Το νομοσχέδιο του Υπουργείου δημόσιας τάξης για τις υπαίθριες διαδηλώσεις αναμένεται να κατατεθεί στην Ολομέλεια την Τετάρτη 8 του μηνός και να τεθεί προς ψήφιση την Πέμπτη, με το ΚΚΕ να ζητά ονομαστική ψηφοφορία. Οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης στην αρμόδια επιτροπή ήταν έντονες, με ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜΕΡΑ 25 να καταψηφίζουν και να στηλιτεύουν το νομοσχέδιο καταστολής ενώ το ΚΙΝΑΛ όπως και η Ελληνική Λύση από την μεριά τους δήλωσαν πως επιφυλάσσονται.
Μέχρι την Ολομέλεια αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η στάση που πρόκειται να κρατήσει το ΚΙΝΑΛ, καθώς σε δηλώσεις του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προς υπεράσπιση του νομοσχεδίου, προέταξε την πρόταση του τέως δημάρχου Γ. Καμίνη σχετικά με την μη διατάραξη της τάξης εντός του κέντρου της Αθήνας. Το ίδιο το ΚΙΝΑΛ μάλιστα παρ’ όλο που αρνήθηκε τον συσχετισμό της πρότασης Καμίνη με το παρόν νομοσχέδιο, δεν πήρε σαφείς αποστάσεις από το περιεχόμενο του, καθώς ανέφερε ότι δεν τάσσεται συνολικά κατά του νομοσχεδίου εάν υιοθετηθεί η πλήρης πρόταση του πρώην δημάρχου του ΚΙΝΑΛ.
Στο παρόν νομοσχέδιο οι ομοιότητες με σχετικό χουντικό νόμο του 1971 είναι τουλάχιστον πολύ κοντινές κάνοντας πολλούς να μιλούν για ξεκάθαρη αντιγραφή. Οι αστυνομικές αρχές πριμοδοτούνται με εξουσίες και αρμοδιότητες που δύσκολα θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί ότι μπορεί να συνυπάρχουν με ένα καθεστώς που νοείται ελεύθερο και δημοκρατικό.
Οι αστυνομικοί θα έχουν την δυνατότητα να οριοθετούν μεταξύ νομιμότητας και ανομίας μια συγκέντρωση ανάλογα με το μέρος, τον αριθμό των ατόμων και γιατί όχι τις διαθέσεις. Στην παρούσα βάση θα είναι δυνατή η διάλυση της όποιας συγκέντρωσης, η αλλαγή ώρας και μέρους και της διαδρομής που πρόκειται να ακολουθηθεί.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πρόβλεψη σύμφωνα με την οποία η παρουσία σε συγκέντρωση που δεν απολαμβάνει την έγκριση της αστυνομίας, ισοδυναμεί με σύλληψη και πιθανή φυλάκιση έως και ενός έτους, καθιερώνοντας μια ιδιότυπη μορφή ιδιώνυμου.
Σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί επίσης η υποχρεωτική δήλωση διοργανωτή, ο οποίος σαφώς θα βαραίνεται με την ευθύνη της οποίας έκβασης της συγκέντρωσης, μια πρόβλεψη που έχει σαφή στόχευση να «φακελώσει» και να στοχοποιήσει τους συνδικαλιστικούς επικεφαλής των σωματείων.