Ο Τομέας Ισότητας Φύλου και ΛΟΑΤΚΙ+ υπενθυμίζει ότι η έμφυλη βία στρέφεται κατά όλων των θυληκοτήτων και καλεί σε κοινούς αγώνες. Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Έμφυλης Βίας καλεί στις φεμινιστικές κινητοποιήσεις στην Αθήνα (Πλατεία Κλαυθμώνος στις 18:30) και στη Θεσσαλονίκη (Άγαλμα Βενιζέλου στις 19:00).

«Ως Τομέας Ισότητας Φύλου και ΛΟΑΤΚΙ+ έχουμε ξεκάθαρη θέση. Ο φεμινιστικός αγώνας είναι διεκδικητικός και όχι εκδικητικός. Διεκδικούμε ελευθερία, ασφάλεια και δικαιοσύνη για όλα, όλες και όλους. Η απελευθέρωση από την καταπίεση, η αναγνώριση της μοναδικότητας και της διαφορετικότητας, η καταδίκη της βίας και η ισότιμη συμμετοχή στη δημόσια ζωή είναι το κέντρο του Αγώνα για την Ισότητα» σημειώνει μεταξύ άλλων.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, αποτελεί υπενθύμιση για τον αγώνα κατά της καθημερινής, συστηματικής βίας ενάντια σε γυναίκες και θηλυκότητες. Βίας ριζωμένη βαθιά στους θεσμούς, την κουλτούρα και τους κοινωνικούς ρόλους που διαιωνίζουν την πατριαρχία. Ο φεμινιστικός αγώνας δεν είναι εκδικητικός. Είναι, και οφείλει να είναι ενωτικός και διεκδικητικός: διεκδικούμε ελευθερία, ασφάλεια και δικαιοσύνη για όλα, όλες και όλους.

Η απειλή της βίας μπορεί να είναι αόρατη στα μάτια πολλών αλλά για τις γυναίκες και τις θηλυκότητες είναι μια συνεχής έλλειψη ελευθερίας που γεμίζει φόβο και ανασφάλεια κάθε έκφανση της ζωής. Είτε αυτή είναι στο σπίτι, με 1 στις 3 γυναίκες παγκοσμίως να έχουν βιώσει ενδοοικογενειακή βία, σωματική ή σεξουαλική βία από στενό σύντροφο ή σεξουαλική βία από άλλους. Είτε στον εργασιακό χώρο, με την ανισότητα και την έλλειψη νομοθετικών πλαισίων προστασίας να δημιουργούν πρόσθετες πηγές εκμετάλλευσης και βίας. Είτε στον δρόμο και τα ΜΜΜ, όπου η παρενόχληση, το stalking και οι σεξουαλικές επιθέσεις βρίσκουν αντίσταση μόνο στις αιχμές των σφιχτοκρατημένων κλειδιών. Μειονότητες όπως γυναίκες με αναπηρία, προσφύγισσες, φτωχές, άστεγες, τρανς ή λεσβίες επηρεάζονται δυσανάλογα αφού η πολιτεία δεν μεριμνά για τρόπους ενδυνάμωσής τους.

Η βία κατά των γυναικών δεν περιορίζεται στα σύνορα: οι γυναίκες στην Παλαιστίνη υφίστανται σεξουαλική βία χρόνια πριν ακόμα από τις πρόσφατες γενοκτονικές επιχειρήσεις, μια υπενθύμιση ότι η βία είναι πολιτική, στρατηγική και δομημένη. Το ίδιο ισχύει για τις θηλυκότητες παντού: η βία δεν είναι “αόριστη”, προέρχεται από κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές δομές και από την ενεργή ή παθητική συμμετοχή των ανδρών.

Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης ήταν και παραμένει το καθοριστικό νομικό εργαλείο για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Τον Νοέμβριο του 2024, με αφορμή τα δέκα χρόνια από την υιοθέτηση της Σύμβασης, ο γενικός γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης, Αλέν Μπερσέ, κάλεσε τα ευρωπαϊκά κράτη να την εφαρμόσουν πλήρως. Και πριν προλάβει να εφαρμοστεί στη χώρα μας, ήδη βλέπουμε τη διάβρωσή της από άλλα κράτη. Το 2020, η Πολωνία ξεκίνησε διαδικασία αποχώρησης από τη Σύμβαση, η οποία ακυρώθηκε πέρυσι από την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Τουσκ. Και φέτος η Λετονία προχώρησε σε πρωτόγνωρη απόφαση ψηφίζοντας την αποχώρηση από τη Σύμβαση. Εφόσον επικυρωθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η Λετονία θα γίνει η πρώτη χώρα-μέλος της ΕΕ που εγκαταλείπει τη Σύμβαση, αν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπενθυμίζει ότι η χώρα παραμένει υποχρεωμένη να σέβεται τους διεθνείς κανόνες για την προστασία των γυναικών.

Μέσα σε αυτές τι συνθήκες, ενώ θα έπρεπε να γίνει επιτάχυνση από τη χώρα μας για συμμόρφωση με τη σύμβαση, το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, πανηγυρίζει για τα αμελητέα βήματα που κάνει προς τη συμμόρφωση αυτή ενώ ακόμα οι μηχανισμοί του κράτους είναι ελλιπείς. Γυναίκες που καταγγέλλουν τους κακοποιητές τους βρίσκονται δέσμιες λόγω των ατέρμονων δικαστικών διαδικασιών. Τα γραφεία ενδοοικογενειακής βίας της αστυνομίας λειτουργούν με έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, με αποτέλεσμα να μην ακολουθούνται οι καταγγελίες αφήνοντας τα θύματα της βίας εκτεθειμένα και απροστάτευτα.

Αποδεικνύεται έτσι, πως έχουμε μια κυβέρνηση η οποία δεν ενδιαφέρεται για την πρόληψη της βίας αλλά την επιδοκιμάζει. Ο νόμος Υποχρεωτικής Συνεπιμέλειας αποδεικνύει πώς πολιτικές και νόμοι μπορούν να γίνουν εργαλεία αναπαραγωγής βίας, εκθέτοντας θύματα σε περαιτέρω κακοποίηση και αδικία. Ταυτόχρονα, οι εξαγγελίες για εθελοντική και μελλοντικά υποχρεωτική στράτευση γυναικών ανοίγουν συζητήσεις για το πώς οι θεσμοί αντιμετωπίζουν τις θηλυκότητες ως πολίτες και σώματα προς εκμετάλλευση, και όχι ως ισότιμα υποκείμενα.

Θεσμοί όπως τα ΜΜΕ, η Αστυνομία και η Εκκλησία, συχνά συγκαλύπτουν τους κακοποιητές βαφτίζοντάς τους νοικοκύρηδες, καλούς χριστιανούς ή καλούς αστυνόμους υπεράνω κάθε υποψίας, ενώ ταυτόχρονα αναπαράγουν πατριαρχικά στερεότυπα και ρόλους που διαιωνίζουν τη μισογυνία.

Για αυτό σαν κοινωνία πρέπει να αγκαλιάσουμε τον Φεμινιστικό Αγώνα. Συχνά παρουσιάζεται ψευδώς ως αντιδραστικός, σε μια προσπάθεια να σπιλωθεί το όνομά του. Άλλες φορές, η δικαιολογημένη οργή που εκφράζεται από τις φεμινίστριες, αναπλάθεται από πατριαρχικά φίλτρα ως ένδειξη εκδικητικής διάθεσης ενάντια των αντρών. Άλλες φωνές, προσκείμενες στον αγώνα, ζητούν εκδικητικές ποινές για τους θύτες, μια πρακτική που επανειλημμένα όταν έχει εφαρμοστεί, μας δείχνει ότι συμβάλει από ελάχιστα έως καθόλου στη μείωση των εγκληματικών ενεργειών.

Ως Τομέας Ισότητας Φύλου και ΛΟΑΤΚΙ+ έχουμε ξεκάθαρη θέση. Ο φεμινιστικός αγώνας είναι διεκδικητικός και όχι εκδικητικός. Διεκδικούμε ελευθερία, ασφάλεια και δικαιοσύνη για όλα, όλες και όλους. Η απελευθέρωση από την καταπίεση, η αναγνώριση της μοναδικότητας και της διαφορετικότητας, η καταδίκη της βίας και η ισότιμη συμμετοχή στη δημόσια ζωή είναι το κέντρο του Αγώνα για την Ισότητα.

Απαιτούμε:

  • Την ουσιαστική εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.
  • Τη νομική αναγνώριση του όρου “γυναικοκτονία”.
  • Την κατάργηση του κακοποιητικού νόμου της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας.
  • Κρατικές δομές στήριξης και ψυχολογική υποστήριξη για τα θύματα έμφυλης βίας.
  • Εκπαίδευση και καλλιέργεια έμφυλης ισότητας σε παιδιά και νέους.
  • Όσο η Πολιτεία αρνείται να προστατεύσει τις επιζώσες και να λάβει ουσιαστικά μέτρα για την εξάλειψη της έμφυλης βίας, τόσο θα οπλίζει το χέρι του επόμενου κακοποιητή.

Καλούμε την Τρίτη 25 Νοέμβρη όλ@ στις κινητοποιήσεις για την εξάλειψη της έμφυλης βίας.

Αθήνα: Πλατεία Κλαυθμώνος στις 18:30
Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου στις 19:00»