«Υπάρχει αίμα σ’ αυτή τη συσκευή» λέει στην κάμερα ο ακτιβιστής Mark – Olivier Herman κρατώντας ένα κινητό τηλέφωνο «γιατί τα κινητά σας τηλέφωνα περιέχουν μικρά ηλεκτρονικά κυκλώματα που δεν θα μπορούσαν να τεθούν σε λειτουργία χωρίς το ορυκτό που λέγεται κολτάνιο». Το κολτάνιο είναι ένα από τα πιο περιζήτητα ορυκτά μεταλλεύματα του κόσμου, αφού είναι απαραίτητο για την κατασκευή πάμπολλων ηλεκτρονικών συσκευών και κυρίως των κινητών τηλεφώνων.
Στο γεωλογικό παράδεισο του ανατολικού Κονγκό o εμφύλιος πόλεμος της προηγούμενης δεκαετίας άφησε πίσω περισσότερα από 4 εκατομμύρια νεκρούς. Τα ορυχεία απ’ όπου εξάγεται το κολτάνιο βρίσκονται σε πλήρη έλεγχο παραστρατιωτικών ομάδων. Ανήλικα παιδιά που δεν έχουν δει ποτέ στη ζωή τους κινητό τηλέφωνο, σκάβουν μέρες στα ορυχεία για την εξαγωγή του κολτανίου για να πάρουν 10 δολάρια. Καμία άλλη επιλογή δεν τους δίνεται. Σφαγές, απαγωγές, βιασμοί παιδιών και γυναικών, παραδειγματικοί αποκεφαλισμοί είναι οι συνθήκες που επικρατούν.
Η Christine Deschryver Schuler ακτιβίστρια που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των κακοποιημένων γυναικών στην περιοχή των ορυχείων, εξομολογείται τις σκέψεις στην κάμερα των γάλλων δημοσιογράφων: «θα έπρεπε να επινοηθούν νέες λέξεις για να περιγράψουν αυτούς τους βιασμούς» και συνεχίζει «αυτές οι γυναίκες έχουν καταστραφεί τελείως».
Το κινηματογραφικό συνεργείο ελίσσεται σε πολύ δύσκολες καταστάσεις – συχνά με κρυφή κάμερα – και καταφέρνει να ξεδιπλώσει τον ιστό όλων των επωφελούμενων από το παράνομο εμπόριο του κολτανίου. Από τους ντόπιους πολέμαρχους που υποδουλώνουν τον πληθυσμό του Κονγκό και τους μεσάζοντες που το εξάγουν, ως τους Ευρωπαίους εμπόρους που εισάγουν και τις πολυεθνικές εταιρείες που εκμεταλλεύονται το πολύτιμο ορυκτό στην Αμερική και την Κίνα.