Ο Μητσοτάκης μίλησε για «δύσκολες και πολύ στενάχωρες ημέρες καθώς θρηνούμε 4 συμπολίτες μας, τους 2 χειριστές της Πολεμικής Αεροπορίας που έπεσαν στην ώρα του καθήκοντος και δύο πολίτες που δεν πρόφτασαν να απομακρυνθούν από την πύρινη λαίλαπα», προσθέτοντας πως «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κλιματική κρίση είναι εδώ και μας επηρεάζει με τρόπους πιο έντονους από ό,τι μας είχαν προειδοποιήσει οι επιστήμονες».

«Η κλιματική κρίση μπορεί να είναι μια πραγματικότητα αλλά δεν είναι άλλοθι. Η χώρα οφείλει να κάνει περισσότερα βήματα από όσα είχε σχεδιάσει προκειμένου να είναι έτοιμη να μετριάσει όσο είναι εφικτό τις επιπτώσεις από μια πραγματικότητα που την αισθανόμαστε όλοι και μπορεί να έχει δραματικές επιπτώσεις σε διαφορετικούς τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής» προσέθεσε. και τόνισε πως «η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να αναπροσαρμόσει τον σχεδιασμό της για τις δασικές πυρκαγιές αν και έχουν γίνει σημαντικά βήματα. Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει το κράτος ότι ήταν απόν. Υπήρχαν πυροσβέστες και εναέρια μέσα. Αλλά πρέπει να γίνουμε καλύτεροι και να μάθουμε από τους καλύτερους και διαρκώς να βελτιωνόμαστε και να μην αρκεστούμε στην πρόοδο που έχουμε πετύχει».

Έκανε λόγο για μια «υποχρέωση που έχουμε αναλάβει από τον ελληνικό λαό», σημειώνοντας πως «έχουμε αρκετούς πόρους γι’ αυτή την προσπάθεια. Δεν αναφέρομαι μόνο στην ενίσχυση των εναέριων μέσων αλλά πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στο τι κάνουμε τον χειμώνα με τα δάση μας. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να προστατεύσουμε τα δάση όχι το καλοκαίρι αλλά τις εποχές που δεν κινδυνεύουν από τις μεγάλες φωτιές».

«Οι φωτιές μπαίνουν κατά κανόνα από ανθρώπινο χέρι» ανέφερε, τονίζοντας πως «αν πρόκειται για αμέλεια είναι ασυγχώρητη» και ότι «ο πέλεκυς της δικαιοσύνης θα είναι αμείλικτος απέναντι σε αυτούς που πιστεύουν ότι μπορεί να ξεφύγουν θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και καταστρέφοντας τον πολύτιμο φυσικό πλούτο».

Τέλος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ευχαρίστησε «όσους δίνουν τη μάχη στα μέτωπα των πυρκαγιών, την πυροσβεστική, την αστυνομία, το λιμενικό, που τόσο πολύ βοήθησαν ώστε να γίνουν πολύ μεγάλες εκκενώσεις με τρόπο οργανωμένο χωρίς να κινδυνεύσει ανθρώπινη ζωή», κάνοντας αναφορά στη μνήμη «αυτών που έχασαν τη ζωή τους επιτελώντας μια εξαιρετικά δύσκολη και επικίνδυνη αποστολή»