«Τα γεγονότα αυτά δεν είναι τα μοναδικά που συμβαίνουν στην περιοχή μας και μάλλον δεν θα είναι και τα τελευταία, αν δεν υπάρξουν δραστικές αλλαγές» προσθέτει το ΜέΡΑ25 και εξηγεί:

«Πέρυσι τον Ιούλιο ξέσπασε πυρκαγιά που απείλησε τόσο την πόλη του Βόλου όσο και τη Ν.Αγχίαλο, ενώ προκάλεσε τεράστιες εκρήξεις πυρομαχικών της πολεμικής αεροπορίας. Από καθαρή τύχη δεν είχαμε θύματα.

Δύο μήνες μετά, τον Σεπτέμβριο, είχαμε πλημμύρες που προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές σε σπίτια, επιχειρήσεις αλλά και δημόσιες υποδομές της πόλης. Οι επιπτώσεις από τις πλημμύρες και την ανυπαρξία των τοπικών αρχών αλλά και της κεντρικής κυβέρνησης έχει οδηγήσει σε σειρά αρνητικών επακόλουθων, όπως κρούσματα σαλμονέλας από μολυσμένο νερό κοντά στην Κάρλα, ρύπανση του Παγασητικού κόλπου, χιλιάδες τόνων νεκρών ψαριών και προφανώς απειλή για τη δημόσια υγεία.

Σε όλες τις παραπάνω καταστάσεις η στάση του δημάρχου Βόλου Α. Μπέου είναι η ίδια. Για να αποποιηθεί τις ευθύνες της ελλιπούς προετοιμασίας της πόλης χρησιμοποιεί χυδαίο υβρεολόγιο και κάνει σόου μπροστά στις κάμερες. Ο ορισμός του λαϊκισμού δηλαδή. Ενώ η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη λέει ότι παρακολουθεί στενά το θέμα και θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα, ενώ στο τέλος κάνει τα ελάχιστα.

Και από την πλευρά της όμως η Περιφέρεια, έως τώρα, έχει φανεί κατώτερη των περιστάσεων. Αντί να φέρει την κυβέρνηση προ των ευθυνών της, επέλεξε από τη μέρα που ανέλαβε η νέα Περιφερειακή αρχή να σύρεται πίσω από τις αποφάσεις της με αποτέλεσμα η όποια αντιμετώπιση της κατάστασης να μην γίνει εγκαίρως.

Αυτό που δεν έχει γίνει έως τώρα (ελπίζουμε να μην γίνει) είναι να υπάρξει κάποια πυρκαγιά και στο Πήλιο που να έχει τραγικά αποτελέσματα όπως στον Έβρο ή την Αττική. Δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική πρόληψη για να αποφευχθεί.

Για τα παραπάνω προφανώς ευθύνονται δύο πράγματα ταυτόχρονα, η κλιματική αλλαγή και η πολιτική που ακολουθείται τόσο σε τοπικό δημοτικό αλλά και σε κεντρικό κυβερνητικό επίπεδο σε σχέση με την πρόληψη και την ανάπτυξη.

Σε ό,τι έχει να κάνει με την ασκούμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική του κέρδους (την πολιτική των μνημονίων), όταν όλα έχουν ιδιωτικοποιηθεί κι έχουν αφεθεί στη μοίρα τους χωρίς το αναγκαίο προσωπικό, όταν δεν υπάρχει καμιά πρόληψη κι όλα τα έργα γίνονται άρπα κόλλα, με μόνο γνώμονα τα υπερκέρδη των λίγων, είναι λογικό κι επόμενο σε δύσκολες καταστάσεις να φαίνεται η ανεπάρκεια και να προκαλούνται καταστροφές.

Από την άλλη η κλιματική αλλαγή που επιφέρει έντονα καιρικά φαινόμενα δεν προκύπτει από μόνη της. Όταν οι κυβερνήσεις και οι συνεργάτες τους σε δημοτικό επίπεδο καταστρέφουν το περιβάλλον, επιτρέπουν να καίγονται σκουπίδια στην ΑΓΕΤ, θέλουν να φέρουν το LNG Παγασητικό, καίνε τα δάση ή τα ξηλώνουν για να μπούνε ανεμογεννήτριες, τότε αυτοί είναι που επιφέρουν την κλιματική αλλαγή.

Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα που έχει διαμορφώσει το διεφθαρμένο κι ανίκανο πολιτικό σύστημα σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, οι μόνοι που μπορούν να αλλάξουν την πραγματικότητα είναι οι ίδιοι οι πολίτες. Αν όλοι εμείς δεν αντιδράσουμε, δεν πιέσουμε και δεν διεκδικήσουμε τότε το μέλλον διαγράφεται πιο μαύρο από ποτέ. Το περιβάλλον θα καταστρέφεται και μαζί με αυτό θα καταστρέφεται και η κάθε οικονομική δραστηριότητα της περιοχής μας. Ο συνδυασμός των παραπάνω οδηγούν σε μια κοινωνική καταστροφή πολύ δύσκολα αναστρέψιμη.

Οφείλουμε να πάρουμε την τύχη τα χέρια μας και να διεκδικήσουμε εμείς οι πολίτες το μέλλον που θέλουμε, εξαναγκάζοντας τις δυνάμεις, τα κόμματα και τις τοπικές αρχές του συστήματος να ακούσουν τα αιτήματά μας και να τα κάνουν πράξη. Αν δεν θέλουν να τα ακούσουν, να φύγουν».