Δεν θα ήταν σωστό να θεωρηθούν συλλήβδην “συριζοτρόλ” όσοι τώρα διαμαρτύρονται. Προφανώς ένα μέρος της διαμαρτυρίας προέρχεται όντως από συριζοτρόλ, από συνωμοσιολόγους φανατικούς που λένε ότι τώρα αποκαλύπτεται πως τόσο καιρό η Ελληνοφρένεια ασκούσε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ διότι επρόκειτο να πάνε στον Μαρινάκη. Συνιστούμε σε αυτούς να στρέψουν αργά αργά τον καθρέφτη προς το πρόσωπό τους και να αναγνωρίσουν ότι δεν χρειάζεται να είσαι Νέα Δημοκρατία για να ασκείς κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. Εις ό,τι αφορά τους πιο καλόπιστους που διαμαρτύρονται:

Η αυστηρότητα αυτή καταλήγει νομοτελειακά στο ότι οι ικανοί δημοσιογράφοι της Αριστεράς που κατάφεραν να σταδιοδρομήσουν σε συστημικά Μέσα θα έπρεπε όλοι να αρνηθούν τις θέσεις τους στις δουλειές όπου βρίσκονται τώρα, να εργαστούν σε Μέσα με μικρότερη απεύθυνση, με λιγότερα χρήματα, αλλά και λιγότερα μέσα στη διάθεσή τους για να κάνουν όσα κάνουν, και μάλιστα υπό την προϋπόθεση ότι αυτά τα Μέσα υπάρχουν και μπορούν να τους απορροφήσουν. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν. Η Ελληνοφρένεια είναι η καλύτερη σατιρική εκπομπή του ραδιοφώνου διότι πρόκειται για τους ικανότερους δημοσιογράφους στο είδος αυτό, αλλά και γιατί μπορούν αυτοί οι δύο συντελεστές να έχουν στη διάθεσή τους τον χρόνο που χρειάζεται για να παράγουν εκπομπή μίας ώρα την ημέρα, με την τεχνική βοήθεια και υποστήριξη για το μοντάζ των ηχητικών κλπ. Το να απαιτούμε να αποσυρθούν όλοι οι αριστεροί δημοσιογράφοι από τα συστημικά Μέσα σημαίνει ότι α) δεν θα υπάρχει η φωνή τους στον κεντρικό δημόσιο διάλογο και β) ότι βασικά δεν έχουμε σκεφτεί ποτέ πού θα εργαστούν όλοι αυτοί.

Κι εμείς ονειρευόμαστε έναν κόσμο στον οποίον Μέσα σαν το ThePressProject ή το ίδιο το ThePressProject θα μπορούσε να στηρίξει τέτοιες παραγωγές, αλλά δεν είμαστε ακόμα εκεί και δεν είναι λογικό να ζητούμε από κάποιους να προσαρμόσουν τις οικονομικές τους επιλογές, το μηνιάτικο του αμέσως επόμενου μήνα, σε αυτό το όνειρο. Δεν μπορούμε να ζητήσουμε από κανέναν να μη δουλεύει, επειδή δεν μας αρέσει το αφεντικό του. Είναι η δουλειά του. Μπορεί κανείς να πει, για τον εαυτό του, ότι δεν θα το έκανε ποτέ. Αλλά η αλήθεια είναι ότι τέτοια αυστηρότητα οι άνθρωποι την επιδεικνύουν δυστυχώς πολύ συχνότερα απέναντι σε άλλους παρά στον εαυτό τους και ότι δεν μπορείς γενικά να κάνεις κουμάντο στην τσέπη του άλλου για δικούς σου λόγους. Επαναλαμβάνουμε ότι αυτό το συζητούμε υπό την αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση ότι η Ελληνοφρένεια εξακολουθεί να λέει τα ίδια που έλεγε πάντοτε, και το παράπονο που συζητάμε είναι ότι δεν επιτρέπεται να τα λέτε από εκεί. Τι θα έπρεπε να κάνουν όμως; Οι επιλογές είναι λίγες πια και καμιά τους δεν φαίνεται πολύ ρόδινη.

Ξέρουμε ότι η επιείκεια αυτή, το «αφήστε να δούμε τι θα γράψουν και μετά να κρίνουμε», δεν πήγε πολύ καλά στην περίπτωση του Unfollow. Ωστόσο αυτή η στάση, που κράτησε και το ThePressProject τότε, ήταν σωστή. Λέγαμε ότι θα πρέπει να κριθούν από το τι θα γράφουν. Όταν το Unfollow άρχισε να αγιογραφεί τον Μαρινάκη και να εμφανίζει φωτογραφίες του στη Μάνδρα σε φιλανθρωπικές δράσεις, όλοι ξέραμε ότι το Unfollow έχει κλείσει τον κύκλο του. Το ήξεραν και οι συντάκτες του, που σταδιακά αναζήτησαν άλλες δουλειές.

Το γεγονός ότι τώρα λέμε το ίδιο για την Ελληνοφρένεια είναι πολύ πιο εύκολο, διότι ο κόσμος είναι μικρός και γνωριζόμαστε, λοιπόν το ενδεχόμενο να αρχίσει η Ελληνοφρένεια να αγιογραφεί τον Μαρινάκη είναι επιστημονική φαντασία. Αυτό δεν είναι επιχείρημα, βεβαίως, οπότε μπορεί ο καθένας να πείθεται, όπως εμείς που είμαστε όχι μόνο θαυμαστές αλλά φίλοι με τους συντελεστές της Ελληνοφρένειας, ή να μην πείθεται. Για τις προσωπικές σχέσεις έχουν σημασία τα κριτήρια με τα οποία εκφράζει κανείς την εμπιστοσύνη του σε έναν φίλο. Για τον δημόσιο διάλογο όμως, έχουν σημασία τα επιχειρήματα αρχής: κρίνουμε τους δημοσιογράφους από το περιεχόμενο της δουλειάς τους. Η Ελληνοφρένεια είναι μια όαση πολιτικής κριτικής και ποιοτικής σάτιρας στο σημερινό τοπίο, λοιπόν μέσα στη γενική μιζέρια και την άστοχη δυσπιστία που πάει και βρίσκει στόχους εκεί που δεν πρέπει, ας ευχηθούμε στον Θύμιο και τον Αποστόλη καλή αρχή, με όλη μας τη χαρά που ξεκινάνε και πάλι.