Να καλυφθούν οι κενές θέσεις γιατρών στο εθνικό σύστημα υγείας με την παροχή της δυνατότητας σε ιδιώτες – γιατρούς να χρησιμοποιούν τα απογεύματα τα χειρουργεία των δημόσιων νοσκομείων! Αυτή την πρόταση κατέθεσε μιλώντας στην επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Χρήστος Κέλλας. Μάλιστα την θέση αυτή δεν την εξέφρασε ως προσωπική άποψη αλλά με την ιδιότητα του εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας στο νομοσχέδιο που επεξεργάζεται η επιτροπή, σχετικά με την ψυχική υγεία και της υποδομές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής!

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Χαρακτηριστική ήταν η φράση του Χρήστου Κέλλα που δήλωσε πως «αν  πραγματικά υπάρχουν ελλείψεις υλικών οι οποίες θέλω να πιστεύω ότι  είναι πρόσκαιρες, όπου υπάρχουν εκεί θα μπορούσαμε να προσθέσουμε, για  να αυξήσουμε πραγματικά τα έσοδα των νοσοκομείων, αν θα μπορούσαν ιδιώτες γιατροί  και μάλιστα σε απομακρυσμένες  περιοχές όπου δεν υπάρχουν ιδιωτικές κλινικές, να μπορούν κάποιες μέρες της εβδομάδος να χειρουργούν αυτοί εκει». Μάλιστα επιχειρηματολόγησε περεταίρω υποστηρίζοντας ότι «στη Γερμανία εξάλλου αυτό το πράγμα είναι καθιερωμένο σε πολύ μεγάλο βαθμό. Οι ιδιώτες γιατροί έχουν συγκεκριμένες μέρες και χειρουργούν μέσα στα νοσοκομεία»!

Η τοποθέτηση αυτή έγινε την Τρίτη (17/6) παρουσία εκπροσώπων των συλλογικών φορέων εκπροσώπων του χώρου της υγείας αφού η συνεδρίαση της επιτροπής ήταν αφιερωμένη στην ακρόαση των θέσεων τους. Έτσι η πρόταση προκάλεσε την εντονότατη αντίδραση του εκπροσώπου  της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας Δ.Βαρνάβα. Θύμισε ότι «αναφορικά με τους ιδιώτες στα νοσοκομεία, αυτή την στιγμή διενεργείται εισαγγελική έρευνα. Παρανόμως κάποιοι ιδιώτες, με τη σύμπραξη γιατρών του Ε.Σ.Υ. έμπαιναν μέσα στα νοσοκομεία και χειρουργούσαν. Εμείς αυτό το καταγγείλαμε και έτσι ξεκίνησε η εισαγγελική έρευνα». Ο εκπρόσωπος της ΟΕΝΓΕ επιπρόσθετα σημείωσε πως  «είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στο να μπαίνουν οι ιδιώτες και να χειρουργείων μέσα στα νοσοκομεία γιατί ξέρετε ένα χειρουργείο δεν είναι μπαίνω μέσα στη χειρουργική αίθουσα κάνω πέντε πράξεις και φεύγω. Τον ασθενή ποιος θα τον νοσηλεύσει στη συνέχεια; Ποιος θα  παρακολουθεί αυτόν τον άνθρωπο; Πέραν αυτού ο χώρος του δημοσίου όπως είπα στην αρχική μου τοποθέτηση, θα γίνει ένας χώρος εμπορευματικής δραστηριότητας με ένα αλισβερίσι το οποίο θα παίζεται στο νοσοκομείο για όσους έχουν και όσους δεν έχουν»!