Τα κεντρικά δελτία ειδήσεων του Σαββάτου μας ανακοίνωσαν επίσης χαρούμενα ότι οι τράπεζες πετυχαίνουν τους στόχους τους και ότι τα ευρωπαϊκά Stress Tests αποδεικνύουν ότι το τραπεζικό σύστημα είναι σταθερό και μπορεί να συνεχίζει να δανείζεται. Σύμφωνα με τον Alpha, δύο τράπεζες δεν έχουν κανένα πρόβλημα και οι άλλες δύο θα χρειαστούν ελάχιστα χρήματα από το ΤΧΣ για να καλύψουν τις κεφαλαιακές τους ανάγκες της τάξης του 1 έως 1,5 δις ευρώ. Το MEGA πάντως λέει ότι οι δύο τράπεζες (τα ονόματα δεν λέγονται ποτέ στον αέρα, δεν είναι δα και οροθετικές για να τις διαπομπεύσουν) θα χρειαστούν το πολύ 4,5 δις ευρώ.

Αλλά για μια στιγμή

Καταρχάς από πότε το 1 έως 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ είναι μικροποσό; Εγώ είχα μείνει με την εντύπωση ότι αν υπήρχαν διαθέσιμα 4500 εκατομμύρια ευρώ δεν θα χρειαζόταν να πληρώσουμε κανένα φόρο ακίνητης περιουσίας για τρία χρόνια.

Επιπλέον από πότε ακριβώς οι ελληνικές τράπεζες είχαν ως στόχο να αποτύχουν για λίγο; Διαβάζοντας τα οικονομικά ρεπορτάζ ήμουν σίγουρος ότι πηγαίναμε να σηκώσουμε την κούπα, όχι να φτάσουμε στα μπαράζ για να μην πέσουμε κατηγορία.

Από πότε ακριβώς δηλαδή η επίσημη αποτυχία των 2 από τις 4 τράπεζες μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία; Ιδίως όταν αυτές οι τράπεζες δέχτηκαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ σε ζεστό χρήμα μέσω ανακεφαλαιοποιήσεων, δανείστηκαν δεκάδες δις με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο, τους χαρίστηκαν οι φόροι για 30 χρόνια και τους παραχωρήθηκαν με συμβολικό αντίτιμο τα καλά κομμάτια των τραπεζών που εκκαθαρίστηκαν.

Και τέλος πως είναι δυνατόν να θεωρείται ως τρανταχτό αποδεικτικό στοιχείο της επιτυχίας το γεγονός ότι η ΕΚΤ θα συνεχίσει να τις δανείζει; Συγνώμη, αλλά αν είχαμε φτάσει στο σημείο μετά από ένα πρόγραμμα σωτηρίας ίσο με το 70% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος να συζητάμε για το αν υπάρχει περίπτωση να καταρρεύσουν εντελώς οι ελληνικές τράπεζες, τότε παρακολουθούσα λάθος δελτία ειδήσεων.

«Τραπεζικό ρεπορτάζ»: Το συντομότερο ανέκδοτο

Τις αμέσως προηγούμενες ημέρες όταν στο ThePressProject δημοσιεύαμε την ανάλυση της JP Morgan και το ρεπορτάζ του CNN και του Reuters που έδειχναν ότι η Eurobank και η Πειραιώς δεν καταφέρνουν να περάσουν τα Stress Tests (και άρα θα χρειαστούν επιπλέον κεφαλαιακές ενισχύσεις) τα τηλεοπτικά κανάλια και οι εφημερίδες είχαν να παρουσιάσουν μια εντελώς διαφορετική ιστορία: «Τα καταφέραμε!», «οι τράπεζες σώζουν την παρτίδα!», κανένα πρόβλημα με τα «Stress Tests» κ.λπ.

Ακόμα και οι οικονομικοί συντάκτες των «αριστερών» ΜΜΕ που μίλησα μου πρότειναν να προσέχω με αυτά που γράφουμε γιατί θα διαψευστούμε. Σήμερα όμως, λίγες ώρες πριν την δημοσίευση των αποτελεσμάτων, οι τράπεζες που μέχρι χθες δεν ήταν διαθέσιμες προς σχολιασμό φαίνεται ότι επικοινώνησαν με τους τηλεοπτικούς σταθμούς και τους ζήτησαν να προετοιμάσουν τον κόσμο.

Λέξεις κενές περιεχομένου

Ο βιασμός της γλώσσας μέσω της εννοιολογικής μεταστροφής έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια. Από τότε που ακούστηκε το Success Story από το στόμα του Αντώνη Σαμαρά πολύ φοβάμαι ότι τα νέα παιδιά που μαθαίνουν αγγλικά θα προσπαθούν να διορθώσουν τη δασκάλα τους όταν θα προσπαθεί να τους εξηγήσει τη μετάφραση.

Είναι σαν τη φράση «το είπε η τηλεόραση» που πριν από 10 χρόνια σήμαινε ότι το περιστατικό ήταν επιβεβαιωμένο και σήμερα σημαίνει «καλύτερα να το ψάξω λίγο στο internet».

Και μπορεί ο Τηλέμαχος να έκανε πολύ καλά που σταμάτησε το μάδημα της μαργαρίτας εκεί που τον βόλευε (γιατί η αλήθεια είναι ότι η Νίνα τον αγαπάει πάρα πολύ) αλλά στην περίπτωσή μας οι τράπεζες αφενός δεν μας περιβάλλουν με το Concept της αγάπης (παρά μόνο μιας εκδοχής της) και αφετέρου δεν είναι αλήθεια ότι τα κατάφεραν.