Ξεκάθαρη πρωτιά εξασφαλίζει, όπως όλα δείχνουν, o εκλεκτός του Ραφαέλ Κορέα, Αντρές Αραούζ, στις χθεσινές εκλογές και περνά στο δεύτερο γύρο όπου, όπως όλα δείχνουν ως τώρα, δεν θα αναμετρηθεί με τον δεξιό υποψήφιο, Γκιγιέλμο Λάσσο, αλλά με τον έτερο υποψήφιο, της κομμουνιστικής οικολογικής αριστεράς, Γιακού Πέρεζ.

Ο ίδιος ο Αντρές Αραούζ ανακοίνωσε την πρωτιά του, δήλωσε ότι αναμένει την επίσημη ανακοίνωση «για να γιορτάσουμε», αλλά δεν κατονόμασε τον πιθανό αντίπαλό του στην δεύτερη αναμέτρηση, της 11ης Απριλίου.

Ωστόσο, ο Ραφαέλ Κορρέα, απο το Βέλγιο της εξορίας του, προβλέπει ανατροπή των ποσοστών και τελικά αναμέτρηση, στο δεύτερο γύρο της 11ης Απριλίου, μεταξύ Αραούζ και Λάσσο, στηρίζοντάς το στις περιοχές που δεν έχουν δώσει ακόμη τελικά αποτελέσματα. Πάντως, στο 83% των αποτελεσμάτων, όπως έγραψε και ο ίδιος, φαίνεται να προηγείται ο Αραούζ με 32,2% και ακολουθεί ο Πέρεζ με 19,8%, αφήνοντας και πάλι στα αζήτητα τον για τρίτη φορά υποψήφιο της δεξιάς, Γκιγιέλμο Λάσσο. Σύμφωνα με τον Κορρέα, πάντως, η διαφορά των δύο, Πέρεζ και Λάσσο, θα είναι στα δεκαδικά υπέρ του Λάσσο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το ποσοστό του Πέρεζ συνιστά έκπληξη για όλους τους αναλυτές και ξεπερνά κάθε προεκλογική δημοσκόπηση και κάθε προεκλογικό σενάριο.

Ο 36χρονος Αντρές Αραούζ, επικεφαλής του συνασπισμού «Ένωση για την Ελπίδα» ήλπιζε να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο, ειδικά λόγω της υποστήριξης Κορρέα, αλλά δεν κατάφερε να αποσπάσει το επιθυμητό ποσοστό του 50% των ψήφων. Η μετακίνηση των ψηφοφόρων στα αριστερά δείχνει και οφείλεται και στην προδοτική στάση του πρώην αντιπροέδρου του Κορρέα και νυν προέδρου, Λενίν Μορένο, ο οποίος όμως έστρεψε τη χώρα σε έναν ακραίο νεοφιλελευθερισμό, παρά το προοδευτικό του προεκλογικό πρόγραμμα. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην τελευταία προεκλογική δημοσκόπηση το 50% των ψηφοφόρων δήλωνε ότι θα αποφασίσει στην κάλπη – ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό αναποφάσιστων φαίνεται ότι στράφηκε στα αριστερά στηρίζοντας, μάλιστα, τον ιθαγενή υποψήφιο που κατεβαίνει με κεντρική ατζέντα την προστασία του περιβάλλοντος και την παντελή διακοπή των εξορύξεων στη χώρα. Στην οικολογική ατζέντα, άλλωστε, ο Γιακού Πέρεζ είχε στηρίξει όλη του την προεκλογική εκστρατεία αλλά και την, από τα αριστερά, κριτική που ασκούσε και στις κυβερνήσεις Κορρέα παλαιότερα.

Στον Ισημερινό, όπως και στη Βολιβία, ο πρόεδρος εκλέγεται στον πρώτο γύρο αν συγκεντρώσει είτε 50%+1 είτε 40% με διαφορά 10% τουλάχιστον από το δεύτερο. Το τελευταίο σενάριο ήταν αυτό που οι αναλυτές θεωρούσαν το πιθανότερο, αν εκλέγονταν πρόεδρος από την πρώτη αναμέτρηση.

Σε κάθε περίπτωση, η εκλογή του Αραούζ τον Απρίλιο είναι σχεδόν βέβαιη, και αν αντίπαλός του είναι ο Πέρεζ, και η αριστερότερη στροφή του αναμενόμενη, με βάρος στα ζητήματα περιβάλλοντος. Παράλληλα, η αναμέτρηση φέρνει πολύ πιο κοντά την επικράτηση του «ροζ ρεύματος» σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, ειδικά καθώς όλα δείχνουν ότι και η Χιλή, η Ονδούρα και η Βραζιλία θα ακολουθήσουν στο δρόμο που ήδη άνοιξαν Μεξικό, Αργεντινή, Βολιβία, Βενεζουέλα και Ισημερινός. Από ότι όλα δείχνουν, η «δεξιά παρένθεση» τελειώνει και επιστρέφει ισχυρό το ροζ κύμα, με νέους ηγέτες, και ηλικιακά και ως ονόματα, στο μεγαλύτερο ποσοστό.

Άγνωστο είναι πως θα αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ την αλλαγή χρώματος και την επαναφορά του ροζ κύματος στην «αυλή» της, αν και τα πρώτα σημάδια δεν είναι ενθαρρυντικά. Πέραν του γεγονότος ότι ο Λενίν Μορένο επέλεξε να βρίσκεται στην Ουάσιγκτον τις ημέρες ακριβώς πριν τις εκλογές – κάτι που οδήγησε στον φόβο πραξικοπήματος αλά Βολιβία, φόβο που ακόμη είναι παρών και θα παραμείνει ως και την αναμέτρηση του Απριλίου- η στήριξη που προσέφερε εκ νέου στο Γουαϊδό η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι μάλλον ενδεικτική για την πολιτική που θα ακολουθήσει στη Λατινική Αμερική.