Ζούμε τις μέρες που τα Μνημονιακά Στρατηγεία σε Αθήνα και Βρυξέλλες, καλούν στην μάχη ακόμη και τις τελευταίες εφεδρείες. ‘Ότι «έχουν και δεν έχουν» από πολιτικό κεφάλαιο, το επιστρατεύουν προκειμένου να κερδίσει το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής και να βυθίσει την χώρα σε μία «μαύρη περίοδο». Τέτοια που κανείς δεν ξέρει πόσο θα διαρκέσει..
Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Με αυτή την έννοια, δεν προξενεί τόσο εντύπωση το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, έσπασε την σιωπή του και τάχθηκε δημόσια υπέρ του ΝΑΙ. Το πλέον αξιοπρόσεκτο είναι ότι βάσισε αυτή του την έκκληση κυρίως στα λεγόμενα «εθνικά θέματα». Στοιχείο που καταδεικνύει μάλλον και την στόχευση της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας.
«Η παραμονή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια δεν επιβάλλεται μόνο για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους. Επιβάλλεται, πάνω από όλα, για λόγους εθνικούς» είπε ο πρώην πρωθυπουργός. Πρόσθεσε μάλιστα πως ζούμε σε μία «δύσκολη και ασταθή γειτονιά του κόσμου» και «η εθνική ασφάλεια πρέπει να είναι το υπέρτατο κριτήριο των αποφάσεών μας».
Αυτά ακούσαμε στο τηλεοπτικό του διάγγελμα από τον Κώστα Καραμανλή βλέποντας πίσω δεξιά το πρόσωπο του θείου του και «εθνάρχη» που -ως γνωστόν- είχε την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ ως προμετωπίδα της πολιτικής του. Ταυτόχρονα όμως έναν πολιτικό που δεν δίστασε να βγάλει την χώρα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ αμέσως μετά την κυπριακή τραγωδία.
Ο Κώστας Καραμανλής (ο νεώτερος) δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα σε αυτούς που άκριτα αποδέχθηκαν στο παρελθόν έξωθεν εκβιασμούς. Σε κάποιους, συμβιβάστηκε (π.χ Βασικός Μέτοχος στα ΜΜΕ, έλεγχος Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας). Σε κάποιους άλλους όχι (Σχέδιο Αναν για την Κύπρο, ένταξη ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, ρωσικός αγωγός, πύραυλοι S-300). Γι αυτόν στις 20 Μαρτίου του 2015 η εφημερίδα «Καθημερινή» αποκάλυπτε έγγραφα σύμφωνα με τα οποία η αμερικανική πρεσβεία ήταν δυσαρεστημένη από την εξωτερική πολιτική του και από τις επισκέψεις του στην Μόσχα. Είναι γνωστές και οι καταγγελίες της κυβέρνησής του, για παρακολουθήσεις των κρατικών τηλεφώνων από ένα άγνωστο κέντρο στην Βιρτζίνια των ΗΠΑ.
Αυτά ακριβώς είναι και τα εφόδια και τα εχέγγυα που στοιχειοθετούν ένα κεντρώο-πατριωτικό προφιλ του πρώην πρωθυπουργού άρα προσδιορίζουν και τον χώρο που ασκεί επιρροή ο πολιτικός του λόγος. ‘Έναν λόγο που μάλλον …απρόθυμα έδειξε να εκφέρει στο τηλεοπτικό του διάγγελμα, ενώ την ίδια στιγμή διαβεβαίωνε ότι δεν επιθυμεί την ευθεία επανένταξή του στα πολιτικά πράγματα.
Δεν είναι – ακόμη- γνωστό το παρασκήνιο που ώθησε τον Κώστα Καραμανλή να πάρει αυτή την πρωτοβουλία. Είναι όμως σαφές ότι επηρεάζει ένα ακροατήριο του συντηρητικού πολιτικού χώρου που θα μπορούσε να προσανατολιστεί προς το όχι με γνώμονα το ζήτημα της εθνικής κυριαρχίας. Ένα στοιχείο που πλήττεται βάναυσα από τις προτάσεις των δανειστών που καλείται να εγκρίνει την Κυριακή ο ψηφοφόρος.
Δηλαδή τον ίδιο χώρο στον οποίο έχουν αναφορές και οι Ανεξάρτητοι ‘Ελληνες, που αποδεικνύονται «Αχίλλειος πτέρνα» στο κυβερνητικό στρατόπεδο. ‘Αραγε στις απανωτές αμφισβητήσεις και διαφοροποιήσεις βουλευτών των ΑΝ.ΕΛ που δημοσιοποιήθηκαν σήμερα, παράλληλα με το διάγγελμα του πρώην πρωθυπουργού, να έχουν βάλει και οι «καραμανλικοί» το χεράκι τους;
Τέτοιες μέρες βλέπετε είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς σε συμπτώσεις…