«Ωστόσο, αυτά που είπε στην τοποθέτηση του, μαζί με τους συναρμόδιους υπουργούς, έχουν την αξία τους, καθώς έργα ορεινής υδρονομίας που χρόνιζαν ή έργα υποδομής και αντιπλημμυρικής προστασίας που δεν προχωρούσαν για χρόνια —αν και αμφιβάλλουμε για τον χρόνο ολοκλήρωσής τους— υποτίθεται πώς μπαίνουν σε προτεραιότητα. Αν και ας μη ξεχνάμε πως εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ έχουν πεταχτεί στον κάλαθο ή μάλλον στις τσέπες διάφορων μελετητών ή εταιριών για μελέτες που δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ» προσθέτει.
Ωστόσο, σημείωσε πως «μεγαλύτερη αξία όμως έχουν αυτά που δεν είπε:
- Δεν είπε λέξη για το πώς, έναν χρόνο μετά, πληγέντες και πληγείσες από τις πλημμύρες δεν έχουν λάβει ευρώ για την αποκατάσταση των σπιτιών τους.
- Δεν είπε για το ότι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δεν έχουν αποζημιωθεί για την καταστροφή των καλλιεργειών και την απώλεια του ζωικού κεφαλαίου.
- Δεν είπε για το πώς ο Οργανισμός Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας που συνέστησαν σε μια νύχτα οδηγεί σε ιδιωτικοποίηση του νερού από την πίσω πόρτα και δημιουργεί έναν κονκλάβιο δικό του για να βγάζουν λευκούς καπνούς για επιχειρηματικά σχέδια, αγνοώντας ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό. Με το αζημίωτο βεβαίως.
- Δεν είπε για ότι τα 4 δις που θα διαθέσει για τη Θεσσαλία, τα 42 εκατομμύρια θα διαχειριστεί η Περιφέρεια, ενώ τα υπόλοιπα θα τα πάνε σε τσέπες ημέτερων, αφού με νόμο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, μετέφερε αρμοδιότητες για την υλοποίηση των έργων από τις Περιφέρειες στην Κεντρική Διοίκηση.
- Δεν είπε ότι περίπου για 350.000 στρέμματα στη Θεσσαλία, τα περισσότερα παραγωγική γη, έχουν εγκριθεί άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας φωτοβολταϊκών, δεσμεύοντας καλλιεργήσιμη γη και μειώνοντας την αγροτική παραγωγή.
- Δεν είπε για τις περίπου 350 ανεμογεννήτριες που θα γεμίσουν τον Κίσσαβο, το Μαυροβούνι, το Νότιο Πήλιο, τον Κόζιακα, τα Άγραφα, την Πίνδο.
- Δεν είπε τίποτα ουσιαστικό για την μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή της Κάρλας, ούτε για την επαναφορά των φορέων διαχείρισης που δεν δύναται να διαχειριστεί ο ΟΦΥΠΕΚΑ.
- Είπε όμως για τη μείωση των διοδίων από τα χρήματα που εξοικονομήθηκαν από το έργο Κλειδι-Μαλλιακού, με τα οποία προφανώς θα πληρώσει την εταιρεία εκμετάλλευσης του Αυτοκινητόδρομου για να μην χάσουν ευρώ από τα κέρδη. Κάτι που μας συγκινεί ιδιαιτέρως για τη φροντίδα του στους εθνικούς μας εργολάβους.
Όσο δεν μπαίνει στο τραπέζι η συζήτηση για ένα σοβαρό σχέδιο για τη Θεσσαλία, με την παραγωγή ποιοτικών αγροτικών, διατροφικών κυρίως, προϊόντων, που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του πληθυσμού, ενάντια στην ασύδοτη εκμετάλλευση των φυσικών και υδάτινων πόρων, ενάντια στην αποψίλωση των δασών, με απόλυτη προστασία της Φύσης, αυτό που θα μένει στο τέλος είναι δέκα εργολαβίες, ένα εργοτάξιο κι ένας Γιάννης που θα καίγεται και θα τον αλείφουμε με μέλι».