Τα στοιχεία του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ αναλυτικά δείχνουν ότι: 
 
Κάθε άνεργος βρίσκεται χωρίς δουλειά περισσότερο από δυόμισι έτη.
Σε 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος.
Η  μακροχρόνια ανεργία (δηλαδή άνεργος πάνω από 12 μήνες) κινείται στο 73%.
Η ανεργία πλήττει κυρίως τους νέους και τις νέες (18-24 ετών), ο ένας στους δύο είναι άνεργος (50,4%).
Οι 9 στους 10 ανέργους βρίσκονται στο περιθώριο και δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ ούτε ως επίδομα ανεργίας ούτε ως επιδότηση απασχόλησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το 10% των ανέργων λαμβάνει επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ ενώ το πρόσθετο επίδομα των 200 ευρώ τον μήνα το λαμβάνει μόλις το 1,5% του συνόλου των εγγεγραμμένων μακροχρόνια ανέργων.
Κατά την 4ετία των δύο Μνημονίων (2010-2014) καταγράφηκε αύξηση κατά 45% στον αριθμό των εγγεγραμμένων ανέργων και μείωση 47% στον αριθμό των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας.
Η πραγματική ανεργία στερεί από το ασφαλιστικό σύστημα πάνω από 7 δισ. ευρώ.- Κάθε χρόνο προ κρίσης δημιουργούνταν 58,9 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας ενώ στη διάρκεια της κρίσης χάνονταν ετησίως 170,5 χιλιάδες θέσεις. Το ποσοστό απασχόλησης μειώθηκε από περίπου 50% το 2008 σε κάτω του 40% το 2015.
 
Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, μία στις δύο προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα είναι με ευέλικτες μορφές απασχόλησης (τρίμηνα, τετράμηνα κ.ά.).