Επικρατεί μεγάλη απογοήτευση, αγανάκτηση, και ο κόσμος δεν ξέρει τι να ψηφίσει. Αυτό που ακούω να επαναλαμβάνεται είναι η φράση «Όλοι ίδιοι είναι».

Πολύς κόσμος παραμένει αναποφάσιστος και ίσως για πρώτη φορά, διαβάζει τα προγράμματα των υποψηφίων προκειμένου να καταλήξει στην απόφασή του.

Τα ΜΜΕ προπαγανδίζουν υπέρ του Μακρόν, ο οποίος υποστηρίζεται από επιχειρηματίες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, όμως στην πραγματικότητα δεν πείθει και πολύ τους Γάλλους, που τον βλέπουν σαν μια «φούσκα». Δεν έχει ένα συμπαγές πρόγραμμα, κάνει πηγαινέλα προς τα αριστερά και τα δεξιά. Πολλοί Γάλλοι, ανεξαρτήτως των ιδεολογικών πεποιθήσεών τους, λένε ότι ο μόνος που έχει ένα πρόγραμμα είναι ο Φιγιόν.

Η Λε Πεν δεν ακούγεται και τόσο πολύ όσο φαίνεται απ' έξω. Στην πραγματικότητα, κάνει τα πάντα για να μην κυβερνήσει, γιατί ξέρει ότι αυτό που θα πάρει στα χέρια της είναι μια «καυτή πατάτα». Η Λε Πεν, πιστεύω, θα πάρει τα ηνία της εξουσίας το 2022, δηλαδή αφού η γαλλική κοινωνία θα έχει απογοητευτεί κι άλλο, από οποιονδήποτε κι αν κερδίσει την προεδρία τώρα, γιατί αυτό θα συμβεί. Παρ' όλο που αυτές οι εκλογές είναι ιδιαιτέρως σημαντικές, τελικά για οποιονδήποτε επόμενο πρόεδρο υπάρχει μια και μόνη γραμμή, αφού και η Γαλλία, εδώ και μια δεκαετία, έχει υποταχτεί στις πολιτικές των Βρυξελλών και της Γερμανίας. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, το ύφος «δέκα καρδιναλίων» που έχουν οι Γερμανοί δημοσιογράφοι σε συνεντεύξεις Τύπου στο προεδρικό Μέγαρο των Ηλυσίων.

Για αυτό το λόγο και ο Μελανσόν θα αποτύγχανε α λα ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ποτέ μα ποτέ δεν έχει κερδίσει φαβορί σε γαλλικές εκλογές.

Υπάρχουν προβλήματα στη γαλλική κοινωνία, τα οποία ενδεχομένως να είναι και φτιαχτά για να περάσουν άτυπα μνημόνια. Πιο χαρακτηριστικό πρόβλημα είναι η εργασιακή μεταρρύθμιση που πέρασε και καταστρατηγεί όλα τα κεκτημένα δικαιώματα.

Προεκλογικά ακούγεται αρκετά και το «Να μην γίνουμε Ελλάδα». Στις προεκλογικές εκστρατείες, η τρομοκρατία δεν αποτελεί πραγματικά κεντρικό ζήτημα. Οι υποψήφιοι δεν έχουν πείσει ούτε για το πώς θα δώσουν λύση στην ανεργία και την οικονομία, αφού η ανάπτυξη είναι προς τα κάτω, και αναλώνονται σε χιλιοειπωμένα πράγματα και υποσχέσεις. Στην καρδιά της προεκλογικής εκστρατείας τελικά βρέθηκαν τα σκάνδαλα του Φιγιόν, της Λε Πεν, η σεξουαλική ζωή του Μακρόν και η γυναίκα του Αμόν που εργάζεται στη Louis Vuitton.