Ο δημοσιογράφος σχολιάζει ότι παρά τα μέτρα λιτότητας που προβλέπουν περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, απολύσεις 150.000 δημοσιών υπαλλήλων και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, δεν προβλέπεται περικοπή των εξοπλιστικών δαπανών και επισημαίνει χαρακτηριστικά: «Για τη χορήγηση της οικονομικής βοήθειας από την ΕΕ δεν προβλεπόταν ούτε προβλέπεται απαγόρευση της χρησιμοποίησης της για προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού».
Συμπληρώνει δε ότι τα εξωφρενικά ποσά που δαπανώντο για εξοπλιστικές δαπάνες έχουν συμβάλει στη δημιουργία της καταστροφικής κατάστασης των ελληνικών δημοσιονομικών και παραθέτει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδας ανέρχονται στο 3,1% του ΑΕΠ, τη στιγμή που ο μέσος όρος των αντίστοιχων δαπανών στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σύμφωνα με στοιχεία του ΝΑΤΟ, ανέρχεται στο 1,7%.
Παρά τη μείωση του προϋπολογισμού για την άμυνα από 6,5 σε 5,5 δις ευρώ, εξακολουθεί να προβλέπεται δαπάνη 1,8 δις για προμήθεια εξοπλιστικών προϊόντων. Η Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων κατοίκων έχει 156.000 στρατιώτες, κατά τι λιγότερους από τη Γερμανία των 82 εκατομμυρίων κατοίκων.
Επισημαίνεται ότι ο μεγάλος αριθμός στρατιωτών και η υψηλή δαπάνη για αμυντικό εξοπλισμό οφείλεται στη γειτνίαση με την Τουρκία αλλά σημειώνεται ότι οι δύο χώρες ουσιαστικά ανταγωνίζονται η μία την άλλη στην προμήθεια εξοπλισμών και τονίζεται ότι: «Το ΝΑΤΟ δεν εμποδίζει την προμήθεια εξοπλιστικών συστημάτων ούτε παρεμβαίνει στη διαμάχη μεταξύ των δύο χωρών, μελών της Συμμαχίας».
Ο δημοσιογράφος σημειώνει επίσης ότι οι Γερμανικές επιχειρήσεις έχουν συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην υπερχρέωση της Ελλάδας, καθώς 31% των εξοπλιστικών δαπανών αφορούν σε αγορά γερμανικών προϊόντων και καταλήγει ως εξής:
«Παρά το τεράστιο χρέος και την επαπειλούμενη χρεοκοπία, ούτε η ΕΕ ούτε η Καγκελάριος έχουν απαιτήσει κάποιου είδους περιορισμό των αμυντικών δαπανών. Όπως συνέβη στη Μέση Ανατολή, ίσως στο μέλλον τα όπλα χρησιμοποιηθούν και κατά των πολιτών, σε περίπτωση διαμαρτυριών κατά της εφαρμογής των επιβαλλόμενων από την ΕΕ και τη Γερμανία απαιτήσεων. Τις περισσότερες φορές τα συμφέροντα του κεφαλαίου επιβάλλονται με τη βία».