– Ρε παιδιά, ποια ήταν αυτή που μίλησε και είπε για το δημοψήφισμα;
– Μια κοπέλα. Από τα θεωρεία…
Ο μικρός αυτός διάλογος επαναλήφθηκε πολλές φορές στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών στην Βουλή, που παρακολουθούσαν την συζήτηση του πολυνομοσχεδίου που εφαρμόζει την συμφωνία της 12ης Ιουλίου.
Αφορμή μια γυνακεία φωνή που διέκοψε την ομιλία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα όταν ο τελευταίος αναφέρονταν στο ότι ο ελληνικός λαός γνώριζε πριν τις εκλογές το σκληρό πρόγραμμα που θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον γίνει κυβέρνηση λέγοντας ότι «ο λαός είχε τη δυνατότητα να επιλέξει ποιος θα υλοποιήσει τη συμφωνία»
«Ο ελληνικός λαός είπε όχι» είπε η φωνή από τα θεωρεία. ‘Ότι δηλαδή υποστήριζαν και πολλές άλλες φωνές που διαδήλωναν έξω από την Βουλή αντιτιθέμενες στην ψήφιση ενός ακόμη μνημονιακού νόμου.
«Δεν επιτρέπετε δεσποινίς να πάρετε το λόγο», δήλωσε η προεδρεύουσα εκείνη την ώρα, Τασία Χριστοδουλοπούλου, ερμηνεύοντας προφανώς τον κανονισμό της Βουλής, σύμφωνα με τον οποίο, τον λόγο σε μια συζήτηση στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου μπορούν να πάρουν μόνον όσοι έχουν εκλεγεί βουλευτές. Αναρωτιέμαι όμως, ποιος από τους 300 εκλεγμένους θα μπορούσε, θα ήθελε, ή θα είχε το δικαίωμα να κάνει την συγκεκριμένη υπόμνηση στον πρωθυπουργό;
Σίγουρα όχι οι συμπολιτευόμενοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, που έχουν αποδεχθεί την λογική του «αναγκαίου συμβιβασμού» και του «ρεαλισμού» που απαιτεί την υλοποίηση των μνημονιακών δρόμων για να παραμείνει η χώρα στην Ευρωζώνη.
Σίγουρα όχι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Οι οπαδοί του «ΝΑΙ» τον Ιούλιο, αυτοί που υπερψήφισαν τα μέτρα που συμφώνησαν δανειστές και κυβέρνηση τον Αύγουστο και αυτοί που στηρίζουν και θα στηρίζουν άκριτα όσα ζητούν οι Βρυξέλλες.
Σίγουρα όχι οι βουλευτές του ΚΚΕ, που θεώρησαν εξαρχής «τρύκ» και κόλπο του ΣΥΡΙΖΑ την διαδικασία του δημοψηφίσματος, υποτιμώντας την λαϊκή θέληση που εκφράστηκε μέσα από την διαδικασία, έτσι ώστε σήμερα να μην μπορούν να το επικαλεστούν.
Σαφέστατα όχι οι βουλευτές της δολοφονικής Χρυσής Αυγής ή οι φαιδροί της Ένωσης Κεντρώων.
Η …φωνή από τα θεωρεία έδειξε ένα τεράστιο κενό πολιτικής εκπροσώπησης, παρά την ύπαρξη και λειτουργία ενός πολιτεύματος που αναφέρεται στο θεμελιακό στοιχείο της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης.
“Αυτό ψήφισε ο ελληνικός λαός”, θα μπορούσε να σχολιάσει κάποιος και “είναι μονόδρομος το να γίνει σεβαστή η θέληση του”.
Μόνο που δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το ποσοστό των πολιτών που εξέφρασε εκείνη η φωνή. Είναι άραγε τόσο μικρό ή απλά μοιρασμένο ανάμεσα σε πολιτικές προσεγγίσεις, πολιτικά σχήματα, στην απογοήτευση ή την φυγή και τον αναχωρητισμό. Αντιθέτως είμαι πολύ σίγουρος για το ότι οι εκλογές γίνονται με έναν άδικο εκλογικό νόμο που αποκλείει φωνές και απόψεις και θυσιάζει την αντιπροσωπευτικότητα στην λογική των «ισχυρών κυβερνήσεων».
Οσο για τον Αλέξη Τσίπρα, ήταν αξιοθαύμαστα ψυχραιμος. Σχολίασε μάλιστα ότι «η Βουλή μας είναι το λίκνο της Δημοκρατίας».
Και στην συνέχεια η ασφάλεια της Βουλής απομάκρυνε -ευγενικά πλήν όμως αποφασιστικά- την κοπέλα που θορύβησε, από τα θεωρεία…