάνει πια. Μιλάμε τώρα για το πρόγραμμα ρήξης με την ολιγαρχία ενώ ταυτόχρονα δίνουμε άμεσα, στο κίνημα, ανεξάρτητα από τις εκλογές, τη μάχη για να μην δημιουργηθούν άλλα τετελεσμένα εις βάρος του λαού. Για να μην ξαναπέσουμε από τα σύννεφα».