του Βαγγέλη Γεωργίου
Πρόσφατα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης «έκανε ιδιαίτερη μνεία στα άρθρα 42(7) και 222(1) της Συνθήκης της ΕΕ, τα οποία, όπως υπέδειξε, αναφέρονται στην υποχρέωση που έχει η ΕΕ να συνδράμει κράτος-μέλος σε περίπτωση που είναι θύμα ένοπλων εχθροπραξιών». Παρ' όλα αυτά, όπως λέει στο TPP ο Μιχάλης Ιγνατίου, είναι ένας μύθος ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προστάτευσε πολιτικά την Κύπρο ενώ «στρατιωτικά ούτε τον εαυτό της μπορεί να προστατεύσει». «Αντίθετα» συνεχίζει «έχει εξυπηρετήσει αφάνταστα την Τουρκία σε όλους τους τομείς. Αν αναλογιστεί κανείς πώς αντιμετώπισε η Ευρώπη την οικονομική κρίση στην Κύπρο το 2013, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι και στο πολιτικό ζήτημα θα συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο. Το 2013 τιμώρησε την Κύπρο με το κούρεμα των καταθέσεων. Τώρα, αλληθωρίζει προς την Τουρκία και δέχεται να αλλάξει μέχρι και τους κανόνες της για να εξυπηρετήσει, υποτίθεται, τη λύση του Κυπριακού. Είναι λάθος και ρίχνει νερό μόνο στο μύλο των εθνικιστών της Τουρκίας. Στην περίπτωση της Κύπρου, η λύση που κυοφορείται θα τη θέσει υπό τον στρατιωτικό και πολιτικό έλεγχο της Τουρκίας. Αυτό θέλουμε; Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2004 απέδειξε ακριβώς το αντίθετο: ότι οι Έλληνες της Κύπρου απορρίπτουν οποιοδήποτε έλεγχο ή και επιρροή της Τουρκίας. Και αισθάνομαι ότι τα αισθήματά τους θα τα εκφράσουν στο νέο δημοψήφισμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χάνει μεγάλη ευκαιρία να επιβληθεί του κ. Ερντογάν. Αν βοηθούσε πραγματικά την Κύπρο, η Τουρκία θα της συμπεριφερόταν πιο υπεύθυνα».
Σχετικά με την στάση του ΟΗΕ, ο Ιγνατίου υπογραμμίζει πως ο κ.Κοτζιάς δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα με την ηγεσία του ενώ έγινε και σχετική ανακοίνωση για το θέμα. «Ο ΟΗΕ διαψεύδει ότι ο Γ.Γ. του ΟΗΕ είναι ενοχλημένος με τις θέσεις του Κοτζιά». Αυτό που πραγματικά συνέβη, σύμφωνα με τον Ιγνατίου, ήταν ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών να πέσει «θύμα επιθέσεων που καθοδηγούνται από τον εκπρόσωπο του ΟΗΕ στην Κύπρο και όχι από το Γενικό Γραμματέα». Και φυσικά στους επικριτές του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, υποστηρίζει ο Ιγνατίου, ανήκουν και κύκλοι των οπαδών του «ναι» στην Κύπρο, την Αθήνα και τις Βρυξέλλες. «Αλλά και όσοι ήμασταν στη Γενεύη» διαβεβαιώνει «δεν ακούσαμε ποτέ, ότι ο νέος γενικός γραμματέας είχε πρόβλημα με την Ελλάδα. Πριν ακόμα από τη Διάσκεψη γνώριζε τις ελληνικές θέσεις όταν δέχθηκε τον κ. Κοτζιά στη Νέα Υόρκη». «Ο Έλληνας υπουργός με την πρότασή του για απόσυρση εγγυήσεων έθεσε ξανά το Κυπριακό στην ορθή του βάση. Πολλοί εκ των πρωταγωνιστών, εκτός της Τουρκίας, το αντιλήφθηκαν και γι’ αυτό έχει ξεκινήσει σοβαρότατη συζήτηση για το θέμα αυτό και γενικότερα της ασφάλειας. Αν δεν υπήρχε ο κ. Κοτζιάς έπρεπε να τον εφεύρουμε θα έλεγα, διότι είναι ανατρεπτικός και δεν έχει προκαλέσει ποτέ ζημία στην εθνική υπόθεση της Κύπρου. Είναι ψέματα».
Το γεγονός ότι προβάλλεται πολύ από τα ΜΜΕ το ζήτημα των εγγυήσεων, λόγω της -ορθής- επιμονής της ελληνικής πλευράς για άρση τους, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλά ακόμα ζητήματα που αποτελούν τροχοπέδη στην εξεύρεση λύσης, αρκεί, όπως χαρακτηριστικά λέει ο Ιγνατίου, «να έχουμε όρεξη να παρακολουθούμε τις συζητήσεις των ενδιαφερομένων μερών». «Η Τουρκία απαιτεί τις εγγυήσεις, τα επεμβατικά δικαιώματα και την παραμονή των στρατευμάτων της στο νησί. Όλοι οι λογικοί άνθρωποι λένε όχι και καλώς πράττουν». Ένα βασικό ερώτημα που θέτει ο ίδιος ο ανταποκριτής του Mega Channel είναι αν είναι δυνατόν μία χώρα μη μέλος της Ε.Ε. να ελέγχει απόλυτα μία χώρα μέλος της Ε.Ε.; «Βρισκόμαστε στο 2017, όχι στο 1960. Ποιός σώφρων ηγέτης στην Κύπρο και την Ελλάδα θα αποδεχθεί τους τουρκικούς όρους. Πρέπει να έχει παρανοήσει.
Και εν πάση περιπτώσει, γιατί η Τουρκία δεν προσφέρει και στους Κούρδους, που αποτελούν το 24% στην Τουρκία, τα ίδια δικαιώματα τα οποία απαιτεί για το 18% των Τουρκοκυπρίων, στην Κύπρο; Καθαρές κουβέντες.
Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι δεν θα αφήσει ποτέ ήσυχους τους Κύπριους. Τα προβλήματα είναι πολλά. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα προσφέρει στους Τουρκοκύπριους και τους Τούρκους την εκ περιτροπής προεδρία; Ακόμα και αν πάρει την Μόρφου; Δεν πρέπει διότι βιάζεται η ψήφος των πολιτών και κάθε έννοια Δημοκρατίας. Τα ανοικτά θέματα λένε πως είναι 50, άλλοι 75, εγώ άκουσα από ανθρώπους που συμμετέχουν στις συζητήσεις πως είναι αμέτρητα. Ακόμα δεν έχουν αγγίξει το κόστος της λύσης. Οι Τούρκοι δεν επιτρέπουν στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα να ερευνήσουν την κατάσταση της οικονομίας στα κατεχόμενα. Αν το κόστος είναι 3-4 Μνημόνια; Αν η Τουρκία προσθέσει στο κόστος και όσα έδωσε όλα αυτά τα χρόνια στο ψευδοκράτος; Είναι καλά να επιμένουμε σε (όποια) λύση… Αλλά όχι να έχουμε και οικονομική καταστροφή…»
Ανέκαθεν στην Ελλάδα διατυπώνονταν διάφορες προτάσεις εμπεριέχοντας λύσεις διζωνικής και δικοινοτικής ομοσπονδίας με μία διεθνή προσωπικότητα (σχέδια τύπου Ανάν), από γνωστούς ειδικούς όπως ο κ. Θεόδωρος Κουλουμπής και ο κ. Αλ. Ηρακλείδης. Βέβαια ο Μιχάλης Ιγνατίου αρνείται να σχολιάσει τέτοιες θέσεις καθώς, όπως λέει, από τη φύση του σέβεται τις απόψεις όλων των ανθρώπων, ακόμα και του ισλαμιστή κ. Ερντογάν. «Είναι οι απόψεις του, τελείωσε» υπογραμμίζει. «Δεν είμαι υποχρεωμένος να συμφωνήσω μαζί του. Βέβαια, εάν του χαρίσουμε την Κύπρο, οι πολίτες της «Νέας Κύπρου» δεν θα δικαιούνται να διαφωνούν. Εγώ πιστεύω ότι η λύση που κυοφορείται είναι και φιλοτουρκική και ρατσιστική. Φιλοτουρκική διότι είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Άγκυρας και ρατσιστική διότι καταργεί κάθε έννοια Δημοκρατίας. Είναι η γνώμη μου και δεν την αλλάζω».
Έχοντας ο ίδιος γράψει ότι στην Κύπρο η διαφθορά των πολιτικών απειλεί τις αντοχές τους ευρισκόμενοι υπό μόνιμο εκβιασμό, σε ερώτησή αν ο εχθρός της λύσης βρίσκεται τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, ο Ιγνατίου απάντησε ρωτώντας «Εξαρτάται τι εννοούμε “εχθρό της λύσης;”».
«Είναι μικρό το ποσοστό των ανθρώπων που δεν θέλουν λύση και επιθυμούν τα πράγματα να μείνουν ως έχουν. Αυτή η πρόταση είναι λάθος. Εντελώς-εντελώς λάθος, όπως είναι και προβληματική στον υπερθεματικό βαθμό η «όποια λύση».
Οι υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν συνεχίζουν να λένε λύση και ότι μας δώσουν. Όχι, λυπάμαι, αλλά ένα εκατομμύριο όχι. Να λύσουμε το Κυπριακό για να έχουμε νέες συγκρούσεις ή να λύσουμε το Κυπριακό και να επέλθει για πάντα η ειρήνη; Λύση που θα εμπεριέχει συνέχιση της ανάμειξης της Τουρκίας στις εσωτερικές υποθέσεις της Κύπρου θα καταρρεύσει. Λύση που θα λειτουργήσει (και με τα προβλήματά της) σε μία ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα μέλος της Ε.Ε., του ΟΗΕ ίσως και άλλων συνασπισμών, ναι. Αλλά πρέπει να τερματιστεί η τουρκική επιρροή και βεβαίως όλων των ξένων εκτός της Ε.Ε., διότι οι Ευρωπαίοι δεν θα επιτρέψουν να αδικηθούν καμία εκ των δύο κοινοτήτων ή των διαφόρων μειονοτήτων».