Και συνεχίζει:

Με αυτόν τον τρόπο, οι εποπτευόμενες από το κράτος αλλά και οι δημόσιες σχολές καλλιτεχνικής εκπαίδευσης υποβαθμίζονται σε ΔΕ και εξομοιούνται με επαγγελματικά ή άλλα λύκεια, παρόλο που ο ιδρυτικός τους νόμος τις κατέτασσε στην ανώτερη βαθμίδα της εκπαίδευσης (ΤΕΙ). Ύπουλα διακυβεύεται και η ισχύς της ΚΥΑ για την ισοτίμηση των διπλωμάτων δραματικών σχολών με πτυχία ΤΕΙ μέχρι το 2003 (ΦΕΚ Β’ 3196/2-8-2018), εφόσον το επίμαχο ΠΔ κατισχύει της ΚΥΑ, διευρύνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο το νομοθετικό κενό για τη διαβάθμιση των πτυχίων και συνακολούθως για τα επαγγελματικά δικαιώματα όχι μόνο μετά αλλά ακόμη και πριν το έτος 2003, οπότε και καταργήθηκε η ανώτερη βαθμίδα στην εκπαίδευση με οδηγία της ΕΕ.

Επίσης, η έκδοση του ΠΔ έγινε λίγο πριν τη δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ που αφορά τη συνταγματικότητα της παραπάνω ΚΥΑ, συνιστώντας με αυτό τον τρόπο και παρέμβαση στη Δικαιοσύνη.

Για μια ακόμα φορά βρισκόμαστε στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση με την κυβέρνηση που απαξιώνει ολοκληρωτικά τον πολιτισμό.

Στεκόμαστε στο πλευρό του καλλιτεχνικού κόσμου απαιτώντας:

  •  Ίδρυση επιτέλους Δημόσιας Σχολής Παραστατικών Τεχνών επιπέδου ΑΕΙ κατά τα πρότυπα της Σχολής Καλών Τεχνών.
  • Καμία υποτίμηση διπλωμάτων – Επαναφορά ισοτίμησης διπλωμάτων στην ανώτατη βαθμίδα για τα διπλώματα που εκδόθηκαν ως το 2003.
  • Επίλυση του ζητήματος των διπλωμάτων από το 2003 ως την ίδρυση της παραπάνω Σχολής με πρόβλεψη για κατ’ εξαίρεση ένταξη των δραματικών σχολών καλλιτεχνικής εκπαίδευσης στην ανώτερη βαθμίδα.
  • Ριζική αλλαγή της χάραξης πολιτιστικής πολιτικής και του παραγωγικού μοντέλου. Ο πολιτισμός δεν είναι μια γαρνιτούρα στο τουριστικό προϊόν της χώρας. Είναι δικαίωμα και πλούτος που ανήκει σε όλες και όλους και με αυτό το κριτήριο πρέπει να χαράσσεται το σχέδιο της δημόσιας χρηματοδότησης και των πολιτιστικών θέσεων εργασίας.