Μία παράσταση εμπνευσμένη από τις Μητέρες της Πλατείας Μαΐου, τις γενναίες γυναίκες της Αργεντινής που αντιστάθηκαν στη στρατιωτική δικτατορία αναζητώντας τα εξαφανισμένα παιδιά τους ανεβαίνει στο θέατρο ΙΣΟΝ στις 30, 31 Μαΐου και 1 Ιουνίου, από το theatre studio της ProvaT.O. Athens
Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, η παράσταση φωτίζει έναν αγώνα που παραμένει διαχρονικός και επίκαιρος, με βάση κείμενα από το θεατρικό ανθολόγιο “Pañuelos en escena”, συνεντεύξεις, αρχειακό υλικό, μαρτυρίες και ιστορικά γεγονότα.
Η δικτατορία του Βιδέλα στην Αργεντινή διήρκεσε πέντε χρόνια, από το 1976 έως το 1981. Ο Βιδέλα επέβαλε ένα καθεστώς καταστολής και τρομοκρατίας, που έμεινε γνωστός ως “Βρώμικος Πόλεμος”. Η χούντα του ήταν αδυσώπητη. Περιλάμβανε διώξεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, πτήσεις θανάτου, απαγωγές και εξαφανίσεις όλων όσοι θεωρούνταν αντιφρονούντες. Επί των ημερών του, υπολογίζεται ότι περίπου 30.000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν και χάθηκαν, ανάμεσα τους 500 βρέφη τα όποια είτε χάθηκαν είτε αποσπάστηκαν βίαια από τις μητέρες τους. Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τα εγκλήματα που διέπραξε κατά της ανθρωπότητας, όμως μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμενε αμετανόητος. Όπως έλεγε, “οι εξαφανισμένοι δεν έχουν οντότητα, δεν υπάρχουν”. Οποιοσδήποτε πολίτης μπορούσε να θεωρηθεί αντίπαλος του καθεστώτος και γι’ αυτό ζούσε αδιαλείπτως με το φόβο του βασανισμού και του θανάτου. “Τρομοκράτης δεν είναι απλώς κάποιος με όπλο ή βόμβα, αλλά και κάποιος που διαδίδει ιδέες που είναι αντίθετες με τον δυτικό και χριστιανικό πολιτισμό. Πρέπει να πεθάνουν όσοι άνθρωποι χρειάζεται για να είναι και πάλι η Αργεντινή μια χώρα ασφαλής”.
Οι Μητέρες της Πλατείας του Μαΐου, οργάνωση που έχει ιδρυθεί τον Απρίλιο του 1977, αναζητούν τα αγνοούμενα παιδιά τους, που έπεσαν θύματα της Χούντας, ενώ οι Γιαγιάδες της Πλατείας του Μαΐου αναζητούν τα εγγόνια των αντιφρονούντων που ήσαν κρατούμενες, ενώ ήταν έγκυες, και τους αφαιρέθηκαν τα βρέφη τους μετά τον τοκετό. Στην πλειονότητά τους εκτελέστηκαν και κατόπιν τα παιδιά τους δόθηκαν για υιοθεσία, με ψεύτικα χαρτιά, σε οικογένειες προσκείμενες στο καθεστώς. Οι Γιαγιάδες, αν και σε πολύ προχωρημένη ηλικία, εξακολουθούν να ερευνούν με την ελπίδα να επιλύσουν ακόμη 300 υποθέσεις τέτοιων υιοθεσιών. Προς τον σκοπό αυτό, ενθαρρύνουν όσους Αργεντινούς γεννήθηκαν στη διάρκεια της δικτατορίας κι έχουν αμφιβολίες για την αληθινή τους ταυτότητα, να κάνουν έλεγχο DNA ώστε να συγκριθούν τα δείγματα με αυτά των γονέων των πολιτικών κρατουμένων, που έχει διαπιστωθεί πως ήταν έγκυες στη διάρκεια της σύλληψής τους. Φορώντας πάντοτε τα διακριτικά λευκά μαντήλια τους παραμένουν αταλάντευτες στην αποφασιστικότητά τους να φέρουν εις πέρας το έργο τους. Έχουν καταφέρει να βρουν 139 από τα “500 μωρά κλεμμένα από τη δικτατορία.” Ο 139ος αγνοούμενος βρέθηκε τον Φεβρουάριο 2025…
«Το μόνο που θέλουμε να μάθουμε είναι πού βρίσκονται τα παιδιά μας, ζωντανά ή νεκρά. Αγωνιούμε διότι δεν ξέρουμε εάν είναι άρρωστα, εάν κρυώνουν, εάν πεινάνε. Δεν ξέρουμε τίποτα. Είμαστε απελπισμένες κ διότι δεν ξέρουμε σε ποιον να απευθυνθούμε. Προξενεία, πρεσβείες, υπουργεία, εκκλησίες, όλοι μάς έκλεισαν την πόρτα.Γι’ αυτό σας ικετεύουμε: είστε η ύστατη ελπίδα μας. Βοηθήστε μας, σας ικετεύουμε…»
(Μητέρα προς δημοσιογράφο- 1978, Μπουένος Αϊρες, Πηγή: Las Madres: The Mothers of Plaza de Mayo)
Στοιχεία παράστασης: