Δύο χιλιάδες ζευγάρια μάτια παρακολουθούμε μια μουσικοθεατρική αναπαράσταση της ζωής του Κλέωνα Τριανταφύλλου, του διάσημου μουσουργού Αττίκ που απογείωσε το ελληνικό ελαφρολαϊκό τραγούδι. Τα παιδικά χρόνια στην Αλεξάνδρεια, τη μοναδική μητέρα Εριθέλγη που πήρε εσωτερική μοδίστρα «για να μην φέρνουν γρουσουζιά οι 13 υπηρέτες του σπιτιού» και «μίσθωσε ιδιωτικό τρένο» για να ταξιδέψει στο Παρίσι. Τα νεανικά χρόνια στην Αθήνα των αρχών του 20ου αιώνα και την πρώτη καλλιτεχνική επιτυχία στο Παρίσι. Ο θίασος (Σία Κοσκινά, Νίνα Λοτσάρη, Ευαγγελία Μουμούρη, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Άγγελος Παπαδημητρίου, Άκης Σακελλαρίου) χορεύει, τραγουδά και παίζει, συνοδεία μπαλέτου και ορχήστρας. Η απαστράπτουσα Ζωζώ Σαπουντζάκη προσγειώνεται στη σκηνή καθισμένη σε έναν κατακόκκινο κινούμενο καναπέ. Τα αμέτρητα φλερτ του Αττίκ ακολουθούνται από ένα γάμο κι ένα μωρό, τους διαδοχικούς θανάτους παιδιού και μητέρας, ακόμη ένα γάμο, έναν χωρισμό. «Αλήθεια πόσοι από σας γνωρίζουν ότι στην Επανάσταση των Μπολσεβίκων ο Αττίκ ήταν εκεί;». Ο τρίτος και τελευταίος γάμος του Αττίκ είναι με τη Σούρα τη Ρωσίδα. Επιστροφή στην Ελλάδα όπου ανοίγει την περίφημη «Μάντρα», μια πολυπρόσωπη σκηνή με χορό, τραγούδι, ποιητικούς αυτοσχεδιασμούς, τολμηρά θεατρικά νούμερα, μέχρι και διαγωνισμό γάμπας. Πρώτα σ’ ένα θεατράκι της πλατείας Αγάμων (σημερινή Αμερικής) και μετά στη συμβολή Αχαρνών και Ηπείρου, η «Μάντρα» μεγαλούργησε τη δεκαετία του ’30 στη βραδινή ζωή της Αθήνας, με έντονη παρουσία και στην επαρχία. Ένας τελευταίος πλατωνικός έρωτας με τη Λουίζα Ποζέλλι, ένα κοριτσάκι της «Μάντρας», δικτατορία Μεταξά, Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Κλέων Τριανταφύλλου πεθαίνει λίγο πριν την Απελευθέρωση, τον Αύγουστο του 1944, από υπερβολική δόση υπνωτικών.
«Αναζητώντας τον Αττίκ». Κι αν κανείς έχει διάθεση να εμβαθύνει, ίσως ανακαλύψει την εικονογράφηση μιας εποχής με κεντρική φιγούρα έναν «άντρα για όλες τις γυναίκες», έναν ιδεολόγο άπιστο περιτριγυρισμένο από δυναμικές μεν θηλυκές παρουσίες, που όμως «με ένα μπριγιάν» μοιάζουν πιο ευτυχισμένες. Μάλλον δεν χρειάζεται. Η παράσταση είναι περισσότερο ένα φαντασμαγορικό θέαμα – μια ψευδαίσθηση όμοια με τη νεανική χάρη της 79χρονης Ζωζώς, που χορεύει και τραγουδά ζωηρά, πνιγμένη στον καταρράκτη που σχηματίζουν τα θαλασσιά φουστάνια της.
Ιnfo: Οι παραστάσεις του έργου ολοκληρώθηκαν πρόσφατα στην Αθήνα (08/04) και ο θίασος ξεκινά περιοδεία για την επαρχία. Περισσότερα για τη ζωή του Αττίκ στη σειρά ντοκιμαντέρ Ιχνηλάτες (του Δαυίδ Ναχμία/ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ): «Για τον συνθέτη μιλάει η Πέλεια Τριανταφύλλου-Τζαρτίλη, μόνη επιζήσασα συγγενής του, κόρη του αδελφού του Κίμωνα, η οποία καταθέτει τις προσωπικές αναμνήσεις από τον θείο της, μιλάει για τους έρωτες και τους γάμους του, την «Μάντρα» και την τραγουδίστρια Λουίζα Ποζέλλι -«τη Σίρλεϊ Τεμπλ της Ελλάδας»- που ο ίδιος ανακάλυψε. Στην καλλιέργεια και το ταλέντο του αναφέρεται η τραγουδίστρια Δανάη ενώ η ηθοποιός Άννα Καλουτά μιλάει για τη συνεργασία τους όταν η ίδια ήταν μόλις οκτώ ετών. Προβάλλονται αποσπάσματα από ασπρόμαυρα φιλμ με τραγούδια του συνθέτη, όπως και με τον ίδιο τον Αττίκ, καθώς και φωτογραφικό υλικό του Μεσοπολέμου».