Από τα πιο αγαπημένα «επιχειρήματα» αυτού του συρφετού, όσον αφορά τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες στα ελληνικά νησιά, είναι και τούτο: «Και που τους είδατε τους πρόσφυγες; Και γιατί είναι πρόσφυγες; Είδατε κανένα πόλεμο στις χώρες τους;»…

Παρακάμπτουμε την «φιλανθρωπία» αλλά και την υποκρισία αυτής της ρατσιστικής σάρας και μάρας, που τάχα μου διαθέτει τον «ορθολογισμό» να διακρίνει τον πρόσφυγα από τον μετανάστη, και που τάχα μου αναγνωρίζει δικαιώματα στον πρώτο, αλλά όχι στον δεύτερο, ενώ στην πραγματικότητα, η συγκεκριμένα φάρα στον μόνο που αναγνωρίζει δικαιώματα σε αυτή τη ζωή είναι στα άντερά της…

Πάμε, όμως, να τελειώνουμε και με αυτή την πλευρά της γκαιμπελικής σιχαμάρας τους:

Τρεις μέρες πριν (επαναλαμβάνουμε: πριν) από τα γεγονότα στη Μόρια εκδόθηκε το εβδομαδιαίο δελτίο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, που περιλαμβάνει την περίοδο μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου και καταγράφει την σύνθεση του πληθυσμού των μεταναστών και προσφύγων στα νησιά του Αιγαίου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία:

– Στα νησιά βρίσκονται 27.200 πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο

– Οι άντρες είναι το 48%

– Οι γυναίκες είναι το 21% του πληθυσμού

– Τα παιδιά 31% (αγόρια 18%, κορίτσια 13%), εκ των οποίων 7 στα 10 είναι κάτω των 12 ετών ενώ το 12% είναι ασυνόδευτα ή έχουν χωριστεί από τις οικογένειές τους.    

Με άλλα λόγια, το 52% του πληθυσμού των φυλακισμένων στα ελληνικά νησιά είναι γυναικόπαιδα…

Πάμε τώρα να δούμε την εθνοτική προέλευση αυτού του πληθυσμού:

– Αφγανιστάν 47%

– Συρία 19%

– Παλαιστίνη 6%

– Σομαλία 6%

– Κονγκό 6%

– Άλλες χώρες 16%

Δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων, σε ποσοστό 84%, προέρχεται από 5 χώρες.

Πάμε τώρα να δούμε: Γίνεται, άραγε, πόλεμος σε αυτές τις χώρες; (φυσικά δεν έχουμε την αυταπάτη ότι η απόδειξη του αυτονόητου θα πείσει την «μαυρίλα» να πάψει να είναι μισάνθρωπη, καθώς ο μισανθρωπισμός μέσα στη βλακεία του το επόμενο που θα σου πει είναι «σιγά, εκεί δεν γίνεται και…πολύ πόλεμος» ή “γιατί δεν κάθονται εκεί να πολεμήσουν;”, κι άλλα τέτοια γενναία στα οποία συμμετέχουν και οι απόγονοι εκείνων που είτε συνεργάστηκαν, είτε λούφαξαν, είτε πήραν το χρυσό της χώρας και απέδρασαν όταν εισέβαλαν οι ναζί στη χώρα το ’41…).

Αφγανιστάν: Μόλις χτες (χτες: 13 Σεπτέμβρη 2020) η συνάντηση της λεγόμενης αφγανικής κυβέρνησης με τους Ταλιμπάν (ναι, τους Ταλιμπάν) με την παρουσία του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Πομπέο (ναι, ο Πομπέο με τους Ταλιμπάν…) στην Ντόχα (https://www.naftemporiki.gr/story/1635831/proti-imera-ton-istorikon-diapragmateuseon-talimpan-kai-afganikis-kubernisis, Πηγές: ΑΜΠΕ, AFP, Reuters, dpa) παρουσιάστηκε από την αφγανική κυβέρνηση έτσι: «Η χώρα μας θα θυμάται αυτήν την ημέρα ως το τέλος του πολέμου και των δεινών του λαού μας»… Δηλαδή, φασίστα, εκεί γίνεται πόλεμος. Είκοσι χρόνια τώρα. Τόσο πόλεμος γίνεται, φασίστα, που μόλις χτες οι εμπλεκόμενοι έψαχναν ακόμα την ημερομηνία λήξης του…   Για τα εκατομμύρια των προσφύγων που προκαλεί ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, φασίστα, πήγαινε να ενημερωθείς από αλλού. Ακόμα και η ενασχόληση μας με την βλακεία σου έχει όρια.

Συρία: Εκεί, φασίστα, γίνεται πόλεμος; Έχει πάρει κάτι το αυτί σου; Τα 5 εκατομμύρια των εκτοπισμένων κατά τη δεκαετή σφαγή, οι 500.000 πρόσφυγες μόνο την περίοδο Δεκέμβρη ’19 – Γενάρη ’20 και μόνο από την Ιντλίμπ, είναι πρόσφυγες;

Παλαιστίνη: Για το τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη, φασίστα, δεν πρόκειται να χαραμίσουμε ούτε σάλιο για να σε… ενημερώσουμε. Αν, όμως, είσαι «δημοκράτης» κρυφοφασίστας, μισοφασίστας κοκ ρώτα τις ελληνικές κυβερνήσεις. Αυτές που κάνουν συμφωνίες με το Ισραήλ. Κάτι θα ξέρουν…

Σομαλία: Εδώ ή άγνοια του φασίστα τού προσφέρει το πεδίο να ξεδιπλώνει την ηλιθιότητά του πλουσιοπάροχα: «Τι θέλουν όλοι αυτοί οι Σομαλοί στη χώρα μας, έχουν κανένα πόλεμο στην Σομαλία;”, λέει και ξαναλέει το ζώον, που πασχίζει μάλιστα να εμφανίσει τους Σομαλούς πρόσφυγες στην Ελλάδα ότι είναι μιλιούνια (είπαμε δεν ξεπερνούν το 6%). Τι συμβαίνει, λοιπόν, στη Σομαλία; Συμβαίνουν τα εξής:

«Ο εκτοπισμός έχει διαμορφώσει τη ζωή στη Σομαλία εδώ και δεκαετίες. Το 2004, το νορβηγικό συμβούλιο προσφύγων ανέφερε ότι «σχεδόν όλοι οι Σομαλοί έχουν εκτοπιστεί με τη βία τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους». Η κυβέρνηση των ΗΠΑ συμμετέχει στις μάχες εκεί από το 2002, λίγο μετά την κήρυξη του «πόλεμου κατά της τρομοκρατίας» από την κυβέρνηση Τζορτζ Μπους. Για τα περισσότερα από τα τελευταία 19 χρόνια, οι αμερικανικές δυνάμεις έχουν χρησιμοποιήσει στρατιωτικές βάσεις στο Τζιμπουτί και αλλού στην περιοχή για να δολοφονήσουν με ντρόουν φερόμενους μαχητές. Το 2006, ο στρατός των ΗΠΑ και η CIA υποστήριξαν μια αιθιοπική εισβολή στη Σομαλία για την απομάκρυνση της Ισλαμικής Δικαστικής Ένωσης (ICU) από την εξουσία. Ηγέτες των ΗΠΑ και της Αιθιοπίας ισχυρίστηκαν ότι η ICU ήταν σύμμαχος της Αλ Κάιντα. Οι ηγέτες της ICU αρνήθηκαν την κατηγορία. Η εισβολή κατάφερε να ριζοσπαστικοποιήσει περαιτέρω την ένοπλη πτέρυγα της ICU, Al Shabaab, η οποία κήρυξε πίστη στην Αλ Κάιντα το 2012. Ο πόλεμος μεταξύ του Al Shabaab και της αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης της Σομαλίας και των ΗΠΑ και άλλων ξένων συμμάχων της συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Οι αμερικανικές δυνάμεις έχουν επεκτείνει την παρουσία τους στη Σομαλία τα τελευταία χρόνια: υπάρχουν τουλάχιστον πέντε μικρές στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και τουλάχιστον μία βάση της CIA στη χώρα. Η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ αύξησε δραματικά τις αεροπορικές επιθέσεις εναντίον της Αλ Σαμπαάμπ και του Ισλαμικού Κράτους. Τα θύματα αμάχων έχουν επίσης αυξηθεί, με περίπου 15 να σκοτώνονται το 2020 και άπειρους να έχουν σκοτωθεί από το 2007. Η πολιτική αστάθεια και οι βίαιες συγκρούσεις έχουν αυξηθεί και ενισχύονται αμοιβαία με ανθρωπιστικές κρίσεις που προκαλούνται από ξηρασία, πλημμύρες, λιμοκτονία και εκτεταμένη φτώχεια. Μέχρι το τέλος του 2010, εν μέσω ενός λιμού που θα σκότωνε εκατοντάδες χιλιάδες, σχεδόν 1.5 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν εκτοπιστεί λόγω των συγκρούσεων και βίας. Μόνο το 2019, υπήρχαν σχεδόν 200.000 νέες περιπτώσεις εσωτερικού εκτοπισμού, κυρίως γύρω από το προπύργιο της Al Shabaab στη νοτιοανατολική Σομαλία. Συνολικά, μέχρι το τέλος του 2019, περίπου 4.2 εκατομμύρια Σομαλοί είχαν εκτοπιστεί εντός της χώρας (3.4 εκατομμύρια) ή πέρα από σύνορα ως πρόσφυγες ή αιτούντες άσυλο (800.000. Οι περισσότεροι πρόσφυγες κατέληξαν σε γειτονικές χώρες όπως η Κένυα, η Αιθιοπία και η Υεμένη. Μικρότεροι αριθμοί έχουν φτάσει στην Ουγκάντα, το Τζιμπουτί, τη Νότια Αφρική, τη Γερμανία και τη Σουηδία».

Αυτά συμβαίνουν στη Σομαλία, φασίστα, Και ποιος τα λέει: Η έκθεση με τίτλο «Δημιουργώντας πρόσφυγες: Ο εκτοπισμός που προκλήθηκε από τον πόλεμο των Ηνωμένων Πολιτειών μετά την 9/11», τμήμα του Costs of War του Πανεπιστημίου Brown, που μάλιστα επισημαίνει ότι ο αριθμός των προσφύγων που έχουν προκαλέσει οι ΗΠΑ από το 2001 «υπερβαίνει τους εκτοπισμένους από κάθε πόλεμο από το 1900, εκτός από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο», ότι ο αριθμός 37 εκατομμύρια πρόσφυγες λόγω αυτού του 20ετούς πολέμου είναι μια «πολύ συντηρητική εκτίμηση» και ότι ο πραγματικός αριθμός θα μπορούσε να φτάσει τα 59 εκατομμύρια (περισσότερα στο εξαιρετικό ρεπορτάζ της κυρίας Αντζελας Ιωαννίδου, στο https://poli-k.net/dimiourgontas-prosfyges-o-ektopismos-poy-proklithike-ton-polemo/.)

Επομένως, φασίστα, που ξέρεις να… αναγνωρίζεις τους πρόσφυγες, τώρα που έχεις όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι είναι πρόσφυγες, θα κάνεις το… αντιλυσσικό; Όχι βέβαια. Διότι το πρόβλημα δεν είναι ότι αυτοί δεν έχουν τα «τυπικά» (που τα έχουν) για να είναι πρόσφυγες. Αλλά ότι εσύ είσαι ρατσιστής.

Κονγκό: Εδώ πια, φασίστα, μιλάμε για επί ενάμιση αιώνα διαρκή πόλεμο, για διαρκή λεηλασία, για διαρκή φτώχεια, για διαρκή βία, που ξεκινάει από τον Λεοπόλδο του Βελγίου, περνάει στη δολοφονία του Λουμούμπα, το στυγνό αμερικανοκίνητο καθεστώς Μομπούτου, και φτάνει μέχρι σήμερα με τους εκτοπισμένους μόνο από το 2003 (έτος της υποτιθέμενης «λήξης» του πολέμου) να ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους για χάρη των δυτικών εταιρειών που τροφοδοτούν τον εμφύλιο για να εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Στο Κονγκό, φασίστα, όπως καταγράφει ο κύριος Πάνος Σκαλτσούνης, Υποψήφιος διδάκτορας του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου

«μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου σε ορυκτό πλούτο, διαβιούν σήμερα περισσότεροι από 4,5 εκατομμύρια εσωτερικά εκτοπισμένοι άνθρωποι. Οι περισσότεροι από αυτούς ζουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς που μπορούν να συγκριθούν μόνο με στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσα στoυς οποίους βασιλεύει ο τρόμος, οι μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η συστηματική σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και γυναικών και οι σφαγές πολιτών υποκινούμενες συχνά από εθνοτικά και φυλετικά κριτήρια. Η κυβέρνηση της χώρας και η διεθνής κοινότητα αδυνατούν να προστατέψουν τους ανθρώπους που έχουν εγκλωβιστεί στους καταυλισμούς αφήνοντας τους χωρίς ελπίδα για το μέλλον τους: αν σταθούν τυχεροί ίσως καταφέρουν να διαφύγουν σε κάποια χώρα του εξωτερικού, αν όχι θα βρουν τον θάνατο από την πείνα, τις εμφύλιες συγκρούσεις ή τις επιδημίες που θερίζουν (ιός έμπολα, HIV, χολέρα κ.α)”.

Αυτή είναι η εθνοτική ταυτότητα των προσφύγων που βρίσκονται στα ελληνικά νησιά, φασίστα. Αυτά συμβαίνουν στις χώρες τους. Και γι’ αυτό είναι πρόσφυγες. Όπως και το υπόλοιπο 16% των ανθρώπων που δεν προέρχονται από τις παραπάνω 5 χώρες. Αρκεί να δει κανείς τι κάνουν οι «σύμμαχοί μας», φασίστα, στη Μπουρκίνα Φάσο, στο Καμερούν, στη Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στο Τσαντ, στην Κένυα, στο Μάλι, στη Μαυριτανία, στο Νίγηρα, στη Νιγηρία, στην Υεμένη), στο Νότιο Σουδάν, στο Ιράκ ή στο Πακιστάν όπου λόγω του πολέμου στο Αφγανιστάν “από το 2002, περισσότερα από 3,4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί, ενώ περισσότεροι από 360.000 έχουν εγκαταλείψει τη χώρα ως πρόσφυγες” χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι εκτοπισμένοι λόγω των συγκρούσεων σε Τζαμού, Κασμίρ και Μπαλουκιστάν (ο.π). 

Αλλά το ξεκαθαρίσαμε ήδη: Το πρόβλημα δεν είναι ότι αυτοί δεν έχουν, όπως λες, τα «τυπικά» (που τα έχουν) για να είναι πρόσφυγες. Το πρόβλημα, φασίστα, είναι ότι εσύ είσαι ρατσιστής, πατριδοκάπηλος και φασίστας.

*Αναδημοσίευση από τον «Ημεροδρόμο» με την άδεια του συντάκτη