του Robert Mackey για το The Intercept
Ως αποτέλεσμα αυτής της σταθερής πεποίθησής του, υπόσχεται τώρα μια «μεγάλη έρευνα» πάνω στις εκλογές που τον έκαναν πρόεδρο, ρίχνοντας όλο το βάρος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι υπήρξαν τουλάχιστον τρία εκατομμύρια ψηφοδέλτια εναντίον του από «εκείνους που είναι εγγεγραμμένοι να ψηφίσουν σε δύο πολιτείες, από αυτούς που είναι παράνομοι και μάλιστα, από εκείνους που είναι εγγεγραμμένοι για να ψηφίσουν ενώ έχουν πεθάνει».
Σε μια συνέντευξη με τον Ντέιβιντ Μιούρ σε μετάδοση του ABC News το βράδυ της Τετάρτης, ο Τραμπ προσπάθησε να δείξει ότι μια έρευνα του 2012 για όσους είναι εγγεγραμμένοι σε δύο πολιτείες ή για το ότι οι εκλογικοί κατάλογοι δεν ανανεώνονται μόλις κάποιοι πεθαίνουν, ήταν η απόδειξη ότι υπήρξε παράνομη ψηφοφορία.
Όταν ο Μιούρ επεσήμανε ότι ο συγγραφέας της έρευνας του Pew, Ντέιβιντ Μπέκερ, είχε πει ότι η μελέτη του δεν έδειξε καμία εκλογική νοθεία, ο Τραμπ, ο οποίος προφανώς δεν είχε διαβάσει την έρευνα, υποστήριξε, λανθασμένα, ότι κατά κάποιο τρόπο είχε ανακαλέσει την έρευνά του. Συγκεκριμένα, ο Τραμπ κατηγόρησε τον Μπέκερ για «δουλοπρέπεια», όπως ακριβώς είχε κάνει όταν είχε επιτεθεί στον Σερτζ Κοβαλέφσκι των New York Times που διέλυσε το ψέμα του ότι χιλιάδες αραβο-αμερικάνοι γιόρτασαν την 11η Σεπτεμβρίου στο Νιού Τζέρσεϊ.
Όπως πολλοί παρατηρητές σημείωσαν αμέσως, τα μέλη της οικογένειας του Τραμπ και το ανώτερο προσωπικό του Λευκού Οίκου είναι επίσης εγγεγραμμένα σε δύο πολιτείες.
Είναι δύσκολο να μεγεθύνεις τις τόσο λίγες αποδείξεις για τον ισχυρισμό της μαζικής εκλογικής νοθείας, αλλά έχουμε εδώ μια ένδειξη: η μόνη έρευνα που αναφέρεται από τον Λευκό Οίκο η οποία μιλάει για εκλογική νοθεία στηρίζεται στο γεγονός ότι πέντε άνθρωποι που ψήφισαν στις εκλογές του 2008 κλίκαραν επίσης σε μια επιλογή μιας διαδικτυακής έρευνας που υποδείκνυε ότι δεν είναι αμερικάνοι πολίτες.
Αυτά τα πέντε κλικ είναι τα κύρια δεδομένα σε μια έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2014 από τον Τζες Ρίτσμαν και τον Ντέιβιντ Έρνεστ, πολιτικούς επιστήμονες στο Old Dominion University, οι οποίοι υποστήριξαν ότι η ψήφος από μη-πολίτες είναι κάτι το αρκετά συνηθισμένο και θα μπορούσε να επηρεάσει επικείμενες εκλογές.
Μόλις αυτή η έρευνα δόθηκε στη δημοσιότητα, ωστόσο, τα συμπεράσματά της απορρίφθηκαν από διάφορους ειδικούς, συμπεριλαμβανομένων των ερευνητών που διηύθυναν τη διαδικτυακή έρευνα, τη Συνεργατική Μελέτη των Εκλογών του Κογκρέσου (C.C.E.S). Ο καθηγητής Στίβεν Ανσολαμπεχέρ, του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, ο κύριος ερευνητής της C.C.E.S., υποστήριξε ότι οι πέντε συμμετέχοντες, ένα πολύ μικρό μέρος των 23.800 ανθρώπων που ολοκλήρωσαν την έρευνα, θα μπορούσαν εύκολα να ήταν πολίτες που πάτησαν τη λάθος επιλογή.
«Το βασικό στοιχείο του προβλήματος με την έρευνα είναι ότι κάθε ερώτηση της έρευνας είχε κάποια περίπτωση σφάλματος», είπε ο Ανσολαμπεχέρ σε μια συνέντευξη την Τετάρτη. «Αν λοιπόν κάνετε μια διαδικτυακή έρευνα, ένα είδος σφάλματος είναι ένα λάθος στα κλικ- κάποιοι άνθρωποι παίρνουν μέρος στην έρευνα πολύ βιαστικά και κατά λάθος κλικάρουν τη λάθος επιλογή. Υπάρχει κάποιο ποσοστό λάθους σε κάθε ερώτηση και αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουμε και που ξέρουμε ότι επηρεάζει τα συμπεράσματα που βγάζετε».
Σε μια απάντηση αξιολογημένη από ομότιμους κριτές προς τη δουλειά του Ρίτσμαν και του Έρνεστ, βασισμένη σε μετέπειτα συνεντεύξεις με συμμετέχοντες της έρευνας του 2010 και του 2012, ο Ανσολαμπεχέρ και οι συνεργάτες του κατέληξαν ότι το ποσοστό λάθους με την ερώτηση της ιθαγένειας ήταν αρκετά υψηλό, με αποτέλεσμα να υποστηρίξουν ότι τα πέντε άτομα που είπαν ότι δεν ήταν πολίτες το 2008, ήταν πολίτες που απλώς κλίκαραν τη λάθος επιλογή.
«Όταν ξανακοιτάμε τα στοιχεία από τις συνεντεύξεις που ξαναπήραμε από αυτούς τους ανθρώπους, βρίσκουμε ότι κανένας από αυτούς τους πέντε δεν ήταν μη-πολίτης», πρόσθεσε ο Ανσολαμπεχέρ. «Ήταν ένα λάθος των κλικ στην έρευνα».
Ο Ρίτσμαν και ο Έρνεστ, οι οποίοι θεώρησαν ότι τα πέντε κλικ ήταν μια απόδειξη ότι οι πέντε μη-πολίτες είχαν ψηφίσει, υπερασπίστηκαν την ερμηνεία τους και έχουν επαινεθεί από συγγραφείς όπως η Τζούλια Χαν της Breitbart News (η οποία εντάχθηκε πρόσφατα στο προσωπικό του Λευκού Οίκου) υποστηρίζοντας ότι το ποσοστό της ψήφου από μη-πολίτες θα μπορούσε να είναι ακόμη υψηλότερο από το 1,5 τοις εκατό που υποδεικνύεται από την ανάλυση των δεδομένων της Συνεργατικής Μελέτης για τις Εκλογές του Κογκρέσου. (Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κανένας από τους ερωτηθέντες της C.C.E.S. δεν αυτοχαρακτηρίστηκε ως αδήλωτος, έτσι ώστε ακόμη και αν κάποιος μικρός αριθμός των ψήφων δόθηκαν από μη-πολίτες, είναι πολύ πιο πιθανό να έχουν προκύψει από τους μπερδεμένους κατόχους πράσινης κάρτας με νόμιμο δικαίωμα να κατοικούν στις ΗΠΑ από ό, τι από μετανάστες που εισήλθαν παράνομα στη χώρα).
«Αυτό που κάνουν», είπε ο Ανσολαμπεχέρ για τους Ρίτσμαν και Έρνεστ , «είναι να λένε ότι υπάρχουν πολύ λίγοι μη-πολίτες στο δείγμα, άρα θα πάμε να μεγεθύνουμε το ποσοστό των μη-πολιτών και έτσι παίρνουν αυτούς τους πέντε και αυξάνουν τον αριθμό».
«Είναι μια κακή εκτίμηση, πρώτα απ 'όλα, και είναι μια θορυβώδης εκτίμηση, δεν υπάρχουν τυπικά σφάλματα σε τίποτα από όσα παρουσιάζουν», είπε, «και αποδεικνύεται ότι ένα ποσοστό σφάλματος ένα τοις εκατό είναι αρκετό για να αλλάξει πλήρως το αποτέλεσμα».
«Υπάρχει ένα μεγαλύτερο μάθημα εδώ», πρόσθεσε ο Ανσολαμπεχέρ, «το οποίο είναι ότι βρισκόμαστε σε αυτόν τον κόσμο των μεγάλων συνόλων δεδομένων και οι άνθρωποι κάνουν πολλή ανάλυση με αυτά τα δεδομένα και βγάζουν συμπεράσματα από πολύ μικρές ομάδες ανθρώπων για μεγαλύτερες ομάδες».
«Για παράδειγμα, μια φορά αγόραζα μουσική στο Amazon και- αυτό είναι που θέλει προσοχή με τα δεδομένα- μια από τις διαφημίσεις έγραφε, “σε όσους αρέσει αυτή η μουσική”, ήταν ένα κομμάτι του Μπραμς, “τους αρέσει επίσης και η Μπρίτνεϊ Σπίαρς”. Και είναι το ίδιο πρόβλημα, είναι ότι βγάζεις συμπεράσματα από πολύ λίγα δεδομένα, και έτσι αν κάποιος κάνει μια ιδιότυπη πράξη, κάνεις μια επαγωγή για εκατομμύρια, και αυτό είναι ίσως ένα λάθος συμπέρασμα».
Από την πλευρά τους, οι Ρίτσμαν και Έρνεστ έχουν συνεχίσει να επιμένουν ότι είναι πιθανό ένας μεγάλος αριθμός μη-πολιτών να πήρε μέρος στις εκλογές του 2016- αν και σε καμία σχέση, όπως έγραψαν πρόσφατα, με το μέγεθος που προτείνει ο Τραμπ.
Τόνισαν επίσης κάτι, που κανένας από τη λαμπρή κάλυψη της δουλειάς τους στον Τύπο της δεξιάς δεν παραδέχεται: ότι αν οι μη-πολίτες όντως ψήφισαν, δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να ξέρουμε πόσοι από αυτούς ψήφισαν την Κλίντον και πόσοι τον Τραμπ ή πού. Ο Ρίτσμαν και ο Έρνεστ βρήκαν ότι μια στις πέντε ψήφους που δόθηκαν το 2008 από ψηφοφόρους που υποπτεύονται ότι δεν είναι πολίτες πήγε στον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο. Έτσι, αν υπήρξαν, όπως υποστήριξε ο Τραμπ, πέντε εκατομμύρια παράνομοι ψήφοι, είναι λογικό περίπου ένα εκατομμύριο αυτών των ψήφων να πήγαν σε αυτόν.
Δεδομένου ότι το σώμα εκλεκτόρων κρίθηκε από κάτι λιγότερο από 78.000 ψήφους που κατανεμήθηκαν σε τρεις πολιτείες- και ο Τραμπ κέρδισε μια τέταρτη, τη Φλόριντα, στην οποία μένουν 1,9 εκατομμύρια μη-πολίτες, συμπεριλαμβανομένου του γερμανού παίχτη του γκολφ Μπέρναρντ Λάνγκερ, με μόλις 113.000 ψήφους- αν ο επίμονος ισχυρισμός του κατά κάποιο τρόπο αποδεικνύονταν σωστός, θα ήταν αδύνατο να είναι σίγουρος ότι η νίκη του δεν εξασφαλίστηκε από παράνομες ψήφους.