Του Γιώργου Αβαρλή
Στο Δημοτικό Συμβούλιο, στις 4 Απριλίου, το κύριο θέμα ήταν το master plan του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης. Στις 16 Νοεμβρίου 2015 παρουσιάστηκε στη Αποθήκη Δ εκ μέρους της Διοίκησης του ΟΛΘ το Προγραμματικό Σχέδιο Ανάπτυξης, προκειμένου να διατυπωθούν παρατηρήσεις από τους προσκεκλημένους φορείς μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και ο δήμος μας.
«Μετά την επεξεργασία των παρατηρήσεων ο ΟΛΘ θα προβεί, σε συνεργασία με τους ανάδοχους μελετητές του master plan, στη σύνταξη σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για την έγκριση των χρήσεων και της λειτουργίας του Λιμένα Θεσσαλονίκης, με κύριο στόχο ο ΟΛΘ να ανταποκριθεί στο λιμενικό ανταγωνισμό και να αποτελέσει λιμένα – πύλη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης».
Ο ΟΛΘ, βέβαια, μιλάει χωρίς τον ξενοδόχο δηλαδή τους «μεγαλοεπενδυτές».
Ας το πάρει, όμως, το ποτάμι και να δούμε σε περίληψη τι ζητάει η Διοίκηση του δήμου μας.
Α. «Την ένταξη στο σώμα της πόλης και την παραχώρηση τμήματος του Λιμένα Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα του τομέα 1 που δεν φιλοξενεί λιμενικές χρήσεις (1ης προβλήτας, κτιρίου του Τελωνείου και της περιοχής μεταξύ 1ης και 2ης προβλήτας) στον Δήμο Θεσσαλονίκης».
Τώρα θυμήθηκε η δημοτική Αρχή ότι θα έπρεπε να αξιοποιηθεί προς το συμφέρον όλων των πολιτών αυτό το μη εμπορικό κομμάτι του 1ου και 2ου προβλήτα; Πέντε χρόνια τι έκανε;
Β. «Την αναβάθμιση του Επιβατικού – Τουριστικού Λιμένα μέσω της προτεινόμενης λειτουργικής του αναδιάρθρωσης και του εμπλουτισμού του με συνοδές – σχετικές χρήσεις και υποδομές (σταθμός υδροπλάνων, μαρίνα μεγάλων τουριστικών σκαφών κ.λπ.)».
Από ό,τι γνωρίζω μάλλον αυτή θα είναι η τέταρτη ή πέμπτη μαρίνα στον κόλπο της Θεσσαλονίκης. Έχουν σκεφτεί οι ιθύνοντες αν είναι δυνατόν να γεμίσουν σκάφη όλες αυτές οι μαρίνες;
Γ. «Τη διασφάλιση της διάχυσης – διασύνδεσης της ζώνης χρήσεων επιχειρηματικότητας και αναψυχής (Τομείς 2, 4, 5 και 7) με τη γειτνιάζουσα περιοχή και τις λοιπές ιδιοκτησίες δημοσίου ενδιαφέροντος πέριξ αυτής (Στρατόπεδο Μυστακίδη, ακίνητο ΟΣΕ, ζώνη παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού κ.λπ).
Εδώ είναι που μας αποκαλύπτουν πλήρως τις προθέσεις τους. «Ζώνες επιχειρηματικότητας και αναψυχής» αφού πάρουμε πρώτα και κομμάτια από τους τομείς 2,4,5, και 7. Ποια θα είναι αυτή η επιχειρηματικότητα; Όχι, βέβαια, εργοστάσια, αλλά μάλλον τραπεζοκαθίσματα και καινούργια mall;
Λέει μια παλιά παροιμία «όταν μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια», όπου «βουβάλια» είναι κάποιοι στοκαρισμένοι, νεοφιλελεύθεροι και «βατράχια» όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Να τους χαιρόμαστε.
*Ο Γιώργος Αβαρλής είναι δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης
Πηγή: Εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς