της Νεφέλης Τσιάπου

Εφόσον επιβεβαιωθεί το νούμερο αυτό, ο αριθμός των νεκρών στη Μεσόγειο για το 2016 εκτοξεύεται στους 1000.  Αριθμός μεγαλύτερος από το ένα τέταρτο του αριθμού των ανθρώπων που πνίγηκαν στη Μεσόγειο θάλασσα το 2015.

Σαράντα ένας άνθρωποι από τη Σομαλία, το Σουδάν και την Αιθιοπία –μίλησαν για ένα μεγάλο ναυάγιο στη Μεσόγειο, κατά το οποίο έχασαν τη ζωή τους περίπου 500 άνθρωποι, τόνισε εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας.
 

Οι ίδιοι ταξίδευαν με μία μικρή λέμβο από την ακτή της Λιβύης στην Ιταλία. Στη μέση του ταξιδιού τους, συνάντησαν μια μεγαλύτερη λέμβο στα ανοιχτά της Ιταλίας. Οι διακινητές της λέμβου προσπάθησαν να μεταφέρουν κάποιους πρόσφυγες από τη μικρή λέμβο στη μεγάλη. Ωστόσο η μεγάλο λέμβος ήταν ήδη γεμάτη με 500 πρόσφυγες. «Εξαιτίας του συνωστισμού, η μεγάλη βάρκα βούλιαξε», δήλωσε η Ύπατη Αρμοστεία.
 
Οι 41 πρόσφυγες, που διασώθηκαν στη Μεσόγειο, αποβιβάστηκαν στην Καλαμάτα, σύμφωνα με πληροφορίες του Guardian.


Οι 41 πρόσφυγες στην Καλαμάτα

Η ημερομηνία του ναυαγίου είναι ακόμη ασαφής αλλά κατά πάσα πιθανότητα συμπίπτει με την επέτειο του μαύρου ναυαγίου το 2015, όπου 800 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ανοιχτά της Λιβυής.

 
«Το βέβαιο είναι ότι είμαστε και πάλι ενώπιον μίας τραγωδίας στη Μεσόγειο, ακριβώς έναν χρόνο μετά την τραγωδία που είχαμε ανοικτά της Λιβύης» δήλωσε στους δημοσιογράφους αναφερόμενος στους θανάτους 800 ανθρώπων ανοιχτά της Λιβύης τον Απρίλιο 2015, είχε δηλώσει τη Δευτέρα ο ΥΠΕΞ της Ιταλίας, Πάολο Τζεντιλόνι.
Περισσότεροι από 6.000 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν φτάσει στην Ιταλία μέχρι στιγμής, αυτό το μήνα , σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία. 
 

Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας


Οι επιζώντας δεν θα απελαθούν στην Τουρκία, σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας. Συγκεκριμένα, οι πρόσφυγες αναχώρησαν από τη Λιβύη – μία χώρα κατεστραμμένη από τον πόλεμο- με την οποία η ΕΕ δεν έχει διαπραγματευτεί ακόμη.
 
Συνεπώς, οι αφίξεις αυτές δείχνουν ποια είναι τα όρια αυτής της συμφωνίας ως μέσο επίλυσης του προσφυγικού στην Ευρώπη. Ενώ η συμφωνία «δυσκολεύει» την είσοδο των προσφύγων στην Ελλάδα, άλλες διαδρομές προς την Ευρώπη συνεχίζουν να είναι ανοιχτοί. 
 
Με αυτό τον τρόπο, μπορεί να γίνει αντιληπτό ότι το πρόβλημα του προσφυγικού δε λύνεται ούτε με απελάσεις, ούτε με κλείσιμο συνόρων, ούτε με βίαιες πρακτικές.

Παράλληλα, η Ιταλία προετοιμάζεται για μια πιθανή αύξηση των αφίξεων και ζητεί μεγαλύτερη οικονομική βοήθειας από την ΕΕ για την αντιμετώπιση της κρίσης.

 
Μετά το ναυάγιο αυτό, ο ΟΗΕ πιέζει εκ νέου τις δυτικές χώρες να παρέχουν στους πρόσφυγες ασφαλή και νόμιμη πρόσβαση στην Ευρώπη.
 
Ειδικότερα, η Ύπατη Αρμοστεία κάλεσε την Ευρώπη «να αυξήσει τις οδούς για την είσοδο των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο. Πρόσθετες δυνατότητες, όπως η επανεγκατάσταση και  το ανθρωπιστικό δικαίωμα εισόδου, η οικογενειακή επανένωση , οι ιδιωτικές χορηγίες και η χορήγηση βίζας στους πρόσφυγες, μπορούν να βοηθήσουν ώστε να μειωθεί η διακίνηση ανθρώπων , και κατ' επέκταση την αποφυγή τραγικών γεγονότων όπως αυτό το ναυάγιο.
 
Μέχρι στιγμής, το 2016, 179.552 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν φτάσει στην Ευρώπη από τη θάλασσα μέσω της Μεσογείου και του Αιγαίου . Τουλάχιστον 761 έχασαν τη ζωή τους. Ωστόσο, εάν επιβεβαιωθούν οι νεκροί του πρόσφατου ναυαγίου, το νούμερο αυτό θα αυξηθεί σημαντικά.
 

«Στο προσφυγικό ζούμε την ήττα της Ευρώπης»

 
«Η Ευρώπη δεν συνειδητοποίησε το πρόβλημα. Επέλεξε και πάλι να χρησιμοποιήσει τον όρο “έκτακτη ανάγκη”. Προτείνω να καταργηθεί ο όρος κρίση, γιατί ενθαρρύνει την υιοθέτηση προσωρινών μέτρων, ενώ το ζήτημα θα έπρεπε να εξεταστεί σε μακροπρόθεσμη βάση. Η λύση θα έπρεπε να είναι ευρωπαϊκή. Αυτό δεν συνέβη και έτσι έχουμε μια ήττα της Ευρώπης» είπε μεταξύ άλλων, ο Τζιαφράνκο Ρόζι, σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ «Φωτιά στη Θάλασσα», κάνοντας κριτική στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης από την Ευρώπη. 
 
Το ντοκιμαντέρ «Φωτιά στη θάλασσα» προσπαθεί να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το δράμα αυτών των προσφύγων αλλά και τη ζωή των κατοίκων της Λαμπεντούζα.
 
 

Κανείς δεν αφήνει την πατρίδα του, εκτός αν…

 
…πρέπει να καταλάβεις
ότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα
εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά
κανένας δεν καίει τις παλάμες του
κάτω από τρένα, ανάμεσα από βαγόνια
κανένας δεν περνά μέρες και νύχτες στο στομάχι ενός φορτηγού
τρώγοντας εφημερίδες
εκτός αν τα χιλιόμετρα που ταξιδεύει
σημαίνουν κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι.
κανένας δε σέρνεται
κάτω από φράχτες
κανένας δε θέλει να τον δέρνουν
να τον λυπούνται
κανένας δε διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων
ή τον πλήρη σωματικό έλεγχο σε σημεία
όπου το σώμα σου πονούσε
ή τη φυλακή,
επειδή η φυλακή είναι ασφαλέστερη
από μια πόλη που φλέγεται
και ένας δεσμοφύλακας το βράδυ
είναι προτιμότερα από ένα φορτηγό
γεμάτο άντρες που μοιάζουν με τον πατέρα σου
κανένας δε θα το μπορούσε
κανένας δε θα το άντεχε…
 
απόσπασμα από ποίημα της Ουαρσάν Σάιρ, ποιήτριας από την Κένυα