Το Κοινωνικό Συμβούλιο των φυλών Βιρφαλά της Λιβύης, και οι φυλές Ταρχούνα, με χθεσινές τους ανακοινώσεις, απορρίπτουν το μνημόνιο κατανόησης ανάμεσα στην Τουρκία και την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων, διότι παραβιάζει την εθνική κυριαρχία της χώρας τους και δίνει στην Τουρκία λόγο στην πολιτική της Λιβύης.
Οι Βιρφάλα, που κατοικούν περί τη Σύρτη και τη Βεγγάζη, αποτελούν περίπου το ένα έκτο του συνολικού πληθυσμού της Λιβύης, και θεωρούνται οι ισχυρότερες των φυλών, ήταν δε σύμμαχοι του Μουαμάρ Καντάφι επί πολλά χρόνια – αν και όχι στο τέλος-, εξασφαλίζοντας υψηλές θέσεις στο στράτευμα.
Στην ανακοίνωση, οι φυλές εκφράζουν την οργή τους για το Μνημόνιο, το οποίο υπέγραψε ο Φαγιέζ αλ-Σαράτζ, ηγούμενος της κυβέρνησης συνεργασίας που στηρίζει ο ΟΗΕ, με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
«Εκ μέρους των φυλών της Δυτικής Λιβύης απορρίπτουμε ως κενή νοήματος και άκυρη τη συμφωνία που υπέγραψε ο αλ-Σαράτζ όπως και την ωμή επέμβαση της Τουρκίας στα εσωτερικά μας ζητήματα», αναφέρεται συγκεκριμένα στην ανακοίνωση, που μεταδόθηκε από την τηλεόραση της Λιβύης. Οι φυλές Βιρφαλά καλούν, κατόπιν, το Λαό της Λιβύης να ενωθεί και να μετάσχει σε μία Πανλιβυκή εθνική συνδιάσκεψη «χωρίς καμμία εξωτερική ή ξένη επέμβαση ή διακανονισμό».
Ομοίως το Συμβούλιο των Φυλάρχων των, μικρότερης πολιτικοκοινωνικής ισχύος, φυλών Ταρχουνά, εξέδωσε ανακοίνωση σε πολύ αυστηρή γλώσσα, καταδικάζοντας το μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψε ο αλ-Σαρατζ, τον οποίο ειρωνεύονται ως «την αδύναμη κυβέρνηση της Τρίπολης που ελέγχει 2% της χώρας και δεν έχει καμμία λαϊκή, νομική ή συνταγματική βάση στη Λιβύη», η οποία «κακοδιαχειρίζεται τη διεθνή αναγνώριση που της δόθηκε» και παραμένει «ανίκανη και μη εκλεγμένη» και παραδίδεται «σε χώρες-παρίες [rogue states] που στοχεύουν, με τέτοιες ύποπτες συμφωνίες, να επιμηκύνουν την κρίση στη Λιβύη και να κρατήσουν όμηρο την αδύναμη κυβέρνηση, που παράνομα τους βοηθά να καταφέρουν τα ιστορικά τους σχέδια εις βάρος της Λιβύης». Παρακάτω, μάλιστα αναφέρουν ότι «ο Ερντογάν θέλει να χρησιμοποιήσει τη Λιβύη ως Δούρειο Ίππο για να πραγματοποιήσει τα ύποπτα σχέδια του στην Ανατολική Μεσόγειο [..] συνεχίζοντας την καταδικαστέα αποικιοκρατική πολιτική της Τουρκίας».
«Η Τουρκία φύτεψε, χρηματοδότησε και υποστήριξε με κάθε τρόπο την τρομοκρατία στη Λιβύη, στάθηκε αλαζονικά και επιθετικά απέναντι στον Εθνικό Λιβυκό Στρατό, σκότωσε δεκάδες από τους γενναίους μας στρατιώτες με τα drones της. Η Τουρκία αγκαλιάζει την Μουσουλμανική Αδελφότητα και διατρανώνει ότι θέλει να αναστήσει την ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Λιβύη […] Η τιμημένη ιστορία της Λιβύης δε μας επιτρέπει να σιωπήσουμε ή να πάρουμε ουδέτερη στάση, στοιχηματίζοντας σε αισθητικές λύσεις. Η Ιστορία [μας], του πολιτικού αγώνα και της απελευθέρωσης, δεν επιτρέπει στάση σιωπής, ουδετερότητας, πολιτικάντικες μανούβρες και πόλωση. Η επιμονή σε αυτά έφεραν καταπίεση, τυραννία, ταπείνωση και ωμή παραβίαση της κυριαρχίας της χώρας και των ανεξάρτητων εθνικών αποφάσεων. Πρόκειται ξεκάθαρα για νέα τουρκική αποικιοκρατία επί της Λιβύης.».
Άλλες εσωτερικές αντιδράσεις
Το Μνημόνιο είχε καταγγείλει ως παράνομο και κατά παράβαση όλων των διεθνών συνθηκών και συμφωνιών, λίγες ώρες νωρίτερα, και ο «αντάρτης» πρώην αντιπρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης, Φαθί αλ Μαχμπάρι, που σήμερα πρόσκειται στον στρατάρχη Χάφταρ. Ο αλ Μαχμπαρί μάλιστα χαρακτηρίζει «ύποπτη» την σιωπή του ΟΗΕ, και κάνει «επίθεση φιλίας» προς την Ελλάδα και την Αίγυπτο, για την «σύννομη» στάση τους.
Ομοίως, το μνημόνιο κατήγγειλε και ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Αγκίλα Σαλέχ, αποστέλλοντας σχετικές επιστολές προς τους Γενικούς Γραμματείς του ΟΗΕ και της Ένωσης των Αραβικών Κρατών. Στις επιστολές, το μνημόνιο καταδικάζεται ως παράνομο, καθώς δεν έχει περάσει από το Λιβυκό κοινοβούλιο και, κυρίως, επειδή παραδίδει γη και ύδωρ στην Τουρκία. Ειδικά, από το γραμματέα του ΟΗΕ, ζητείται να αποσυρθεί η στήριξη του Οργανισμού από την κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας.
*H είδηση συντάχθηκε με πληροφορίες από την εφημερίδα αλ Μαρσαντ (αγγλική έκδοση)