«Ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής, δεν μπορεί να είναι το πρόσωπο που θα αποφασίσω μόνος μου. Θα είναι το πρόσωπο, που θα συμφωνήσουμε όλοι μαζί. Όπου υπάρχουν κυβερνήσεις συνεργασίας, συζητούν και για προγράμματα και για πρόσωπα κοινής αποδοχής».
«Εκείνοι που έχουν πρωταγωνιστήσει στα προβλήματα, δεν μπορούν να είναι πρωταγωνιστές των λύσεων. Γι’ αυτό λέμε σταθερότητα, προοδευτική ατζέντα και συγκλίσεις σε πρόγραμμα και σε πρόσωπα που μπορούν να εκφράσουν πολιτικές συμμαχίες» σημειώνει.
Όπως λέει ο Νίκος Ανδρουλάκης, αυτά τα πρόσωπα πρέπει «να έχουν πολιτική αυτονομία, υψηλό δείκτη αξιοπιστίας, επάρκεια, διεθνές κύρος. Και, βέβαια, να μπορεί ο ελληνικός λαός να ακουμπήσει πάνω τους τις ελπίδες και τις φιλοδοξίες του για το μέλλον». Προσθέτει επιπλέον ότι «χρειαζόμαστε πρόσωπα με πολιτική και επιστημονική επάρκεια που δεν είναι αναγκαίο να είναι βουλευτές, όπως άλλωστε συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες».
Επιμένει στη θέση του ότι οι επικεφαλής των Δημοσίων Οργανισμών πρέπει να επιλέγονται με ανοικτές διαδικασίες και να μην είναι κομματικοί διορισμοί με τη «θητεία τους να είναι μεγαλύτερη από τον εκλογικό κύκλο, πενταετής, άρα δεν θα συνδέονται με τις επόμενες εθνικές εκλογές. Ώστε να μην είναι και οι ίδιοι ευάλωτοι σε πολιτικές πιέσεις. Ο στρατηγικός στόχος είναι στο μέλλον οι υπουργοί να αναλαμβάνουν το χαρτοφυλάκιο τους συνοδευόμενοι από ελάχιστους συνεργάτες».