Αλληλέγγυοι καλούν να σταματήσει η σκευωρία εναντίον του αναρχικού Αντρέα Φλώρου, ο οποίος κρατείται στις φυλακές της Άμφισσας από τις 26/4/2024 με την κατηγορία της συμμετοχής στην οργάνωση «Σύμπραξη Εκδίκησης» με μοναδικά στοιχεία δύο εικόνες από κείμενα ανάληψης ευθύνης της οργάνωσης και μάλιστα με μεταγενέστερη ημερομηνία από αυτή της αρχικής δημοσίευσής τους.

Αναλυτικά το κείμενο που στάλθηκε στο TPP:

«Ενημερωτικό κείμενο για τον προφυλακισμένο αναρχικό αγωνιστή Αντρέα Φλώρο

Στις 22/04/24 ο αναρχικός Αντρέας Φλώρος συνελήφθη από την «αντιτρομοκρατική» στην Πάτρα, όπου διαμένει, και οδηγήθηκε στην Αθήνα για ανάκριση. Ταυτόχρονα, για δεύτερη φορά πραγματοποιήθηκε πολύωρη εισβολή της αστυνομίας στο σπίτι του- ήδη στοχοποιημένου λόγω της πολύχρονης κινηματικής του δράσης- αγωνιστή, σε μια προσπάθεια εύρεσης ενοχοποιητικών στοιχείων σε βάρος του.

Η πρώτη εισβολή στο σπίτι του είχε γίνει λίγο καιρό πριν, συγκεκριμένα τον Φλεβάρη του 24, με αφορμή τη σύλληψή του για απαλλοτρίωση αντικειμένων καθημερινής χρήσης από κατάστημα LIDL στην Πάτρα. Η αναβάθμιση των εις βάρος του κατηγοριών από κλοπή ευτελούς αξίας σε ληστρική κλοπή, που αποτελεί κακούργημα, έδωσε την δυνατότητα στην ασφάλεια να εισβάλει στο σπίτι του και να αρχίσει η μεθόδευση εις βάρος του. Ωστόσο, ακόμα και το κακούργημα της ληστρικής κλοπής δεν έδινε το νομικό δικαίωμα να σταλούν τα προσωπικά του αντικείμενα στα εγκληματολογικά εργαστήρια στην Αθήνα. Για να επιτευχθεί αυτό, οι διωκτικές αρχές ανακάλυψαν «ανώνυμο τηλεφώνημα» στην Κρατική Ασφάλεια της Πάτρας το οποίο δήθεν τον υποδείκνυε ως αρχηγό εγκληματικής οργάνωσης. Μια μεθόδευση που προφανώς σχεδίασε η ασφάλεια εκ των υστέρων, βάζοντας μάλιστα ως ημερομηνία αυτού του επινοημένου τηλεφωνήματος μια ημερομηνία προγενέστερη της σύλληψής του στο κατάστημα LIDL.

Έτσι, λοιπόν, μεθοδεύτηκε το κατηγορητήριο που αποδίδεται στον Αντρέα Φλώρο και το οποίο ο ίδιος αρνείται στο σύνολό του. Αυτό περιλαμβάνει την ένταξη, τη συμμετοχή και τη φυσική αυτουργία σε ενέργειες της οργάνωσης “Σύμπραξη Εκδίκησης”, υπό τον αντιτρομοκρατικό νόμο 187Α.

Τα μοναδικά ουσιαστικά “αποδεικτικά στοιχεία”, που οδήγησαν στη δίωξή του, είναι δύο αρχεία εικόνων από κείμενα ανάληψης ευθύνης της οργάνωσης “Σύμπραξη Εκδίκησης”, τα οποία βρέθηκαν στην κατοχή του με ημερομηνίες αποτύπωσης / αντιγραφής μεταγενέστερες της δημοσίευσής τους στο διαδίκτυο! Όλα τα παραπάνω, μαζί με το κλίμα τρομοϋστερίας και την ατέρμονη σεναριολογία των τοπικών και μη Μ.Μ.Ε., μεθόδευσαν εν τέλει την προφυλάκιση του Αντρέα Φλώρου στις φυλακές της Άμφισσας από τις 26/04/24.

Η αίτηση αποφυλάκισης που έκανε στη συνέχεια απορρίφθηκε, χωρίς ουσιαστική απάντηση στις ενστάσεις που κατατέθηκαν, αλλά αναμασώντας την ίδια τη δικογραφία και τις αμφισβητούμενες αιτιάσεις αυτής. Σε όλο αυτό το διάστημα των ανακριτικών ενεργειών, και μέχρι το κλείσιμο της δικογραφίας, τίποτα δεν έχει προστεθεί σε αυτή που να αφορά τον ίδιο, ενώ η δίκη αναμένεται να ξεκινήσει στους επόμενους μήνες.

Ο Αντρέας ως συμμέτοχος στην προσπάθεια για κοινωνική χειραφέτηση και την αντίσταση στο κράτος, το κεφάλαιο και κάθε λογής εξουσία, έχει δημιουργήσει και ενισχύσει εγχειρήματα πολιτικά, ταξικά, αντιφασιστικά, αγώνες υπεράσπισης του φυσικού κόσμου, αγώνες ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών και τις εξώσεις ανθρώπων από τα σπίτια τους, αγώνες ενάντια στην ακρίβεια, μέσα από συλλογικές κουζίνες και δομές αλληλεγγύης μεταναστ(ρι)ών κ.ά.

Η στοχοποίηση και η φυλάκιση του Αντρέα, ενός αγωνιστή με συνεπή παρουσία στον αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια και σχεδόν 20 χρόνια κοινωνικής και ταξικής δράσης, δεν μπορεί να ιδωθεί ως μια μεμονωμένη κίνηση αλλά ως μέρος μιας συνολικής στρατηγικής του κράτους. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος, η αδρανοποίηση και ο εκφοβισμός των αγωνιστών και αγωνιστριών αλλά και η κάμψη των κοινωνικών αντιστάσεων. Κι όλα αυτά σε μια συγκυρία στην οποία η φτωχοποίηση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων εντείνεται μέσα από την εργασιακή εκμετάλλευση, την κατακόρυφη αύξηση του κόστους ζωής, την περιθωριοποίηση, τον αποκλεισμό, την κρατική βία και το φασισμό που εδραιώνεται στις πιο γκρίζες ζώνες.

Σε κάθε περίπτωση, ο ίδιος ο διωκόμενος έχει αρνηθεί οποιαδήποτε σχέση με την υπόθεση ξεκαθαρίζοντας πως δεν αποτελεί μέλος της συγκεκριμένης ομάδας και καμίας οργάνωσης και μάλιστα δε γνωρίζει κανένα από τα υπόλοιπα άτομα που κατηγορούνται σε αυτήν την υπόθεση. Επίσης δηλώνει πως δεν έχει υπάρξει σε κανένα από τα σημεία που έγιναν οι συγκεκριμένες πράξεις για τις οποίες κατηγορείται (σημεία τα οποία βρίσκονται σε πόλεις διαφορετικές από την Πάτρα και το Μεσολόγγι, που είναι οι τόποι εργασίας και καταγωγής του). Κάτι που το γνωρίζει και η ίδια η «αντιτρομοκρατική», γι’ αυτό άλλωστε δεν διατάχθηκε ποτέ η λήψη DNA του, πράγμα εξαιρετικά ασυνήθιστο για την σοβαρότητα της υπόθεσης.

Όπως λέει και ο ίδιος στη δημόσια τοποθέτησή του:

«Η στοχοποίησή μου μέσα στα χρόνια είναι διαρκής και συνεχίζεται και με την πρόσφατη δίωξη μου, με φήμες, απειλές, ασφαλίτικα σενάρια και ψευδή δημοσιεύματα. Παρουσιάζοντας με σαν τρομοκράτη, κλειδοκράτορα, ηγέτη και διάφορα αντίστοιχα, τα ΜΜΕ, ειδικά τα τοπικά, επιχειρούν να αλλοιώσουν την ίδια μου την πορεία, τις αρχές, την προσωπικότητα και τις επιλογές μου, τα πεπραγμένα μου. Σε απόλυτη σύμπλευση με τα αστυνομικά σενάρια, επιτίθενται ευθεία σε όσα πρεσβεύω εδώ και σχεδόν 2 δεκαετίες, σε όσα έχω προσπαθήσει να συνδράμω αποτελώντας κομμάτι του αγώνα για την ελευθερία. Σε μία πόλη όπως η Πάτρα γνωριζόμαστε καλά και το παιχνίδι που παίζουν σε αυτή τη φάση τα ΜΜΕ απέναντι στο πρόσωπό μου και συνολικά στο κίνημα της Πάτρας αποτελεί σοβαρή αναβάθμιση και χυδαιότητα. Πράττω πάντοτε με βασικό γνώμονα να δημιουργούμε και ανοιχτές δημόσιες διαδικασίες και δομές κοινωνικής ταξικής αυτοάμυνας και αλληλοβοήθειας, να χτίζουμε κοινότητες αγώνα, να συμμετέχουμε οριζόντια, προτάσσοντας τον αναρχικό αγώνα και τα ελευθεριακά προτάγματα σε κάθε μικρό ή μεγάλο κοινωνικό γεγονός, να στεκόμαστε μαχητικά, δυναμικά και ριζοσπαστικά απέναντι στην επίθεση κράτους και κεφαλαίου. Ως άνθρωπος και αγωνιστής είμαι της άποψης πως οφείλουμε να βγαίνουμε μπροστά, με πειθώ, με βαθιά πίστη στο δίκιο του αγώνα και στο όραμα της κοινωνικής επανάστασης, να αποτελούμε με το λόγο και τις πράξεις μας παράδειγμα εντός της κοινωνικής ζωής. Αυτή μου την άποψη, με τα λάθη, τις παραλείψεις, τις αστοχίες μου, πάντοτε την έκανα πράξη με όσες δυνάμεις έχω. Και αυτό στη μικρή αλλά και συνάμα μεγάλη πόλη που ζούμε, είναι καταγεγραμμένο.

Συντροφοι/συντροφισσες»