Όπως επισημαίνουν τα Σωματεία στην κοινή τους επιστολή:

«Λόγω της μεταστροφής της παγκόσμιας παραγωγής στην «πράσινη μετάβαση» και την ηλεκτροκίνηση, απαιτείται η κατασκευή συσσωρευτών ενέργειας (μπαταρίες) από τα δυσεύρετα απαραίτητα συστατικά που είναι τα υπάρχοντα – χαρακτηρισμένα ως στρατηγικής σημασίας από την Ε.Ε. – προϊόντα της ΛΑΡΚΟ (Νικέλιο και Κοβάλτιο), των οποίων άμεσα και για παρά πολλά χρόνια η ζήτηση θα πολλαπλασιαστεί με αντίστοιχη αύξηση των τιμών. Ήδη, αυτές τις ημέρες η τιμή του Νικελίου έσπασε κάθε ιστορικό ρεκόρ όλων των εποχών, κυμαινόμενη σε ασύλληπτα νούμερα δεκάδων χιλιάδων $/ton, αγγίζοντας στις 8/3/2022 τις 101.365$/tοn, ενεργοποιώντας τη διακοπή της διαπραγμάτευσης του νικελίου στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου (LME), ενώ σύμφωνα με δημοσιευμένες μελέτες διεθνών οργανισμών, όπως η πρόσφατη του ΔΝΤ, λόγω της ηλεκτροκίνησης, αναμένονται τεράστιες αυξητικές τάσεις, οι οποίες θα είναι σταθερές και μεγάλης διάρκειας. Αν λάβουμε υπόψη ότι το κοστολόγιο ανά τόνο παραγωγής, προ ειδικής διαχείρισης, ήταν περίπου στις 13.000€/ton, γίνεται άμεσα αντιληπτό ποιες είναι οι προοπτικές και τα τεράστια μεγέθη κερδοφορίας της ΛΑΡΚΟ. Σημειώνουμε ότι μόνο τα εξερευνημένα κοιτάσματα που υπάρχουν, ανέρχονται σε αποθέματα της τάξεως των 2 εκατ. τόνων Νικελίου, μη συμπεριλαμβάνοντας την αξιοποίηση της προστιθέμενης αξίας του κοβάλτιου, που μέχρι σήμερα είναι ανεκμετάλλευτη, την παραπέρα αξιοποίηση του σίδηρονικελίου, με την καθετοποίηση της παραγωγής μέσα από μονάδα παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα και την αξιοποίηση των υποπροϊόντων της. Με πολιτική βούληση και απόφαση, εν όψει των ειδικών συνθηκών, τα κέρδη μπορούν να είναι σε ασύλληπτα μεγέθη».

Καταγγέλλουν επίσης πως, «οι αρμόδιοι Υπουργοί, χωρίς ντροπή, μας δηλώνουν πως όλος αυτός ο βιομηχανικός κολοσσός ανεκτίμητης αξίας και προοπτικής θα «χαριστεί» έναντι σχεδόν μηδενικού αντίτιμου. Παράλληλα, μας λένε πως θα πρέπει να ικανοποιηθούν όλοι οι όροι των υποψήφιων επενδυτών (περιβαλλοντολογικό, ενεργειακό, απολύσεις εργαζομένων, κλπ). Και όλα αυτά κάτω από το τεχνητά εκβιαστικό αφήγημα –  δίλημμα, ότι μόνο έτσι θα βρεθεί ο  «σωτήρας» της ΛΑΡΚΟ ή διαφορετικά θα οδηγηθεί στο κλείσιμο».

Τα Σωματεία των εργαζομένων ζητούν:

  • Ζητάμε την άμεση παρέμβαση σας προκειμένου:
  1. Να σταματήσει άμεσα το σχέδιο αναγκαστικής εξόδου από την εταιρία των 300 εργαζομένων που έχουν συγκεντρωμένη τη μοναδική τεχνογνωσία της ΛΑΡΚΟ. Θα είναι εγκλήματικό να χαθεί ένα σημαντικό κεφάλαιο της ΛΑΡΚΟ πριν βρεθεί οριστική λύση στο θέμα της εξυγίανσής της. Θα είναι επικίνδυνο για την ασφαλή λειτουργία, την απαξιώνει ακόμη περισσότερο και την οδηγεί σε ενδεχόμενο κλείσιμο. Σε κάθε περίπτωση, η οποιαδήποτε μεταβολή των εργασιακών σχέσεων, πρέπει να απευθύνεται στο σύνολο του προσωπικού και μέσα από μια ουσιαστική διαβούλευση με τους εργαζόμενους.
  2. Λόγω των ειδικών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στην Χώρα μας και όχι μόνο, σε σχέση με ότι ίσχυε πριν τρία χρόνια, να εξεταστεί κάθε δυνατή εναλλακτική εξυγίανση των συσσωρευμένων υποχρεώσεων της ΛΑΡΚΟ, με γνώμονα την πλήρη αξιοποίηση των αναπτυξιακών της δυνατοτήτων και τη διασφάλιση της ενιαίας λειτουργίας, των θέσεων εργασίας και όλων των νόμιμων εργασιακών δικαιωμάτων. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα της έκβασης του υφιστάμενου σχεδίου εξυγίανσης που διαφαίνεται μη αποτελεσματικό, η απώλεια και έστω μιας ημέρας από την ασφαλή παραγωγική δυνατότητα της ΛΑΡΚΟ, είναι σημαντική.
  3. Να δοθεί η δυνατότητα στους εργαζόμενους να ενημερώσουν τις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές, προκειμένου να καταθέσουν και τις ρεαλιστικές προτάσεις τους (όπως έχουν κατατεθεί επίσημα στη διαδικασία διαβούλευσης ομαδικών απολύσεων στις 3/3/2022), προκειμένου να επιτευχθεί η υποτιθέμενη πρόθεση που εμπεριέχεται στην «πρόσκληση διαβούλευσης» της ειδικής διαχείρισης, «με γνώμονα την εξασφάλιση της ενιαίας λειτουργίας και την διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων του προσωπικού της ΛΑΡΚΟ», χωρίς να διακυβεύεται είτε η παραπέρα απαξίωση είτε το οριστικό κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ με τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους τις τοπικές κοινωνίες και το δημόσιο συμφέρον.

Ολόκληρη η επιστολή τους:

Κύριε Πρωθυπουργέ, Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Βουλής και Κύριοι επικεφαλής των πολιτικών κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου

Την αξία της ΛΑΡΚΟ, ως μια ιστορική και από τις λίγες εναπομείνασες βαριές και εξαγωγικές μεταλλευτικές βιομηχανίες της χώρας, τη σημασία της όχι μόνο για τους χιλιάδες άμεσα και έμμεσα εργαζόμενους της, την σημαντικότητα της για τις τοπικές κοινωνίες έξι νομών της χώρας που δραστηριοποιείται, τους λόγους που την οδήγησαν στη σημερινή δύσκολη κατάσταση, τις θέσεις και προτάσεις των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, καθώς και τις αναξιοποίητες τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες της προς όφελος του Δημοσίου συμφέροντος, σας τις έχουμε καταθέσει με τεκμηριωμένο και αναλυτικό υπόμνημα στην Βουλή των Ελλήνων ( Αρ. Πρωτ. Βουλής 2017/13.6.2020). Σήμερα και δύο χρόνια μετά τη θέση της εταιρίας (άρθρο 21 του Ν. 4664/2020) σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, με στόχο την εκκαθάριση εν λειτουργία, σαν εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, οι οποίοι αγωνιούν και παλεύουν όλο αυτό το διάστημα για τη διασφάλιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, του μεροκάματου τους και των νόμιμων δικαιωμάτων τους, θέλουμε να σας επισημάνουμε τα παρακάτω κρίσιμα ζητήματα:

  1. Λόγω της μεταστροφής της παγκόσμιας παραγωγής στην «πράσινη μετάβαση» και την ηλεκτροκίνηση, απαιτείται η κατασκευή συσσωρευτών ενέργειας (μπαταρίες) από τα δυσεύρετα απαραίτητα συστατικά που είναι τα υπάρχοντα – χαρακτηρισμένα ως στρατηγικής σημασίας από την Ε.Ε. – προϊόντα της ΛΑΡΚΟ (Νικέλιο και Κοβάλτιο), των οποίων άμεσα και για παρά πολλά χρόνια η ζήτηση θα πολλαπλασιαστεί με αντίστοιχη αύξηση των τιμών. Ήδη, αυτές τις ημέρες η τιμή του Νικελίου έσπασε κάθε ιστορικό ρεκόρ όλων των εποχών, κυμαινόμενη σε ασύλληπτα νούμερα δεκάδων χιλιάδων $/ton, αγγίζοντας στις 8/3/2022 τις 101.365$/tοn, ενεργοποιώντας τη διακοπή της διαπραγμάτευσης του νικελίου στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου (LME), ενώ σύμφωνα με δημοσιευμένες μελέτες διεθνών οργανισμών, όπως η πρόσφατη του ΔΝΤ, λόγω της ηλεκτροκίνησης, αναμένονται τεράστιες αυξητικές τάσεις, οι οποίες θα είναι σταθερές και μεγάλης διάρκειας. Αν λάβουμε υπόψη ότι το κοστολόγιο ανά τόνο παραγωγής, προ ειδικής διαχείρισης, ήταν περίπου στις 13.000€/ton, γίνεται άμεσα αντιληπτό ποιες είναι οι προοπτικές και τα τεράστια μεγέθη κερδοφορίας της ΛΑΡΚΟ. Σημειώνουμε ότι μόνο τα εξερευνημένα κοιτάσματα που υπάρχουν, ανέρχονται σε αποθέματα της τάξεως των 2 εκατ. τόνων Νικελίου, μη συμπεριλαμβάνοντας την αξιοποίηση της προστιθέμενης αξίας του κοβάλτιου, που μέχρι σήμερα είναι ανεκμετάλλευτη, την παραπέρα αξιοποίηση του σίδηρονικελίου, με την καθετοποίηση της παραγωγής μέσα από μονάδα παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα και την αξιοποίηση των υποπροϊόντων της. Με πολιτική βούληση και απόφαση, εν όψει των ειδικών συνθηκών, τα κέρδη μπορούν να είναι σε ασύλληπτα μεγέθη.
  2. Η ΛΑΡΚΟ με πρόσχημα την υπερχρέωσή της στην Μέτοχο της ΔΕΗ και το πρόστιμο από την Ε.Ε. για «παράνομες κρατικές ενισχύσεις», τέθηκε σε εκκαθάριση εν λειτουργία, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το τίμημα της αξίας πώλησης της προς όφελος του Δημοσίου συμφέροντος (αποφ. Εφετείου Αθηνών 1407/2020). Με ευθύνη των αρμόδιων Υπουργών Π.Ε.Ν / Οικονομικών και της ειδικής διαχείρισης, παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες μας, η εταιρία λίγο πριν την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών από τους υποψήφιους επενδυτές, έχει πλήρως απαξιωθεί (εργοστάσιο με μειωμένη παραγωγή στο 20% προ ειδικής διαχείρισης, με απώλεια εσόδων εκατοντάδων εκατ. ευρώ και εγκαταλελειμμένα Μεταλλεία). Οι αρμόδιοι Υπουργοί, χωρίς ντροπή, μας δηλώνουν πως όλος αυτός ο βιομηχανικός κολοσσός ανεκτίμητης αξίας και προοπτικής θα «χαριστεί» έναντι σχεδόν μηδενικού αντίτιμου. Παράλληλα, μας λένε πως θα πρέπει να ικανοποιηθούν όλοι οι όροι των υποψήφιων επενδυτών (περιβαλλοντολογικό, ενεργειακό, απολύσεις εργαζομένων, κλπ). Και όλα αυτά κάτω από το τεχνητά εκβιαστικό αφήγημα –  δίλημμα, ότι μόνο έτσι θα βρεθεί ο  «σωτήρας» της ΛΑΡΚΟ ή διαφορετικά θα οδηγηθεί στο κλείσιμο.
  3. Σήμερα η διαδικασία της εκκαθάρισης εν λειτουργία βρίσκεται στη δεύτερη φάση των δύο διαγωνισμών (Ειδικής Διαχείρισης και ΤΑΙΠΕΔ), όπου οι υποψήφιοι επενδυτές καλούνται να δώσουν δεσμευτικές οικονομικές προσφορές εντός του Μαρτίου. Παράλληλα, η ειδική διαχείριση σε συνεννόηση με το αρμόδιο υπουργείο, από 18.2.2022, τελείως αιφνιδιαστικά και εκτός του αρχικού προγραμματισμού, κάλεσε τους εργαζόμενους σε μια προσχηματική διαβούλευση προκειμένου μέχρι το τέλος Μαρτίου να έχει απολύσει όλους τους εργαζόμενους με βάση το παρακάτω σχέδιο: Απολύονται οι 1060 εργαζόμενοι που σήμερα εργάζονται στην εταιρία και με μοναδικό κριτήριο την ηλικία θα επαναπροσληφθούν οι 750 εργαζόμενοι κάτω των 55 ετών μέχρι το τέλος της ειδικής διαχείρισης, όπου θα απολυθούν και αυτοί για να ξαναπροσληφθούν όσοι κριθούν απαραίτητοι από την ενδεχόμενη εγκατάσταση του νέου επενδυτή που θα επιλεγεί από τη διαδικασία των δύο διαγωνισμών και που στην καλύτερη περίπτωση θα είναι μετά από αρκετούς μήνες. Στην περίπτωση που δεν βρεθεί επενδυτής, προβλέπεται η ΛΑΡΚΟ να οδηγηθεί σε πτώχευση και σε οριστικό κλείσιμο. Σημειωτέον ότι ο αρχικός σχεδιασμός όπως είχε ανακοινωθεί από τα αρμόδια Υπουργεία και από την ειδική διαχείριση, ήταν η συνέχεια της παραγωγικής διαδικασίας όπως ήταν προ της ειδικής διαχείρισης μέχρι την τοποθέτηση του νέου επενδυτή, όπου και θα απολύονταν όλοι οι εργαζόμενοι για να επαναπροσλάβει όσους κρίνει ο επενδυτής.

Κύριε Πρωθυπουργέ, Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Βουλής και Κύριοι επικεφαλής των πολιτικών κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου, πέρα από τη διαφωνία των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών για το κυβερνητικό εγχείρημα και τον σχεδιασμό υλοποίησης των εξελίξεων της ΛΑΡΚΟ, πέρα από τις διαφωνίες και την πικρία τους για τη μη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών τους δικαιωμάτων και για τα οποία θα συνεχίζουν να αγωνίζονται μέχρι να δικαιωθούν, επειδή:

  • Η πρόχειρη και αιφνιδιαστική αλλαγή του αρχικού σχεδιασμού υλοποίησης της ειδικής διαχείρισης και ειδικά η οριστική απομάκρυνση 300 εργαζομένων πάνω από 55 ετών, πριν τη λήξη της ειδικής διαχείρισης, που κυρίως αποτελείται από επιστημονικό και στελεχιακό προσωπικό και σε αυτήν είναι συγκεντρωμένη η μοναδική τεχνογνωσία της ΛΑΡΚΟ, πρακτικά σημαίνει μεγαλύτερη απαξίωση της παραγωγικής διαδικασίας, με ασφαλή λειτουργία και μάλιστα σε μια αιματοβαμμένη εταιρία με πάνω από 80 νεκρούς εργάτες και ενδεχόμενο οριστικό κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ.
  • Δεν κατανοούμε στο ενδεχόμενο που υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον στις δεσμευτικές προσφορές του Μαρτίου και μέχρι την ημέρα της τοποθέτησης του η οποία εκ των πραγμάτων και των διαγωνιστικών διαδικασιών θα είναι πολύμηνη, γιατί με αυτές τις υψηλές τιμές του Νικελίου να χαθεί παραγωγή σημαντικής αξίας για την Εθνική Οικονομία.
  • Όχι μόνο δεν κατανοούμε, αλλά θεωρούμε αδιανόητο και εγκληματικό για την εθνική οικονομία, τις τοπικές κοινωνίες και τους εργαζόμενους, στο ενδεχόμενο που δεν υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον, να οδηγηθεί σε πτώχευση κλείνοντας οριστικά τη μεγαλύτερη μεταλλευτική εταιρία της Χώρας, η οποία, αν δεν λειτουργήσει έστω και με την προοπτική ενός εναλλακτικού τρόπου εξυγίανσης, θα μαραζώσει ολόκληρες περιοχές σε πέντε νομούς της Χώρας, θα προσθέσει χιλιάδες ανέργους και θα στερήσει από την Εθνική Οικονομία πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ανά έτος και τα οποία μάλιστα, λόγω μεγάλης κερδοφορίας, θα μπορούν να αποπληρώνουν και ζημιές του παρελθόντος προς όφελος όλων των πιστωτών. Ενδεικτικά και με βάση τα παραγωγικά και οικονομικά στοιχεία προηγούμενων ετών, προ ειδικής διαχείρισης, με μια μέση ετήσια παραγωγή 18.000 τόνων, υπολογιζόμενη με τις σημερινές τιμές πώλησης των περίπου 50.000$/τον (τιμή κλεισίματος πριν τη διακοπή της διαπραγμάτευσης του νικελίου στο LME) θα μπορεί να δημιουργήσει ετήσια έσοδα της τάξεως του 1 δισ.$ με ετήσιο μέσο λειτουργικό κόστος της τάξεως των 250-300 εκατ.$. Εάν δε, επαληθευτούν οι εκτιμήσεις των ειδικών για μελλοντικό υπερδιπλασιασμό των τιμών πώλησης του Νικελίου συν την προστιθέμενη αξία από την αξιοποίηση του Κοβαλτίου, τότε θα μιλάμε για τεράστια μεγέθη κερδοφορίας που σε ελάχιστο χρόνο θα αποσβέσουν τις όποιες επενδύσεις χρειαστούν και θα υπερκαλύψουν τις όποιες αυξήσεις σε ενέργεια και πρώτες ύλες.
  • Μας προβληματίζουν οι δημόσιες αναρτήσεις εκπροσώπου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που με συγκεκριμένες αναφορές σε πρόσωπα υπονοεί «στημένο διαγωνισμό προκειμένου η ΛΑΡΚΟ να δοθεί με τους ευνοϊκότερους Όρους και έναντι συμβολικού τιμήματος». Σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την προχειρότητα του σχεδιασμού πίσω από μια τέτοια παράτυπη και πρωτοφανή ενέργεια για τα εργασιακά πράγματα της Χώρας και πιθανόν πρωτόγνωρη σε παγκόσμιο επίπεδο. Δηλαδή, σε διάστημα λίγων μηνών, γίνονται ομαδικές απολύσεις σε όλο το προσωπικό, επαναπροσλαμβάνεται αμέσως ένα μέρος αυτού με διαφορετικές συμβάσεις εργασίας, μετά ξανααπολύονται όλοι για να επαναπροσληφθεί αμέσως ένα μέρος και πάλι με νέες συμβάσεις εργασίας!
  • Οι νέες διαμορφωμένες ειδικές συνθήκες που επικρατούν στην Χώρα μας και έχουν σχέση με την κατάσταση της Εθνικής Οικονομίας, όπως αυτή επιβαρύνθηκε από τη διετία της Πανδημίας, την υφιστάμενη μεγάλη ανεργία και η τεράστια αύξηση των χρηματιστηριακών τιμών του Νικελίου και Κοβαλτίου ως προϊόντα στρατηγικής αξίας, όχι μόνο για τη χώρα μας αλλά και για την Ε.Ε., ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες πολεμικές συρράξεις, θεωρούμε ότι διαμορφώνουν ένα τελείως διαφορετικό πλαίσιο σε σχέση με αυτό που υπήρχε πριν τρία χρόνια, με αποτέλεσμα να χρήζουν ριζικής αναθεώρησης οι οποίοι σχεδιασμοί αφορούν το μέλλον και την προοπτική της ΛΑΡΚΟ.
  • Ζητάμε την άμεση παρέμβαση σας προκειμένου:
  1. Να σταματήσει άμεσα το σχέδιο αναγκαστικής εξόδου από την εταιρία των 300 εργαζομένων που έχουν συγκεντρωμένη τη μοναδική τεχνογνωσία της ΛΑΡΚΟ. Θα είναι εγκλήματικό να χαθεί ένα σημαντικό κεφάλαιο της ΛΑΡΚΟ πριν βρεθεί οριστική λύση στο θέμα της εξυγίανσής της. Θα είναι επικίνδυνο για την ασφαλή λειτουργία, την απαξιώνει ακόμη περισσότερο και την οδηγεί σε ενδεχόμενο κλείσιμο. Σε κάθε περίπτωση, η οποιαδήποτε μεταβολή των εργασιακών σχέσεων, πρέπει να απευθύνεται στο σύνολο του προσωπικού και μέσα από μια ουσιαστική διαβούλευση με τους εργαζόμενους.
  2. Λόγω των ειδικών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στην Χώρα μας και όχι μόνο, σε σχέση με ότι ίσχυε πριν τρία χρόνια, να εξεταστεί κάθε δυνατή εναλλακτική εξυγίανση των συσσωρευμένων υποχρεώσεων της ΛΑΡΚΟ, με γνώμονα την πλήρη αξιοποίηση των αναπτυξιακών της δυνατοτήτων και τη διασφάλιση της ενιαίας λειτουργίας, των θέσεων εργασίας και όλων των νόμιμων εργασιακών δικαιωμάτων. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα της έκβασης του υφιστάμενου σχεδίου εξυγίανσης που διαφαίνεται μη αποτελεσματικό, η απώλεια και έστω μιας ημέρας από την ασφαλή παραγωγική δυνατότητα της ΛΑΡΚΟ, είναι σημαντική.
  3. Να δοθεί η δυνατότητα στους εργαζόμενους να ενημερώσουν τις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές, προκειμένου να καταθέσουν και τις ρεαλιστικές προτάσεις τους (όπως έχουν κατατεθεί επίσημα στη διαδικασία διαβούλευσης ομαδικών απολύσεων στις 3/3/2022), προκειμένου να επιτευχθεί η υποτιθέμενη πρόθεση που εμπεριέχεται στην «πρόσκληση διαβούλευσης» της ειδικής διαχείρισης, «με γνώμονα την εξασφάλιση της ενιαίας λειτουργίας και την διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων του προσωπικού της ΛΑΡΚΟ», χωρίς να διακυβεύεται είτε η παραπέρα απαξίωση είτε το οριστικό κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ με τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους τις τοπικές κοινωνίες και το δημόσιο συμφέρον.

Τέλος και σε κάθε περίπτωση, οι εργαζόμενοι με βάση τις ομόφωνες αποφάσεις μας και έχοντας στο πλευρό μας, όχι μόνο το σύνολο της εργατικής τάξης από όλη την Χώρα, αλλά ολόκληρες τις τοπικές κοινωνίες στους πέντε νομούς που δραστηριοποιείται (Περιφερειακή/Νομαρχιακή και Τοπική αυτοδιοίκηση, Κοινωνικούς φορείς, Εκκλησία, Σχολεία, κλπ.) θα συνεχίσουμε τον αγώνα με όλες μας τις δυνάμεις, μέχρι να διασφαλιστούν όλα τα παραπάνω. Το χρωστάμε στις οικογένειες μας, στον τόπο μας, στην ίδια την ΛΑΡΚΟ και στους νεκρούς εργάτες που έδωσαν την ζωή τους για να υπάρχει μέχρι σήμερα η εταιρία.